Το εκλογικοαπολογιστικό Συνέδριο της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ διεξάγεται σε μία ιδιαίτερα κρίσιμη χρονική περίοδο για τους εργαζόμενους αλλά και της πατρίδας μας.
Εποχή της κρίσης και των μνημονίων
Τα επτά τελευταία χρόνια, ξεδιπλώθηκε μια πρωτόγνωρη επίθεση που ξεκινάει από το εισόδημα και τους όρους διαβίωσης και κλιμακώνεται στα δικαιώματα, την εκπροσώπηση, την αυτοτελή παρουσία και δράση του συνδ. κινήματος και καταλήγει στην συνταγματική νομιμότητα, την ίδια την κρατική υπόσταση της πατρίδας μας.
Παίρνοντας τη σκυτάλη από την υπογραφή του τρίτου μνημονίου, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ανέλαβε να υλοποιήσει πρόγραμμα σαρωτικής αντιλαϊκής επιδρομής και να εδραιώσει καθεστώς μόνιμης επιτροπείας στη χώρας μας. Η επίσημη ανεργία ξεπέρασε το 27%, ενώ η πραγματική της διάσταση είναι πολλαπλάσια. Σημαντικό κομμάτι νέων, το επιστημονικό δυναμικό της χώρας αναζητά την ελπίδα στο εξωτερικό. Οι εργασιακές σχέσεις στον ιδιωτικό τομέα αποδιαρθρώθηκαν. Ο δημόσιος τομέας ακολουθεί καταπόδας, με δραματική μείωση των εισοδημάτων κ.α. Ο κατώτερος μισθός έπεσε κάτω από τα όρια της φτώχιας. Συντάξεις και ασφαλιστική περιουσία λεηλατούνται. Η νέα ασφαλιστική απορρύθμιση και η νέα φορολογική λεηλασία, που ψηφίστηκαν πριν λίγες μέρες, ισοπεδώνουν ότι απέμεινε. Η δημόσια περιουσία ξεπουλιέται όσο – όσο, χαρίζεται στους δανειστές και τους διεθνείς «υμετέρους» των αγορών. Η παραγωγική βάση της χώρας συρρικνώνεται. Τα μικρομεσαία στρώματα καταστρέφονται, και χιλιάδες επιχειρήσεις οδηγούνται στο μαρασμό και τα λουκέτα.
Στη δεκαπενταετή εφαρμογή της, η πολιτική της ΕΕ και στο χώρο της ηλεκτρικής ενέργειας, εκτόξευσε στα ύψη το κόστος για τους καταναλωτές, προκάλεσε σοβαρά προβλήματα βιωσιμότητας στη ΔΕΗ και συνέβαλε στην περαιτέρω αποδιάρθρωση της παραγωγικής βάσης της χώρας. Οι ιδιώτες, μεγαλοπαραγωγοί και μεταπράτες ενέργειας, πλούτισαν και πλουτίζουν στηριζόμενοι στο νομοθετικό πλαίσιο και τις προκλητικές επιδοτήσεις που «απελευθερώνουν» την αγορά από «περιττές» κοινωνικές και εθνικές ρυθμίσεις. Άλλωστε το κρατικό μονοπώλιο της ΔΕΗ, παρά την ληστρική του αφαίμαξη από το κεφάλαιο και το κομματικό πελατειακό σύστημα, μπορούσε να εξασφαλίζει και τα ανταγωνιστικότερα τιμολόγια στην ΕΕ.
Παράλληλα η εργατική τάξη και οι λαοί στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, βρίσκονται αντιμέτωποι με την βαρβαρότητα του πολέμου που περικυκλώνει επικίνδυνα την γύρω περιοχή και την χώρα μας.
