ΕΥΠ σαν να λέμε ΜΙ6 (το ανέκδοτο του καλοκαιριού) του Χρήστου Καφάση

Στο παρόν άρθρο δεν θα επιχειρήσω μία ακόμη πολιτική ανάγνωση του σκανδάλου της παρακολούθησης του κινητού τηλεφώνου του προέδρου του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, τη γνωστή ΕΥΠ. Θα προσεγγίσω το θέμα από μία άλλη πλευρά η οποία θα αναδείξει το γελοίο της υπόθεσης ως απόρροια της κωμικοτραγικής ιστορίας του σύγχρονου ελληνικού κράτους.

Θα ξεκινήσω παρουσιάζοντας μια σειρά διαπιστώσεων αναφορικά με την ιστορία του ελληνικού κράτους από το 1821 μέχρι και σήμερα.

Το σύγχρονο ελληνικό κράτος είναι ένα μεταπρατικό κράτος. Για τη σημασία της λέξης μεταπρατικό θα δανειστώ το λόγο του Χρήστου Γιανναρά:

Μεταπράτης χαρακτηρίζεται κάποιος ο οποίος δεν παράγει ο ίδιος ένα προϊόν αλλά απλώς διαμεσολαβεί για να πουληθεί ένα προϊόν που δεν είναι δικό του. Μεταπρατικό κράτος είναι ένα κράτος το οποίο δημιουργείται, συγκροτείται και λειτουργεί όχι για να ανταποκριθεί στις ανάγκες της κοινωνίας η οποία το συνιστά, αλλά για να μεταφέρει σε αυτήν θεσμούς, συνήθειες, ξένες πρακτικές μεταφερμένες από άλλες χώρες, άλλες κοινωνικές εμπειρίες και άλλες κοινωνικές ανάγκες. 

Και ο μεγάλος Έλληνας φιλόσοφος και θεολόγος συνεχίζει: Ο χαρακτηρισμός αυτός έχει τις ρίζες του σε ένα κλίμα που καλλιεργείται στους ελληνικούς πληθυσμούς κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας, ένα κλίμα αυτοπεριφρόνησης.  Όσοι Έλληνες κατορθώνουν να φύγουν από την Ελλάδα για να σπουδάσουν, καταφεύγουν στην Δύση, η οποία αναπτύσσεται και προοδεύει με άλματα. Η διαμονή και η σπουδή τους στις δυτικές χώρες είναι αναμενόμενο να τους προκαλεί αισθήματα θαυμασμού αλλά και μειονεξίας, αισθήματα τα οποία και μεταφέρουν με την επιστροφή τους στην Ελλάδα. Οι Έλληνες αυτοί με κύριο εκπρόσωπο τον Αδαμάντιο Κοραή, πιστεύουν ότι ο Ελληνισμός πρέπει με κάθε θυσία να αποτινάξει τον τουρκικό ζυγό και να οργανωθεί σε «κράτος ευρωπαϊκόν», σε κράτος όμοιο με τα κράτη της Δύσης τα οποία σχηματίζονται την εποχή εκείνη και τα οποία θα ονομαστούν εθνικά ή αστικά κράτη. Έτσι υποστηρίχθηκε η άποψη ότι πρέπει να μιμηθούμε τα κράτη αυτά. Με λίγα λόγια να φτιάξουμε, όχι ένα κράτος το οποίο θα ανταποκρίνεται στις δικές μας ανάγκες, στις δικές μας ιδιαιτερότητες και ιστορικούς εθισμούς, αλλά ένα κράτος όπως είναι τα «πεφωτισμένα και λελαμπρισμένα κράτη της Εσπερίας» – λόγια του Κοραή- δηλαδή να μεταφέρουμε ένα ξένο πρότυπο το οποίο θα μιμηθούμε και θα το επιβάλουμε, κάτι το οποίο και έγινε τελικά, με τρόπους πάρα πολύ συγκεκριμένους και πρακτικούς.

