Ένα περιστατικό κοινωνικής ΑΜΟΡΦΩΣΙΑΣ σε σουπερμάρκετ της Πτολεμαίδας (Γράφει η Πηνελόπη Μελίδου)

22 Οκτωβρίου 2022
19:30
Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας άλλο ένα περιστατικό κοινωνικής ΑΜΟΡΦΩΣΙΑΣ σε σουπερμάρκετ της πόλης μας.Περιμένοντας στο ταμείο ένας “κύριος” μπροστά μου (θα έλεγα νέος κύριος γύρω στα 40 – ώστε να μην υπάρχει το ελαφρυντικό της ηλικίας) περίμενε ώστε η εργαζόμενη να χτυπήσει τα ψώνια του… σε κάποια στιγμή η εργαζόμενη του λέει “αυτή η σαλάτα έχει έκπτωση… πηγαίνετε από εκεί που την πήρατε και δίπλα έχει ένα κουπόνι… πάρτε ένα και φέρτε το να το χτυπήσω”. Πηγαίνει, λοιπόν, ο “κύριος”, ωστόσο πήρε λάθος κουπόνι. Η εργαζόμενη, πολύ ευγενικά του είπε πως δεν είναι το σωστό κουπόνι και σηκώθηκε να πάει η ίδια να του το φέρει… ο ίδιος άρχισε να φωνάζει και να λέει “Άστη ν τότε γιατί βιάζομαι…”. Η εργαζόμενη, όμως, είχε ήδη σηκωθεί και προχωρήσει στο διάδρομο και ενδεχομένως δεν άκουσε καν… Λίγα λεπτά αργότερα έφθασε στο ταμείο με το σωστό κουπόνι… Ο “κύριος”, όμως, αντί να την ευχαριστήσει που τον εξυπηρέτησε, άρχισε να φωνάζει λέγοντας “ΟΤΑΝ ΣΟΥ ΛΕΩ ΟΤΙ ΒΙΑΖΟΜΑΙ ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ…. Ε ΡΕ ΓΑΜΩ ΤΗ ΣΑΛΑΤΑ ΣΟΥ… ” – είπε κι άλλα διάφορα που αυτή τη στιγμή δεν θυμάμαι ή δεν θέλω να θυμάμαι.
Η εργαζόμενη δεν απάντησε. Κανείς μας δεν μίλησε. Εγώ έλεγα στον εαυτό μου “Πηνελόπη μίλα ενώ ταυτόχρονα έλεγα άστον να ρεζιλευτεί μόνος του. Το κάνει πολύ καλά.” Επέλεξα το δεύτερο για κάποιο λόγο. Δεν είμαι καθόλου περήφανη γι αυτό όμως. Κάποιες φορές ΠΡΕΠΕΙ να μιλάμε. Δεν φτάνει κάποιες φορές να ρεζιλεύουν μόνοι τους τον εαυτό τους αυτοί οι κοινωνικά απαίδευτοι άνθρωποι. Μέχρι να φύγει ο “κύριος”, η εργαζόμενη συνέχισε να του μιλάει ευγενικά. Κι εκεί καταλαβαίνεις το επίπεδο. Θα σας πω ότι αισθάνθηκα πάρα πολύ άσχημα που δεν μίλησα. Το μόνο που έκανα (ίσως απο τις τύψεις μου ίσως κι όχι – δεν θέλω να το ψυχολογικοποιήσω…) ήταν να πω στην εργαζόμενη αφού χτύπησε και τα δικά μου ψώνια ότι ” Ο “κύριος” πριν μόνος του ρεζιλεύτηκε… όχι εσείς”. Η κυρία μου χαμογέλασε.
Κάποιες φορές νομίζω ΠΡΕΠΕΙ να μιλάμε. Σας είχα πει μια οπτική την προηγούμενη φορά σε άλλη ιστορία στο σουπερμάρκετ. Όταν, όμως, κάποιος βρίζει και συμπεριφέρεται κακοποιητικά σε κάποιον άλλον ΠΡΕΠΕΙ να μιλάμε. Μπράβο στην υπάλληλο για την υπομονή της. Κρίμα στον “κύριο” για τον εαυτό του. Τον λυπάμαι δεν τον συμπονώ.

19 σχόλια

Αφήστε μία απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

*

Προσοχή!!! Για να δημοσιεύονται, από 'δω και στο εξής, τα σχόλιά σας, θα πρέπει να επιλέγετε, την παρακάτω επιλογή  "Διάβασα και αποδέχομαι τους Πολιτική απορρήτου  " που σημαίνει ότι διαβάσατε κι αποδέχεστε την πολιτική απορρήτου του kozan.gr. Αν, κάποια φορά, ξεχάσετε να το κάνετε θα λάβετε μια ειδοποίηση ότι δεν το πατήσατε (αρα δεν αποδεχτήκατε την πολιτική απορρήτου). Σε αυτή την περίπτωση, για να μη χαθεί το σχόλιο σας, πατήστε να γυρίσετε πίσω  και ξαναπατήστε "δημοσίευση", τσεκάροντας, προηγουμένως, την προαναφερόμενη επιλογή. Η συμπλήρωση των πεδίων όνομα, Ηλ. διεύθυνση και ιστότοπος, της παραπάνω φόρμας, δεν είναι υποχρεωτική.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Μείνετε συντονισμένοι