ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΒΙΒΛΙΟ
Ανακατεύοντας φακέλους, εμφανίστηκαν μπροστά μου τρία φύλλα χαρτιού, από τετράδιο, καρφιτσωμένα, με την επικεφαλίδα : « 21η ΑΠΡΙΛΙΟΥ – ΠΑΤΤΑΚΟΣ». Κάτι θυμήθηκα και άρχισα αμέσως το διάβασμα, μονολογώντας: – Τι συμπτώσεις είναι αυτές! Πως βρέθηκε αυτό τέτοιες μέρες!. Ναι, ήταν αποσπάσματα, που κάποια στιγμή είχα γράψει, από το βιβλίο του Στυλιανού Γ. Παττακού « 21η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967. ΔΙΑΤΙ; ΠΟΙΟΙ; ΠΩΣ; », Εκδόσεις Βιοβιβλ. Αθήνα 1993.
Τριάντα χρόνια μετά και αυτή την εβδομάδα το ενδιαφέρον στρέφεται στο θάνατο του τέως Βασιλέως των Ελλήνων Κωνσταντίνου Β΄, στην ιστορία, και στις διαδικασίες κηδείας και ταφής του, καθοριζόμενες από την Κυβέρνηση.
Σχόλια πολλά και διάφορα για το ποιος ήταν, αν πρέπει έτσι ή αλλιώς να γίνει. Καθένας τα δικά του, είτε έζησε τότε εκείνα τα γεγονότα είτε όχι. Τέλος πάντων, όλα είναι σεβαστά. Το πως και το γιατί θα το γράψει η ιστορία.
Τι έγραφα όμως στα φύλλα, ως σημειώσεις , τότε, για να τα έχω προφανώς πρόχειρα σε διάβασμα και να φυλαχτούν κάπου, αν τυχόν το βιβλίο θα χανόταν ή θα μπερδευόταν στις βιβλιοθήκες που φιλοξενούν αμέτρητα, με πρώτη ματιά, βιβλία διάφορα και όχι μόνο βιβλία.
Η ορκωμοσία λοιπόν της Κυβέρνησης των Συνταγματαρχών της 21ης Απριλίου 1967 πως έγινε και την όρκισε ο τότε Βασιλεύς Κωνσταντίνος Β΄, αφού έλεγαν κάποιοι ότι ήταν εναντίον της, ενώ κάποιοι άλλοι ότι ήταν συμπαθών αυτής;
Να τι διάβασα στις φυλασσόμενες σημειώσεις, που βρέθηκαν , από το βιβλίο του Στυλιανού Παττακού και μπορεί να έχει για πολλούς, νεότερους σε ηλικία, ενδιαφέρον για να μάθουν περισσότερα.
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΠΡΩΤΑΙΤΙΩΝ ΣΤΟΝ ΒΑΣΙΛΙΑ
«… Εφθάσαμεν εις το γραφείον του Α/Γ.Ε.Σ ( γράφει ο συγγραφέας) όπου έκπληκτος ευρέθην προ του Αρχηγού, Αντιστρατήγου Σπαντιδάκη Γρηγορίου….. «-Όπως τα κάματε , δεν μου μένει άλλη εκλογή . Δεν μου επιτρέπεται να σας αφήσω να αλληλοσκοτωθείτε… Αναλαμβάνω απ αυτής της στιγμής την ευθύνη της Επαναστάσεως». (είπε ο Αρχηγός Γ.Ε.Σ.).
… Ως πρώτην ενέργειαν του εισηγήθημεν να συντάξη επιστολήν απευθυνόμενην προς την Α.Μ τον Βασιλέα και να την μεταφέρωμεν οι τρείς ( Σ. Παττακος, Γ. Παπαδόπουλος, Ν. Μακαρέζος ) εις αυτόν… ( για να δεχθεί να ορκίσει Κυβέρνηση ). (σελίς 136).
…. Εφθάσαμεν, άνευ επεισοδίου τινός, εις το φυλάκειον της εισόδου του κτήματος του Βασιλέως, που ευρίσκεται πολύ πλησίον του εξοχικού κέντρου «Λεωνίδα» της Βαρυμπόμπης, όπου μας σταμάτησε ο σκοπός χωροφύλαξ ( ΣελΊς 138 ) …..
