Με τη συμμετοχή κληρικών και πολλών λαϊκών (και από την ευρύτερη περιοχή – μέσα στο Ναό στη Θ. Λειτουργία υπήρχε το αδιαχώρητο) πραγματοποιήθηκε (28 και 29-6-2017) με Μέγα Εσπερινό, Αρτοκλασία, Όρθρο, Θεία Λειτουργία και ευλόγηση κολλύβων εορταζόμενου Αγίου, το ιερό πανηγύρι των ‘’Αγίων ενδόξων και πανευφήμων Αποστόλων και Πρωτοκορυφαίων Πέτρου και Παύλου’’ στην Ίμερα και Αύρα (δυο απάνεμα και ηλιόλουστα χωριά – κοινότητα και οικισμός – με φαρδείς δρόμους και μεγάλες ανοιχτές πλατείες – δίπλα στη γαλήνια λίμνη του Αλιάκμονα-Πολυφύτου) της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης.
Το Συναξάρι μας πληροφορεί: ‘’Τη ΚΘ’ του αυτού μηνός Ιουνίου, μνήμη των Αγίων ενδόξων και πανευφήμων Αποστόλων και πρωτοκορυφαίων Πέτρου και Παύλου’’.
Ο Πέτρος είναι ο ψαράς, που ακολούθησε το Χριστό και τον αγάπησε πιότερο απ’ όλους τους Αποστόλους.
Ο Παύλος είναι ο φοβερός διώκτης, που έγινε κήρυκας του Ευαγγελίου και κοπίασε περισσότερο απ’ όλους τους Αποστόλους.
Στην Καινή Διαθήκη υπάρχουν 14 Επιστολές του Παύλου και 2 του Πέτρου. Είναι 16 στο σύνολο ασάλευτες πέτρες στο οικοδόμημα της Εκκλησίας.
Από τις επιστολές του αγίου Παύλου και από το χαιρετισμό του στους χριστιανούς της Κορίνθου: ‘’αδελφοί, χαίρετε, καταρτίζεσθε, παρακαλείσθε, το αυτό φρονείτε, ειρηνεύετε και ο Θεός της αγάπης και της ειρήνης έσται μεθ’ ημών’’. (Β’ Κορινθ. 13,11), [Αδερφοί μου, να χαίρεστε, να προοδεύετε, να συμπαραστέκεστε ο ένας στον άλλο, να μην έχετε διαφωνίες, να έχετε ειρήνη, κι ο Θεός που χαρίζει την αγάπη και την ειρήνη θα είναι μαζί σας] φαίνεται το είδος και η ποιότητα του πολιτισμού και των σχέσεων που (πρέπει να) χαρακτηρίζουν τους χριστιανούς και γενικότερα τους ανθρώπους όλους.
Κι από την ομολογία του αγίου Πέτρου: Κύριε, ‘’συ ει ο Χριστός ο Υιός του Θεού του ζώντος’’. (Ματθ. 16,16), [Κύριε, εσύ είσαι ο Χριστός, ο Υιός του αληθινού Θεού] φαίνεται (φαίνονται πολλές αλήθειες) η θεϊκή καταγωγή του Χριστού, η αποκάλυψη της θεότητας στο πρόσωπό Του.
Τις ι. Ακολουθίες στον ιερό ενοριακό ναό των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Ίμερας τέλεσαν οι πατέρες: πρωτοπ. Κωνσταντίνος Κώστας αρχιερατικός επίτροπος της Α.Π.Β., πρεσβ. Νικόλαος Κανταρτζής εφημέριος Μεσιανής και Κουβουκλίων, πρεσβ. Λάζαρος Βασδέκης εφημέριος Λευκάρων και ο της Ίμερας και Αύρας εφημέριος πρεσβ. Αθανάσιος Παπαϊωάννου.
Έψαλαν υπέροχα στο αναλόγιο τους Ύμνους της εορτής οι ψάλτες: Γεώργιος Πελουκίδης (Ίμερα), Γεώργιος Παπαγεωργίου (Μεσιανή) και Αριστοτέλης Σαββίδης (Μεσιανή).