Η κυβέρνηση είναι υπηρέτης των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων στην ευρύτερη περιοχή, στηρίζει την πολεμική εκστρατεία στη Μ. Ανατολή, πρωτοστατεί στην υλοποίηση των κατευθύνσεων που απαιτεί το ΝΑΤΟ παραχωρώντας όχι μόνο τη Σούδα αλλά και νέες βάσεις, οικοδομεί στρατηγικό άξονα με το Ισραήλ και αυξάνει τις πολεμικές δαπάνες. Καθίσταται έτσι συνένοχη στην προσφυγοποίηση ολόκληρων λαών.
Η ΔΕΗ διαλύεται και εκχωρείται
Το σχέδιο της διάλυσης της ΔΕΗ που ξεκίνησε πριν από 16 χρόνια ολοκληρώνεται με τον πιο ωμό τρόπο. Αλλά το ιστορικά αξιοσημείωτο είναι πως πάντα έχει τους ίδιους πρωταγωνιστές: τις κυβερνήσεις, τις διοικήσεις της εταιρείας και την ανοχή του συνδικάτου. Η Διοίκηση του κ. Παναγιωτάκη εφαρμόζει υπάκουα και επί ζημία της ΔΕΗ και του ελληνικού δημοσίου όλες τις πολιτικές που προκαλούν συνοπτικά τα παρακάτω:
- Το διαχωρισμό του ΑΔΜΗΕ και την απώλεια των δικτύων από τη ΔΕΗ που οδηγούν στο ξεπούλημά τους σε ξένα συμφέροντα οδηγώντας στην πλήρη εκποίηση και ιδιωτικοποίηση της στρατηγικότερης εθνικής υποδομής της ΔΕΗ και της χώρας και στην περαιτέρω υπονόμευση της βιωσιμότητας της Επιχείρησης.
- Την εφαρμογή των ΝΟΜΕ, όπου δημοπρατούν (εκχωρούν) σταδιακά τη φτηνή ηλεκτρική ενέργεια της ΔΕΗ στους ανταγωνιστές της κάτω του κόστους με στόχο τον περιορισμό της παραγωγή της στο 50% μέχρι το 2020 και στη λιανική στο 50% μέχρι το 2020 με απώλεια των πελατών της. Η συμφωνία αυτή οδηγεί τη ΔΕΗ σε χρεοκοπία.
- Την πώληση του 40% των λιγνιτικών μονάδων μέχρι τα μέσα του 2018 και του 17% των μετοχών του Δημοσίου στη ΔΕΗ και θα πουληθεί μέσω του ΤΑΙΠΕΔ σε ιδιώτες με πιθανή εκχώρηση και του μάνατζμεντ.
- Την εκχώρηση παραγωγικών της μονάδων και εγκεκριμένων αδειοδοτήσεων της σε εταιρικά σχήματα έναντι μειοψηφικής συμμετοχής.
- Την εκχώρηση στο Υπερ-Ταμείο του 34% των μετοχών του Δημοσίου στη ΔΕΗ πουθα οδηγήσει στην πλήρη ιδιωτικοποίηση και τη διάλυση της, στην μελλοντική υπαγωγή και του ΑΔΜΗΕ μετά την απόσχιση του από τη ΔΕΗ, στην περαιτέρω εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αγαθών (νερό, ρεύμα, κλπ), αύξηση των τιμολογίων, υπονόμευση εργασιακών σχέσεων, ΣΣΕ, αξιολόγηση εργαζομένων και σε απολύσεις.
Η ηλεκτρική ενέργεια είναι κοινωνικό αγαθό κι όχι εμπόρευμα
Η ιδιωτικοποίηση – ξεπούλημα της ΔΕΗ είναι ανεπανόρθωτη καταστροφή. Όχι για τους εργαζόμενους στον Όμιλο, αλλά για την εθνική οικονομία, την κοινωνία, την ανάπτυξη, το περιβάλλον και την εθνική κυριαρχία.