Μας έδωσε το τηλέφωνο και συνομιλήσαμεν μετά του Υπασπιστού Υπηρεσίας του Βασιλέως …. (του είπαμε σχετικά…..) . Απήντησε ότι ο Βασιλεύς ο οποίος παρακολουθεί από άλλου τηλεφώνου, εσωτερικού, την στιχομυθίαν, του είπεν ότι θα δεχθεί μόνον τον έναν εκ των τριών, τον αρχαιότερον εκ των τριών. Του απήντησα ότι αι επαναστάται δεν συζητούν, απαιτούν και να αναφέρει εις τον Βασιλέα ότι θα περάσωμεν και οι τρείς και θα μας δεχθή και τους τρείς και πρέπει να γνωρίζει ότι εντός αυτής της αυλής των ανακτόρων του ευρίσκονται ισχυραί δυνάμεις των Ενόπλων Δυνάμεων αποφασισμέναι δι όλα. Το πρόγραμμα της Επαναστάσεως οφείλωμεν να εκτελέσωμεν όλοι και ο Βασιλεύς…
….. Ο Βασιλεύς προσπάθησε να κερδίσει χρόνον. Δι άλλων μέσων μυστικών, ίσως, συνεννοείτο με πολιτικούς παράγοντας επί της τηρητέας στάσεως έναντι ημών.
Κατέβαλεν όσας ηδύνατο προσπαθείας να αποφύγει την επαφήν μαζί μας. Όταν αντελήφθη ότι τούτο ήτο αδύνατον, εδοκίμασε την διάσπασιν των τριών.
Όταν απέτυχε και εις τούτον, επέτρεψε την είσοδον μας, και ο σκοπός μας επετεύχθη άνευ χρησιμοποιήσεως βίας.
Απ εκεί μας παρέλαβεν Αξιωματικός Χωροφυλακής ……παρεκάλεσε να σφήσωμεν εις το γραφείον του, κατ έθιμον, τα περίστροφα μας.
Το πράγμα μας εφάνη αστείον, αφού κοντά μας ευρίσκοντο επαναστατημέναι δυνάμεις, πάνοπλοι.
…..Αφήσαμεν τα περίστροφά και οδηγηθήκαμεν πεζή εις τον Βασιλέα.
Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ
Μας υπεδέχθη με ύφος βασιλικόν, αγέρωχον, αυστηρόν, σινιγμστικόν, διερευνητικόν, θα ηδυνάμην να το χαρακτηρίσω, βλοσυρόν ( σελίς 139 ) ή αλαζονικόν, περιέχον την έννοιαν της αποστροφής. Αρχή μας : «Μη μεταχειρίζεσθε βίαν »….
Τι θα συνέβαινε εάν ο Βασιλεύς διέτασσε την φρουράν του να αντισταθεί, ή να μας συλλάβη; Ηρωτήθην πολλάκις και ακόμη και τώρα, μετά παρέλευσιν είκοσιτεσσάρων ετών, διερωτώμαι.
Απαντώ : Οιαδήποτε υπόθεσις σήμερον θα απετέλει προφητείαν εκ των υστέρων. Η στάσης του Βασιλέως δεν μας ηφνιδίασεν. Εγνωρίζαμεν ότι ήτο πιστός εις το Σύνταγμα και ως εκ τούτου θα αντέδρα. Όμως είχομεν λάβει τα μέτρα μας.
Ελάβωμεν θέσιν ενώπιον του, εν προσοχή παρατεταγμένοι, εις το μέσον εγώ, δεξιά μου ο Παπαδόπουλος Γ., αριστεράν μου ο Μακαρέζος Ν.
Ως κατά βαθμόν ανώτερος έλαβον πρώτος τον λόγον, αλλά μου τον αφήρεσε ο Βασιλεύς, επιβλητικός και απειλητικός.
Ο ΘΥΜΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ
«- Γιατί ξεσηκλώσατε τίς ένοπλες δυνάμεις, γιατί διακόψατε τις τηλεπικοινωνίες μου. Γιατί βάλατε στρατεύματα στις πόρτες μου, γιατί μου στερείτε το δικαίωμα μου να επικοινωνήσω με τον Πρωθυπουργό μου…».
Θα συνέχιζε τας ητιολογημένας- δι άλλην περίπτωσιν – ερωτήσεις του εάν δεν τον διέκοπτα, παραδίδων την επιστολήν του Α/Γ.Ε.Σ :
« – Μεγαλειότατε, σας υποβάλλω αυτήν την επιστολήν του κ. Α/Γ.Ε.Σ , εις την οποίαν περιέχονται αι απαντήσεις εις τας ερωτήσεις σας… .» .
Παρέλαβε την επιστολήν, άρχισε την ανάγνωσιν, δεν νομίζω ότι έφθασεν είς το τέλος…. ‘Ητο επιθετικός «- Δεν είναι γνησία η επιστολή. Γιατί δεν ήρθε ο ίδιος; …». «- Μεγαλειότατε, η επιστολή είναι γνησία. Η προσβολή που μας κάνετε είναι βαρυτάτη. Εκτελούμεν υπέρτατον προς την πατρίδα καθήκον…..».