Συμμετείχαν στις ιερές Ακολουθίες από την τοπική αυτοδιοίκηση ο πρόεδρος της Τ.Κ. Ίμερας Αθανάσιος Μακρυγιάννης και ο πρόεδρος της Τ.Κ. Πλατανορέματος Γεώργιος Λαγογιάννης.
Στο κήρυγμά του ο π. Κωνσταντίνος (αφού μετέφερε στο εκκλησίασμα την ευλογία και τις εορταστικές ευχές του εορτάζοντος τα ονομαστήριά του, Σεβ. Μητροπολίτου Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλου) εξήγησε (με σύντομο λόγο) το Δοξαστικό των Αποστίχων του Εσπερινού ‘’Εορτή χαρμόσυνος, επέλαμψε τοις πέρασι σήμερον, η πάνσεπτος μνήμη των σοφωτάτων Αποστόλων, και κορυφαίων Πέτρου και Παύλου…’’, μια λαμπρή και χαρμόσυνη οικουμενική γιορτή μέσα στην οποία εντάσσεται και συνεορτάζει και η ενορία της Ίμερας και Αύρας.
Ακολούθησε (μετά τη διανομή του αντιδώρου) το εορταστικό κέρασμα (καφές και φαγητό και φρούτα – ροδάκινα Πλατανορέματος, μας είπαν, τα οποία διανέμονται στην εγχώρια και εξωτερική αγορά μέσω των έμπειρων συνεταιρισμών ΑΣΕΠΟΠ και ΔΗΜΗΤΡΑΣ Βελβεντού) στη μεγάλη αίθουσα της ενορίας.
Ο συνταξιούχος λόγιος Γιάννης Δημητριάδης, μας είπε ότι η σωστή ονομασία του χωριού είναι ‘’Η Ίμερα’’ (και όχι ‘’τα Ίμερα, όπως έχουν επικρατήσει) και αναφέρθηκε με συγκίνηση και στο δάσκαλο Νίκο Παπαευγγέλου από το Βελβεντό, ο οποίος ήταν δάσκαλος στην Ίμερα, τον αποκάλεσε μάλιστα τον Ν. Παπαευαγγέλου ‘’πνευματικό αναμορφωτή της Ίμερας’’. Θυμήθηκε και έκανε επαινετικό σχόλιο για τον χτίστη-οικοδόμο από το Βελβεντό Δημήτριο Δημούλα, που έχτισε (το έτος 1944) το δημοτικό σχολείο στην Ίμερα, είναι αυτό που σώζεται μέχρι σήμερα και κάνει εμφανή την παρουσία του και από το Βελβεντό.
Στην Ίμερα και Αύρα (και σε άλλα μικρά και ‘’ασήμαντα’’ χωριά) με το που πας, νιώθεις (σε κάνουν, άνθρωποι και τοπίο αναδυόμενης ησυχίας, να νιώθεις) σαν σε επίγειο παράδεισο, που (εξ αιτίας του υπάρχοντος Ναού – και στο πιο απόμακρο χωριό υπάρχει ένας Ναός που μοσχοβολά) δεν σε ‘’καθηλώνει’’ στη γη, αλλά που λειτουργεί σαγηνευτικά ως αναβαθμίδα για τον ουράνιο παράδεισο.
Κάπως έτσι, σε ήχο γ’, ομιλεί και το πέμπτο τροπάριο της Λιτής της εορτής: ‘’Οι της άνω Ιερουσαλήμ πολίται, η πέτρα της πίστεως, ο ρήτωρ της Εκκλησίας του Χριστού, η της Τριάδος δυάς, του κόσμου οι σαγηνευταί, καταλιπόντες σήμερον τα επί γης, επορεύθησαν εν αθλήσει προς Θεόν, και πρεσβεύουσιν αυτώ εν παρρησία, του σωθήναι τας ψυχάς ημών’’. (5ο τροπάριο Λιτής 29 Ιουν.).
Συγχαρητήρια στο Εκκλησιαστικό Συμβούλιο (Σιδηροπούλου Αγαθή, Σιδηρόπουλο Δημήτριο, Μακρυγιάννη Ευάγγελο, Μακρυγιάννη Παναγιώτη) και στις Γυναίκες της τράπεζας. Όλα καθαρά, όμορφα, περιποιημένα.
π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας, παπαδάσκαλος, 30-6-2017