Καταλήξαμε λοιπόν να αντιγράφουμε τα πάντα. Μόλις λευτερωθήκαμε από τους Τούρκους φέραμε Γερμανό Βασιλιά, τον Όθωνα, να μας κυβερνήσει. Με τη Βαυαροκρατία το Δίκαιο (Αστικός και Ποινικός Κώδικας), η Δημόσια Διοίκηση, όλες οι βαθμίδες της Εκπαίδευσης (δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο, πανεπιστήμιο), ο ίδιος ο τρόπος λειτουργίας της Εκκλησίας και όλοι οι θεσμοί του νέου ελληνικού κράτους αντιγράφηκαν από τους αντίστοιχους Γερμανικούς. Το Εθνικό Τυπογραφείο στο Ναύπλιο, την περίοδο εκείνη, λειτουργούσε ως μεταφραστικό τμήμα των κειμένων των Γερμανικών νόμων. Και η τάση αυτή της αντιγραφής όχι πια μόνο του Γερμανικού «τρόπου» αλλά και του Γαλλικού, του Αγγλικού και του Αμερικανικού συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.

Εν συντομία, το υποτιθέμενα ελεύθερο ελληνικό κράτος των 200 τελευταίων χρόνων δεν είναι παρά απροκάλυπτα μεταπρατικό, με Γερμανούς Βασιλιάδες, ασφυκτικά ελεγχόμενη την οικονομία του από το Αγγλικό Δίκαιο, με ίνδαλμα «καλλιέργειας» τη Γαλλική Κουλτούρα, με σχολειά και πανεπιστήμια πιστά αντίγραφα του γερμανικού συστήματος, ένα κράτος που όπως λέει ο Γιανναράς παραδόθηκε ηδονικά στην πιο ριζική αλλοτρίωση αυτοσυνειδησίας και ταυτότητας που γνώρισε ποτέ η Ιστορία.

Και περνάμε τώρα στο μέγα θέμα των ημερών το οποίο αποτελεί το κυρίως θέμα του άρθρου: Το βίο, τα έργα και τις ημέρες της ΕΥΠ με αφορμή την παρακολούθηση του κινητού τηλεφώνου του προέδρου του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ.

Μια σύντομη έρευνα μας οδηγεί αμέσως στο συμπέρασμα πως η ΕΥΠ αποτελεί το πλέον εμφατικό παράδειγμα αντιγραφής μιας ξένης μυστικής υπηρεσίας πληροφοριών και μάλιστα της πιο αποτελεσματικής αλλά ταυτόχρονα και εντυπωσιακής όπως αυτή παρουσιάζεται μέσα από τις ταινίες ενός από τους πράκτορές της, του Τζέιμς Μπόντ: Της Βρετανικής MI6. Και κάπως έτσι γεννιέται και ανάγεται στο μεγαλύτερο ανέκδοτο του φετινού καλοκαιριού η φράση “ΕΥΠ σαν να λέμε ΜΙ6”.

Μακάρι όμως η αντιγραφή της ΜΙ6 από την ΕΥΠ να αφορούσε αποκλειστικά και μόνο το τρόπο λειτουργείας της. Από μια μικρή πάλι έρευνα φαίνεται πως η αντιγραφή αυτή περιορίστηκε αποκλειστικά και μόνο στο στήσιμο της ιστοσελίδας της ΕΥΠ με βάση την ιστοσελίδα της ΜΙ6. Από την παράλληλη ανάγνωση των κειμένων των δύο ιστοσελίδων καταλαβαίνει κανείς πως τα κείμενα της ιστοσελίδας της ΕΥΠ δεν είναι παρά το αποτέλεσμα μιας άθλιας μετάφρασης των κειμένων της ΜΙ6, μια μετάφραση για την οποία είναι φανερό πως χρησιμοποιήθηκε το εργαλείο της Google (Google Translate). Δυστυχώς αποδεικνύεται πως ούτε μια απλή αντιγραφή και μετάφραση από τα αγγλικά δεν μπορούμε να κάνουμε καλά.

Η γελοιοποίηση όμως της ΕΥΠ αρχίζει με το που αποκαλύφθηκε η παρακολούθηση του κινητού τηλεφώνου του προέδρου του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ. Για να εξηγήσω όμως και να καταλάβετε το λόγο για τον οποίο θεωρώ γελοία τόσο την ενέργεια της παρακολούθησης του κινητού τηλεφώνου του προέδρου του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ όσο και την ίδια την ΕΥΠ, θα αντιδιαστείλω το όλον της ΜΙ6 με το όλον της ΕΥΠ, μιας και πρότυπο της ΕΥΠ αποτελεί η ΜΙ6, και θα ξεκινήσω από την ηγεσία.