«- Να φύγετε και να επανέλθετε μαζί με τον κ. Σπαντιδάκην…..». (σελίς 140).
Από εκεί και ύστερα και μέχρι την ώρα της ορκωμοσίας της Κυβέρνησης μεσολάβησαν πολλές και διάφορες συσκέψεις – συναντήσεις, διαξιφισμοί, ανώτατων αξιωματούχων, ως και επισκέψεις και συνομιλίες με πολιτικούς κρατούμενους για να επέλθει ήρεμον κλίμα με την παρέμβαση του στρατού.
Η ΟΡΚΩΜΟΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
Η ορκωμοσία πραγματοποιήθηκε τελικά κατά τις 5μ.μ της 21/4/1967.
Κάποια που μεσολάβησαν στο παραπάνω διάστημα των ωρών, μέχρι την ορκωμοσία, ο συγγραφέας αναφέρεται αλλά δεν τα έχω σημειώσει. Ελπίζω να εύρω το βιβλίο. Άλλωστε τώρα δεν έχουν σημασία νομίζω.
Η ορκωμοσία με στρατιωτικά, πολιτικά, δικαστικά, επιστημονικά, επιχειρηματικά, πρόσωπα έγινε. Ο εξοργισμένος Βασιλεύς σίγουρα θα επικοινώνησε με πολλούς, μέσα και έξω από τη χώρα.
Πρόεδρος λοιπόν της Κυβέρνησης (Πρωθυπουργός) ορκίστηκε ο Κόλλιας Κων/νος τ. Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου. Αντιπρόεδρος ορκίστηκε ο Α/Γ.Ε.Σ Αντιστράτηγος Σπαντιδάκης Γρηγόριος.
Σήμερα, ο καθένας ας βγάλει κάποια συμπεράσματα για τον θανόντα τέως Βασιλέα της Ελλάδας Κωνσταντίνο Β΄, αναφορικά με την εν λόγω ορκωμοσία και την στάση του, όπως εκτέθηκαν τα γεγονότα, με βάση την εξιστόρηση ενός εκ των πρωταιτίων αξιωματικών.
Σημ: Προσωπικά, εκφράζω τα συλλυπητήρια στους οικείους του τέως Βασιλιά της Ελλάδας Κωνσταντίνο Β΄. Ο Θεός να τον συγχωρήσει και να τον αναπαύσει.
Του Ιωάννη Ρόνα
Φορο-συμβούλου
Αρθρογράφου
Είχε διατάξει τους Στρατηγούς του να εφαρμόσουν Προμηθέα (σχέδιο πραξικοπήματος) αλλά ήρθαν με αναθεωρημένο Προμηθέα οι συνταγματάρχες, γι’ αυτό και η έκπληξη και η δυσφορία.
Όχι δηλαδή πως ήταν πιστός στο Σύνταγμα, αλλά πως ήρθαν διαφορετικοί από αυτούς που περίμενε.
Έπρεπε να κάτσει στο ίδιο εδώλιο με τους απριλιανούς, και ας υπεράσπιζε στο δικαστήριο τις επιλογές του.
Η Ελληνική Πολιτεία του φέρθηκε λίαν επιεικώς.
Αυτό που λέτε δεν τεκμηριώνεται με κανένα στοιχείο.Το αντίθετο συμπεράνουμε ο Βασιλεύς είχε προκηρύξει εκλογές για τον Μάιο του 1967.
Βλέπε “Δίκη της Χούντας” και ολόκληρη τη στιχομυθία ανάμεσα στον πρόεδρο του δικαστηρίου και τον Σπαντιδάκη για τον Προμηθέα, και ποιόν Προμηθέα και ποιος τροποποίησε τον Προμηθέα ως προς τα ονόματα αυτών που θα αναλάμβαναν τις πρωτοβουλίες και για τις λίστες με αυτούς που θα συλλαμβάνονταν. Η δε συμβουλή του ΑΓΕΣ προς την Α.Μ. ήταν το σχέδιο να εφαρμοστεί πριν τις εκλογές για να μη θεωρηθεί σαν νόθευση της λαϊκής ψήφου.
Είναι γνωστό και τεκμηριωμένο πως το πραξικόπημα των συνταγματαρχών πρόλαβε το πραξικόπημα των στρατηγών. Στη χώρα που ο “πιστός στο Σύνταγμα” βασιλιάς όρκιζε το 1965 αποστάτες, υπονομεύοντας την Κοινοβουλευτική ζωή της χώρας, γινόταν το πραξικόπημα, του πραξικοπήματος, το πραξικόπημα, ώ πραξικόπημα!