Αρνούμαστε να πουλήσουμε το ενεργειακό μας δυναμικό. Η ΔΕΗ, η ναυαρχίδα της βαριάς μας βιομηχανίας, μπορεί και πρέπει να αξιοποιηθεί σαν βασικός μοχλός για την παραγωγική ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας. Ο ήλιος, ο άνεμος, το νερό, ο ορυκτός πλούτος δεν μπορούν να είναι πηγή κερδοσκοπίας για τα κρατικοδίαιτα αρπακτικά της αγοράς. Υγεία, Παιδεία, Ενέργεια, Επικοινωνίες, Μεταφορές πρέπει να είναι κοινωνικά αγαθά προσβάσιμα σε όλους κι όχι εμπορεύματα πολυτελείας για λίγους έχοντες και κατέχοντες.
Ο αγώνας ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ είναι αγώνας ενάντια στην «απελευθέρωση» της αγοράς ενέργειας
Παλεύουμε για ΔΕΗ, Ενιαία – 100% ΔΗΜΟΣΙΑ. Με αποκλειστικότητα σε παραγωγή – μεταφορά – διανομή, που θα λειτουργεί για την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών. Μόνο μια τέτοια ΔΕΗ μπορεί να συνδυάζει αποτελεσματικά την αξιοποίηση του εγχώριου ενεργειακού μας πλούτου (ορυκτού και ανανεώσιμου) σε όφελος ριζοσπαστικού και παραγωγικού μετασχηματισμού της χώρας. Μόνο μια τέτοια ΔΕΗ μπορεί να εξασφαλίσει φθηνό ρεύμα για το λαό, χιλιάδες νέες θέσεις σταθερής εργασίας με ικανοποιητικές απολαβές και δικαιώματα.
ΚΑΛΟΥΜΕ για ένα μέτωπο σωτηρίας της ΔΕΗ και της χώρας.
Η στάση της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ
Απέναντι σε όλα αυτά, η ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ με διαμορφωμένο συσχετισμό στην ηγεσία του με συμφωνία των ΠΑΣΚΕ – ΕΑΜΕ – ΣΑΔ και της ΔΑΚΕ παραμένει σε ακινησία προσπαθώντας τη μια να τα βρίσκει με τον Υπουργό και την άλλη με τη Διοίκηση της ΔΕΗ.
Θεωρεί ως αναπόφευκτο το ξεπούλημα Μονάδων της ΔΕΗ, «ήξεις αφίξεις» για τις ετεροβαρείς συμπράξεις και την «αποχώρηση» εργαζομένων, δεν συζήτησε αποδεχόμενο στην ουσία το νέο σύστημα αξιολόγησης που ανοίγει το δρόμο για την στασιμότητα του 30% του προσωπικού και αποσκοπεί σε εργαζόμενους φθηνούς, ευέλικτους, εύκαμπτους, με εντατικοποίηση και χωρίς τους ικανότερους.
Αδυνατεί να οργανώσει ή να προετοιμάσει οποιαδήποτε κινητοποίηση, δηλαδή αυτό το οποίο θα έπρεπε να είναι το απόλυτο καθήκον της, και έτσι οδηγεί (συνειδητά;) τους εργαζομένους στην αδράνεια και στην απογοήτευση, ώστε εύκολα και χωρίς αντίδραση να δέχονται κάθε φορά και το χειρότερο.
Αντί να προετοιμάσει την αφετηρία μιας πραγματικής αντίστασης, με ενωτικά, ταξικά χαρακτηριστικά, γίνεται νεροκουβαλητής μιας εξουσίας που δίνει λόγο μόνο στους δανειστές και συνεργάζεται κανονικά μαζί της σαν να μη τρέχει τίποτα.
Τι Συνδικάτο χρειαζόμαστε ;
Αν το Συνδικάτο θέλει να έχει Αύριο, πρέπει να είναι διαφορετικό από το Χτες. Το συνδικαλιστικό κίνημα είναι υπόθεση των εργαζομένων. Αυτοί πρέπει να έχουν και να ζητήσουν το λόγο και σε αυτούς πρέπει να λογοδοτούμε για τα πάντα.
Πρέπει να ανοίξει μια άλλη προοπτική. Σήμερα, χρειαζόμαστε τα συνδικάτα μας περισσότερο παρά ποτέ. Πρέπει να γίνουν τα όπλα της αντεπίθεσής μας για να κατακτήσουμε ξανά την αξιοπρέπειά μας.
