Νικόλαος Γ. Κοεμτζόπουλος ( Σέρβια 1899 – Αθήνα 1975) – Γράφει ο Ν. Μπουκουβάλας

Νικόλαος Γ. Κοεμτζόπουλος ( Σέρβια 1899 – Αθήνα 1975). Ένας σπουδαίος Σερβιώτης .

Α ) Η φωτογραφία .

Αν και έχω κάποιες φωτογραφίες του , αυτή πρώτη φορά τη συναντώ . Τη βρήκα στο λογαριασμό fb , Κοζάνη : Μνήμες , Αναμνήσεις & Εικόνες σε ανάρτηση του Costas Tsioras . H χρονολογία της είναι περίπου το 1930 στην Κοζάνη , φωτογραφήθηκαν από αριστερά προς δεξιά οι :
# όρθιοι
– Νικόλαος Γ. Κοεμτζόπουλος , στρατιωτικός Κτηνίατρος , Σέρβια
– Νικόλαος Μητσιμπούνας , Ιατρός , Σαμαρίνα
– Δημήτριος Αθ. Σταμπουλής
# καθήμενοι
– Ιωάννης Κουπαρούσσος , Κοζάνη
– Κωνσταντίνος Τσιπότης
– Θεμιστοκλής Τιάλιος , Κοζάνη

Β ) Η οικογένεια .

Η οικογένεια Κοεμτζόπουλου εγκαταστάθηκε στα Σέρβια το 1840 περίπου και συμπεθέριασε με την οικογένεια Πανινιού . Η οικογένεια έλκει την καταγωγή της απ ‘ τη Μηλιά του Τιτάριου όρους . Απ’ τον γάμο του Δημήτριου Κοεμτζή με την Αικατερίνη Πανινιού στη συνοικία Βαρόσι ( Αγίας Κυριακής ) γεννήθηκαν τέσσερα τέκνα : Βασιλική ( 1843 ) , Μαρία ( 1845 ) , Λάζος ( 1848 ) και Γιώργος ( 1856 ) . Τα παιδιά αυτά στην κοινωνία των Σερβίων ονομάστηκαν Κοεμτζόπουλα , δηλαδή τα παιδιά του Κοεμτζή ( χρυσοχόος στην τουρκική γλώσσα ) . Τα κορίτσια απεβίωσαν σε ηλικία 7 και 24 χρονών αντίστοιχα , ενώ τα αγόρια σε ηλικία 70 και και 52 χρονών αντίστοιχα .

Ο Γιώργος ( Γούτσιος για τους Σερβιώτες ) , παντρεύτηκε τη Θεσσαλονικιά Καλλιρρόη Τσεκούρα-Κοεμτζοπούλου ( 1870 – 1960 ) στη Θεσσαλονίκη το 1891 και εγκαταστάθηκαν στα Σέρβια . Το 1892 έκτισε το πολύ όμορφο σπίτι στο Βαρόσι . Ασχολήθηκε με το γενικό εμπόριο , ιδιαίτερα με το εμπόριο υφασμάτων , ενώ ήταν και μεγαλοκτηματίας στον κάμπο . Μάλλον ήταν ο πλουσιότερος χριστιανός Σερβιώτης τότε , αφού διέθετε και δύο υποκαταστήματα , στην Ελασσόνα και στη Δεσκάτη . Το κατάστημα του στα Σέρβια ήταν παραπλεύρως και νοτίως της σημερινής ταβέρνας-ουζερί Πλάκα .
Ο Γιώργος και η Καλλιρρόη έκαναν οκτώ παιδιά και τα σπούδασαν όλα :
– Αγησίλαος ( 1888 – 1978 ) , Γεωπονία στο Herble της Γαλλίας
– Ασπασία ( 1889 – 1967 ) , Ανώτατο Παρθεναγωγείο Θεσσαλονίκης
– Μαρίκα ( 1895 – 1977 ) , Ανώτατο Παρθεναγωγείο Θεσσαλονίκης
– Δημήτριος ( 1897 – 1947 ) . Πολιτικές – οικονομικές επιστήμες στο Paris της Γαλλίας
– Νικόλαος ( 1899 -1975 ) , Κτηνιατρική στο Αlfort της Γαλλίας
– Ξανθίππη ( 1901 – 1990 ) , Ανώτατο Παρθεναγωγείο Θεσσαλονίκης
– Κίμων ( 1902 – 1999 ) , Ηλεκτρολόγος Μηχανικός στο Grenoble της Γαλλίας
– Φιλομένη ( 1908 – 1997 ) Ανώτατο Παρθεναγωγείο Θεσσαλονίκης .

Γ ) Ο Νικόλαος Γ. Κοεμτζόπουλος ( φωτογραφία )

-1899 , γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Σέρβια
-1911 , αποφοίτησε απ’ το Δημοτικό Σχολείο Σερβίων
-1918 , αποφοίτησε απ’ το Γυμνάσιο Κοζάνης
-1918 , εγγράφτηκε στη Σχολή Φυσικών και Μαθηματικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας
-1919 , με υποτροφία , κατόπιν διαγωνισμού του Υπουργείου Στρατιωτικών , σπούδασε στην Κτηνιατρική Σχολή Alfort ( Paris )
-1923 , επέστρεψε στην Ελλάδα ως διπλωματούχος και κατετάγη στον Ελληνικό Στρατό με τον βαθμό του Υποκτηνίατρου
-1932 , μετατέθηκε στη Λάρισα
-1939 , παντρεύτηκε στα Σέρβια την Βασιλική ( Βίκυ ) Κωτσάκη , Ελληνίδα με καταγωγή απ’ την Αίγυπτο .
-1943 , γεννήθηκε ο γιος τους Ευάγγελος ( Λάκης )
-1946 , γεννήθηκε ο γιος τους Γιώργος
-1953 , ως Συνταγματάρχης του Ελληνικού Στρατού στάλθηκε από το Γ.Ε.Σ , κατόπιν διαγωνισμού , στις Η.Π.Α για μετεκπαίδευση στο Walter-Read Army Mentical Center ,απ’ το οποίο απόκτησε το δίπλωμα Faculty of the Graduate School in Veterinary Army .
-1954 , ως Ταξίαρχος έγινε Αρχηγός του Σώματος Κτηνιατρικού και Ιππωνείων στο Γ.Ε.Σ.
-1956 , ιδρύει το σπουδαίο επιστημονικό περιοδικό Κτηνιατρική Επιθεώρησις
-1957 , αποστράτευση με σύνταξη Αντιστράτηγου
-1975 , θάνατος στην Αθήνα μετά από ξαφνική καρδιακή προσβολή .

Είχε άρτια γνώση της αγγλικής , της γαλλικής , της γερμανικής και της τουρκικής γλώσσας . Το πιάνο και το μαντολίνο από νωρίς του ήταν γνωστά μέσω ιδιαίτερων μαθημάτων στα Σέρβια , γι αυτό με άνεση ήταν μέλος της μαντολινάτας του Γυμνασίου Κοζάνης .

Άφησε πλούσιο συγγραφικό έργο :

– επιστημονικού – κτηνιατρικού ενδιαφέροντος
– ιστορικού και λαογραφικού ενδιαφέροντος