Διοικητής της ΜΙ6 είναι ο Ρίτσαρντ Μουρ ο οποίος ανέλαβε επίσημα τα καθήκοντά του τον Ιούλιο του 2020. Εντάχθηκε στην MI6 το 1987, τέσσερα χρόνια πριν από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, το 1991. Επέστρεψε στην ΜΙ6 έχοντας αποκτήσει τρομερή εμπειρία διεθνώς και έχαιρε μεγάλης εκτίμησης από τα στελέχη των μυστικών υπηρεσιών της Μεγάλης Βρετανίας. Ο Μουρ γεννήθηκε στη Λιβύη, σπούδασε Φιλοσοφία, Πολιτικές και Οικονομικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Χάρβαρντ. Παίζει γκολφ, λατρεύει το κρίκετ και το ράγκμπι και έχει δύο παιδιά.

Διοικητής της ΕΥΠ μέχρι πρόσφατα και πέτρα του σκανδάλου της παρακολούθησης του κινητού τηλεφώνου του προέδρου του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ ήταν ο Παναγιώτης Κοντολέων. Ο κ. Κοντολέων δεν είχε καμία σχέση με τις μυστικές υπηρεσίες. Προερχόταν από τον ιδιωτικό τομέα και δραστηριοποιούνταν στο χώρο των ελληνικών εταιρειών φύλαξης, των γνωστών «σεκιούριτι» όπως τις αποκαλούμε αγγλιστί. Αυτός ο άνθρωπος δηλαδή ανέλαβε τη φύλαξη της χώρας επειδή είχε προϋπηρεσία στη φύλαξη κτιρίων και χρηματαποστολών. Ήταν απόφοιτος λυκείου, κάτι που αποδείχτηκε εύκολα, παρά τις προσπάθειες που έγιναν να τον παρουσιάσουν ως πτυχιούχο του Ανοιχτού Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Όσοι είδαν το βιογραφικό του το θεωρούν σκανδαλώδες για τη θέση την οποία ανέλαβε. Καμία δηλαδή σχέση με αυτό του Μουρ στο οποίο πέραν της επαγγελματικής προϋπηρεσίας γινόταν αναφορά σε σπουδές, χόμπι, οικογένεια, κλπ. Όπως μπορεί να καταλάβει και ο πλέον άσχετος με τα θέματα αυτά, οποιαδήποτε σύγκριση μεταξύ των δύο διοικητών καθίσταται περιττή.

Ας περάσουμε τώρα στην αποστολή των δύο υπηρεσιών. Η ΜΙ6 από την ίδρυσή της έχει ως μοναδικό σκοπό την προστασία της Μεγάλης Βρετανίας και των συμφερόντων της διεθνώς, των πολιτών της, των πολιτικών της και φυσικά της/ου Μονάρχη και των μελών της βασιλικής οικογένειας.