Στην Ενότητα η δύναμη – στον αγώνα η Νίκη
Αλλάζουμε τα Συνδικάτα για να αλλάξουμε τη ζωή μας
Σήμερα πια, όλοι κρινόμαστε από τα έργα μας. Και βασικό έργο της Ομοσπονδίας, κριτήριο της ηγεσίας της είναι αν πετυχαίνουν την ενότητα όλου του κόσμου ενάντια στα νέα μέτρα, ενάντια στην οικονομική κατοχή και την πολιτική υποτέλεια. Αν υπηρετούν το λαό και τη Δημοκρατία, όχι με παχιά λόγια και ανέξοδους «ηρωισμούς», αλλά με έργα.
Κριτήριο είναι η συνέπεια στο ΟΧΙ απέναντι στις ιδιωτικοποιήσεις. Η συνέπεια στην υπεράσπιση των κοινωνικών αγαθών κι αυτό δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο με εθνικοποιήσεις, με πολιτική αντίθεση στην απελευθέρωση, στην εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αγαθών.
Στη σημερινή συγκυρία είναι ανάγκη να δημιουργηθεί μια μάχιμη αμφισβήτηση και ενεργητική δράση για τα συμφέροντα της εργατικής πλειοψηφίας.
Που θα δημιουργεί ρήγματα στην επίθεση του κεφαλαίου, που θα μπορεί να συσπειρώνει ευρύτερες δυνάμεις, όχι στη βάση της κομματικής ή παραταξιακής ένταξης, αλλά με άξονα τις ανάγκες και τα δικαιώματα του εργαζόμενου.
Αγωνιζόμαστε για να απαλλαγεί η ζωή μας απ’ ότι εμποδίζει
την ικανοποίηση των αναγκών μας
Η διέξοδος από την κρίση απαιτεί πολιτική πορεία και μέτρα αντίθετα από εκείνα που την προκάλεσαν. Αντίθετα από εκείνα που εντείνουν και βαθαίνουν την κρίση.
Απαιτούν πολιτική αντίθετη από αυτή της τρόικας και των εγχώριων – παλαιών και νέων – μνημονιακών κυβερνήσεων. Πολιτική παραγωγικής ανασυγκρότησης της εθνικής οικονομίας. Άρνηση αναγνώρισης και πληρωμής του χρέους. Εθνικοποίηση των τραπεζών και έλεγχο στην κίνηση των κεφαλαίων. Ανάταξη της εσωτερικής αγοράς με αντίστροφη αναδιανομή εισοδημάτων, σε όφελος του κόσμου της εργασίας και όσων το έχουν ανάγκη. Δίκαιο και ανταποδοτικό φορολογικό σύστημα. Η φορολογία πρέπει να επιστρέφει στο λαό κι όχι να αιμοδοτεί τους διεθνείς τοκογλύφους και τα αρπακτικά της ελεύθερης αγοράς.
Να απαλλαγεί η ζωή μας από τα μνημόνια που κάθε κυβέρνηση τα προωθεί καθώς και από το ζουρλομανδύα του ευρώ και της ΕΕ, που βρίσκονται – χρόνια τώρα, αλλά και στην εποχή των μνημονίων – πίσω από κάθε αντιλαϊκό μέτρο.
Για να επιστρέψει η ελπίδα και να οικοδομήσουμε τη Δημοκρατία στον τόπο που τη γέννησε. Να γίνει ο λαός νοικοκύρης στον τόπο μας χωρίς «κηδεμόνες».
Καλούμε κάθε αντιπρόσωπο που συμφωνεί σε μια τέτοια κατεύθυνση να συμβάλλει μέρος στη συγκρότηση μιας ευρύτερης ταξικής συσπείρωσης στις εκλογικές διαδικασίες της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ, για την αναζωογόνηση του συνδ. κινήματος.
ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ
«ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
