Με όλους τους τύπους και …υπογραμμούς εγένετο στο Λαογραφικό Μουσείο η τελετή παρουσίασης του βιβλίου «Επισκέπτης από τα δυτικά: Μέρες και νύχτες της Θεσσαλονίκης» εκδ. Παρέμβαση. Κι ήταν μια όμορφη βραδιά.
Στους ναούς το ευλαβές εκκλησίασμα, όπως και στις πνευματικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις το εν επιγνώσει ακροατήριο είναι η πιο ενδιαφέρουσα παράμετρος. Στους πρώτους ο προεστώς της θείας λειτουργίας (αλλά και οι άγιοι ψάλτες, επίτροποι και κανδηλανάπτες) και στις εγκόσμιες εκδηλώσεις οι αρμόδιοι λόγου και τέχνης, είναι κάπως εξ επαγγέλματος ή εκ φιλικού ή άλλου καθήκοντος μέτοχοι του διαπράγματος. Ομως το εκκλησίασμα ή το ακροατήριον εθελοντικά και εκ καλής προαιρέσεως προσέρχεται και πρωταγωνιστεί στην ιεροτελεστία της θείας ευχαριστίας ή της Ιεροτελεστίας της Ανοιξης (του Ιγκόρ Στραβίνσκι) ή στα μουσικά ενσταντανέ του Π. Δημόπουλου στις «30 καρέγλες» του ή στην βραδιά παρουσίασης βιβλίου, καλή ώρα όπως εψές 19 Δεκ. που μιλούσαμε για τις νύχτες και μέρες της Θεσσαλονίκης κι εόρταζεν συμπτωματικώς η αγία Θεσσαλονίκη (αγνώστου έτους μαρτυρήσεως, το γκουγκλ δεν μας το λέει).
Οι ευλαβείς πιστοί στους ναούς ή οι αισθαντικοί θεατές στα ακροατήρια είναι αυτοί που αξίζουν πρώτοι το «εύγε, εύγε» του ξθ’ (69) ψαλμού.
Το πάω γύρω γύρω ενώ πρέπει ευθέως να ευχαριστήσω το πολυπληθές ακροατήριον της βραδιάς που έγινε η παρουσίαση του βιβλίου κατά πρώτον λόγο και δεύτερον την κ. Δότα Σαρβάνη γλυκυτάτη ποιήτρια εκ Φλωρίνης, τον κυρ’ Αντώνη Παπαβασιλείου πολυδιανοούμενο Γρεβενών, την κ. Δήμητρα Καραγιάννη συγγραφέα κι εκδότρια που είχε την επιμέλεια του βιβλίου και της βραδιάς, οι οποίοι στην κυριολεξία …μου έδωσαν και κατάλαβα τι έγραψα σ’ αυτό το βιβλίο.
Ασπαζόμενος άμφω ολους «Δεύτε τας χείρας κροτήσωμεν» των Χαιρετισμών δι’ αυτούς.
Αν αποσυνθέσεις τα λεγόμενα του Καραγιάννη, σου μένει μια περίεργη αναχρονιστική ψευτοκαθαρεύουσα, λίγες ασυνάρτητες ψευτοστοχαστικές ασυναρτησίες και μία περίεργη αίσθηση κριντζ. Που σημαίνει, με άλλα τόσα, τα ξαναφτιάχνεις.
ΑΣ’ΤΟΥΣ ΝΑ ΣΤΟΧΑΖΟΝΤΑΙ!!!!