Εδώ τα πράγματα δυσκολεύουν για την ΕΥΠ για να μην πω πως στρεβλώνουν επικίνδυνα. Όποτε έγινε λόγος για την ΕΥΠ στα ελληνικά ΜΜΕ τις τελευταίες δεκαετίες, δεν αφορούσε κάποια επιτυχία της στην αποτροπή πιθανού τρομοκρατικού χτυπήματος στη χώρα ή στην αποτροπή πιθανής προσπάθειας τρίτης χώρας να «επιτεθεί» με οποιονδήποτε τρόπο στην Ελλάδα. Δυστυχώς η ΕΥΠ έχει ταυτιστεί με τη λέξη «υποκλοπές». Και όταν λέμε υποκλοπές, εννοούμε τηλεφωνικές υποκλοπές. Και αυτό όμως δεν θα ήταν μεμπτό αν οι υποκλοπές αφορούσαν τα τηλέφωνα αξιωματούχων χωρών που επιβουλεύονται την εθνική μας κυριαρχία με πρώτη και καλύτερη την Τουρκία. Οι τηλεφωνικές υποκλοπές της ΕΥΠ αφορούσαν Έλληνες πολίτες και πολιτικούς. Από εδώ και πέρα τα πράματα αρχίζουν να γίνονται κωμικά. Ο κ. Κοντολέων αποφασίζει κάποια στιγμή να παρακολουθήσει το κινητό τηλέφωνο του προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ το οποίο αποτελεί το τρίτο κόμμα σε ψήφους του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Θα μπορούσε να γίνει κάτι αντίστοιχο στην ΜΙ6; Να αποφασίσει δηλαδή ο κ. Μουρ να παρακολουθήσει το κινητό τηλέφωνο του αρχηγού των Φιλελεύθερων Δημοκρατών ή ακόμα χειρότερα του αρχηγού του Σκωτσέζικου Εθνικού Κόμματος; Ούτε κατά διάνοια μιας και η αποκάλυψη μιας πιθανής παρακολούθησης του κινητού του αρχηγού του Σκωτσέζικου Εθνικού Κόμματος θα μπορούσε να οδηγήσει στην απόσχιση της Σκωτίας από τη Μεγάλη Βρετανία! Η ΜΙ6 παραδοσιακά παρακολουθεί τα τηλέφωνα των Γάλλων, των Γερμανών, των Αμερικάνων, των Τούρκων και φυσικά των Ρώσων αξιωματούχων.

Το όλο σκηνικό μετατρέπεται σε Θέατρο Σκιών «Ο Καραγκιόζης» όταν διαβάσει κανείς στα ΜΜΕ τους λόγους τους οποίους επικαλέστηκε ο αρχηγός της ΕΥΠ για να προβεί στην παρακολούθηση του κινητού του προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ. Ο κ. Κοντολέων λοιπόν ισχυρίστηκε, άκουσον άκουσον, πως την παρακολούθηση τη ζήτησαν οι μυστικές υπηρεσίες της Ουκρανίας και της Αρμενίας, διότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ συμμετείχε σε μία επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου η οποία ασχολούνταν με θέματα σχετικά με την Κίνα! Και αυτός ανταποκρίθηκε θετικά στο αίτημα των Ουκρανών και των Αρμενίων! Βάλαμε δηλαδή το λύκο να φιλάει τα πρόβατα! Είναι δυνατόν ο διοικητής των μυστικών υπηρεσιών μιας χώρας να παρακολουθεί τα κινητά τηλέφωνα σημαντικών πολιτικών της χώρας την οποία υποτίθεται πως προστατεύει και μάλιστα ύστερα από αίτημα μυστικών υπηρεσιών άλλων χωρών; Μα τους Αγγέλους! Πόσο μειονεκτικοί, πόσο κομπλεξικοί, πόσο άχρηστοι, πόσο ανίκανοι, πόσο χαμηλής ευφυίας και τελικά πόσο επικίνδυνοι για την πατρίδα και το έθνος είμαστε όλοι μας και δεν εξαιρώ κανέναν. Μπορείτε να φανταστείτε τον κ. Μουρ να λαμβάνει αιτήματα από χώρες όπως η Ζιμπάμπουε και η Τανζανία να παρακολουθήσει το κινητό τηλέφωνο του αρχηγού των Φιλελεύθερων Δημοκρατών Σερ Εντ Ντέιβι και αυτός να το κάνει;

Οι μυστικές υπηρεσίες μιας χώρας υπάρχουν για να παίρνουν εντολές από την πολιτική ηγεσία της χώρας τους να παρακολουθούν πολιτικούς άλλων χωρών και όχι για να παίρνουν εντολές από άλλες χώρες για να παρακολουθούν τους πολιτικούς της δικής τους χώρας! Πόσο θλιβερός, πόσο απελπισμένος και πόσο αποπροσανατολισμένος πρέπει να νοιώθει ο κ. Κοντολέων για να ισχυριστεί κάτι τέτοιο; Το χειρότερο όμως είναι πως δεν καταλαβαίνει πως η πράξη του αυτή αναδεικνύεται ως μια από τις χειρότερες μορφές εθνικής προδοσίας. Θα τον εγκαλέσει κανείς με την κατηγορία της εθνικής προδοσίας για την πράξη του αυτή; Όχι βέβαια, γιατί στην Ελλάδα όταν κάποιος παραιτείται είναι σαν να πεθαίνει και επομένως τους νεκρούς δεν τους τρέχεις στα δικαστήρια!

Ότι ακολουθήσει από εδώ και πέρα δεν έχει καμία μα καμία σημασία. Θα πρόκειται για τις γνωστές συγκρούσεις των ελληνικών πολιτικών κομμάτων με αφορμή ένα σημαντικό θέμα (πάντα τα ελληνικά κόμματα βρίσκουν ένα σημαντικό θέμα για να σφαχτούν και όχι για να μονιάσουν), συγκρούσεις που θα διαρκέσουν μέχρι τις εκλογές και άντε πάλι από την αρχή.

Δυστυχώς είμαστε βαθιά χαλασμένοι σαν άνθρωποι και σαν πολίτες. Θυμάμαι πως όταν ο Γιάννης Βαρουφάκης ήταν Υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, επισκέφτηκε επίσημα την Αγγλία και σύμφωνα με τους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς εντυπωσίασε όσους συνάντησε στο Σίτι του Λονδίνου. Στη δίωρη ομιλία του καταχειροκροτήθηκε, ενώ μίλησε με άψογα αγγλικά. Ωστόσο, δεν πήγαν όλα όπως είχαν προγραμματιστεί στο Λονδίνο. Ο λόρδος Λαμόντ ήθελε να κάνει ένα πρωινό δώρο στο φίλο του το Γιάννη και να του δείξει το περίφημο Ριφόρμ Κλαμπ. Δυστυχώς όμως δεν του επετράπη η είσοδος γιατί αρνήθηκε να φορέσει γραβάτα. Σε αντίθεση με το Βαρουφάκη, όταν προσεκλήθη ο Υπουργός Ανάπτυξης της ΝΔ Άδωνης Γεωργιάδης στο Ριφόρμ Κλαμπ, ο κ. Γεωργιάδης όχι μόνο ντύθηκε όπως έπρεπε για να γίνει δεκτός, αλλά πήγε και δύο ώρες νωρίτερα, όταν δεν υπήρχε κανείς στο Κλαμπ, για να φωτογραφηθεί στις βιβλιοθήκες, τα δωμάτια ανάγνωσης, και τα βικτωριανά σαλόνια του Κλαμπ. Αν ζούσε ο Πατριάρχης της Ψυχανάλυσης Σίγκμουντ Φρόιντ θα μας διαβεβαίωνε πως και οι δύο στάσεις διακρίνονται από το ίδιο βαθύ σύμπλεγμα μειονεξίας.

Κάτι πρέπει να γίνει όμως. Δεν ξέρω τι. Μια λύση ίσως θα ήταν να βρούμε και πάλι τον δικό μας τρόπο. Τον θυμάται όμως κανείς;

Υ.Σ. Για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός πως οι επικεφαλής των τριών κορυφαίων μυστικών υπηρεσιών του κόσμου, της Βρετανικής ΜΙ6, της Γαλλικής DGSE και της Αμερικανικής CIA γνωρίζουν άπταιστα την Τουρκική γλώσσα. Μάλιστα ο Μουρ της ΜΙ6 και ο Μπέρναρντ Έμι της Γαλλικής DGSE διετέλεσαν πρεσβευτές των χωρών τους στην Τουρκία, ενώ η διοικήτρια της CIA Τζίνα Χάσπελ έμεινε για τουλάχιστον τρία χρόνια στην Τουρκία την περίοδο που ήταν ανώτερο στέλεχος της CIA. Μήπως θα πρέπει από εδώ και πέρα το βασικό κριτήριο επιλογής των μελλοντικών διευθυντών της ΕΥΠ να είναι η θητεία τους για κάποια χρόνια στην Τουρκία καθώς και η άπταιστη γνώση της Τουρκικής γλώσσας; Το γιατί δεν χρειάζεται εξήγηση. Το γνωρίζουμε όλοι.

Phileas Fogg MI6

Για την αντιγραφή

Χρήστος Καφάσης