Φέτος στο μάθημα των εικαστικών οι μαθητές -τριες του 2ου Γυμνασίου Πτολεμαΐδας είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν διαφορετικούς τρόπους δράσης και έκφρασης με οδηγό κάποια έργα μεγάλων δημιουργών της ιστορίας της τέχνης και διαφορετικά εικαστικά ρεύματα.
Μελέτησαν κάποια εμβληματικά έργα σπουδαίων ζωγράφων που άφησαν το δικό τους στίγμα στην τέχνη και φιλοτέχνησαν έναν τοίχο της τάξη τους. Έτσι δημιουργήθηκαν οχτώ τοιχογραφίες σε κάθε τμήμα της Β και Γ τάξης δίνοντας χρώμα στην γκρίζα σχολική καθημερινότητα. Επιλέχθηκαν ξένοι και Έλληνες ζωγράφοι που εκπροσωπούν ξεχωριστά ρεύματα και εποχές. Τα παιδιά αναγνώρισαν έτσι ότι υπάρχουν διάφορες απόψεις για ένα καλλιτεχνικό θέμα και ότι μπορούν να δοθούν διαφορετικές λύσεις κάθε φορά. Η κάθε τοιχογραφία συνοδεύτηκε από ένα απόφθεγμα του αντίστοιχου καλλιτέχνη αφού το έργο τους αντανακλά τις απόψεις τους για τη ζωή, την στάση τους στην κοινωνία, την πνευματική τους κατάσταση αλλά και τα συναισθήματά τους.
Ξεκινώντας στην Γ τάξη με το έργο του Βαν Γκογκ οι μαθητές – τριες παρατήρησαν το προσωπικό ύφος του καλλιτέχνη, με κύρια χαρακτηριστικά το έντονο χρώμα, την χρήση συμπληρωματικών χρωμάτων, τις κόφτες πινελιές. Παρατήρησαν με ενδιαφέρον την ιδιαίτερη τεχνική των στροβιλισμάτων που επινόησε.
Την ιδιαιτερότητα της τέχνης του κυβισμού γνώρισαν τα παιδιά μέσα από το έργο του Πικάσο. Ο καλλιτέχνης κατά την παιδική και εφηβική ηλικία του ξεδίπλωσε το ταλέντο του, δημιουργώντας εξαιρετικά ρεαλιστικά έργα. Όντας εφευρετικός, αυθεντικός, τολμηρός, πρωτοπόρος παρουσίασε νέα εργαλεία κι άλλαξε την πορεία της σύγχρονης τέχνης. Δόμησε και αποδόμησε τον γαλαξία της τέχνης του 20ού αιώνα με φόρμες, ιδιώματα και τεχνικές ξεγυμνώνοντας την ίδια την «πραγματικότητα» συναρμολογώντας την από την αρχή.
Ένας ακόμη πρωτότυπος και σημαντικός στοχαστής σε θέματα τέχνης του 20ού αιώνα είναι ο Παουλ Κλέε. Τα έργα του θυμίζουν παιδική τέχνη με κύρια χαρακτηριστικά, την αφαιρετική γραφή, την γραμμική ελευθερία, το έντονο καθαρό χρώμα, την χρήση βασικών γεωμετρικών σχημάτων. Ο Κλέε επιθυμούσε να παρουσιάσει ένα νέο κόσμο και όχι να απεικονίσει τον πραγματικό. Καταφεύγει συνεχώς στις δυνάμεις του υποσυνείδητου και οργανώνει το έργο του με γοητευτικό και παράξενο τρόπο. Ο συναισθηματικός του κόσμος εκφράζεται με την απλοποίηση της φόρμας, την γεωμετρική προσέγγιση, και τα σύμβολα. Εμπνέεται από την φύση, αλλά δεν την μιμείται.
Ο Βασίλι Καντίνσκι είναι ο καλλιτέχνης που θεωρείται ο πατέρας της αφηρημένης ζωγραφικής. Απεικονίζει την πραγματικότητα της εποχής του, όχι απορρίπτοντας την αλλά υπερβαίνοντας την. Απελευθέρωσε την γραμμή και το χρώμα από την φυσιοκρατική απόδοση τους. Εμπνεύστηκε από τις ανακαλύψεις της εποχής του, την φυσική, την αστρονομία, τις θεωρίες του Αϊνστάιν, την κβαντική μηχανική. Συσχετίζει την θεωρία της Γνώσης με τον μυστικισμό, την αλήθεια με την πραγματικότητα. Η τέχνη για τον Καντίνσκι δεν είναι δημιουργία χωρίς σκοπό αλλά δύναμη που συμβάλλει στην ευαισθητοποίηση της ανθρώπινης ψυχής.
Στην Β τάξη τα παιδιά μελέτησαν κι έμαθαν τεχνικές και χαρακτηριστικά του έργου τεσσάρων μεγάλων Ελλήνων ζωγράφων. Ο Κωνσταντίνος Παρθένης είναι ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της νεοελληνικής τέχνης. Μελετώντας σε βάθος τον ευρωπαϊκό πολιτισμό ο σπουδαίος αυτός ζωγράφος μετουσίωσε δημιουργικά, στοιχεία από την αρχαία ελληνική και βυζαντινή τέχνη, καθώς και από την αναγέννηση. Συνέθεσε έναν καινούργιο κόσμο, έναν κόσμο ονειρικό με βαθιά πνευματικότητα και έντονες επιρροές από τον μοντερνισμό και τον συμβολισμό.
Ο Αλέκος Φασιανός ένας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους Έλληνες ζωγράφους σχεδιάζει ανθρώπινες φιγούρες και φύση με λιτά και καθαρά περιγράμματα, με ελάχιστη φωτοσκίαση. Δεν τον ενδιαφέρει ο ρεαλισμός και η ποιητική διάθεση είναι έντονη στο έργο του. Το χαρακτηριστικό καλλιτεχνικό ύφος του σφράγισε την εποχή του και ήταν ένας από τους πιο αναγνωρίσιμους καλλιτέχνες.
Ο Γιάννης Γαΐτης με διεθνή αναγνώριση και καριέρα είναι γνωστός για τα ανθρωπάκια του, που συνθέτουν ιστορίες και γίνονται σύμβολα ειρωνείας και κοινωνικής κριτικής. Με το έργο του σχολιάζει την αλλοτρίωση την μαζικοποίηση του σύγχρονου ανθρώπου, την απομόνωση, την υπερκατανάλωση. Τονίζει την προσπάθεια της σύγχρονης Ελλάδας να αγκαλιάσει τα αρχαία ελληνικά σύμβολα χωρίς όμως να διαθέτει έναν σύγχρονο νέο ελληνικό πολιτισμό.
Ο Αλέξης Ακριθάκης καθιερώθηκε ως ένας ανατρεπτικός και αυθεντικός καλλιτέχνης της εποχής του. Χρησιμοποίησε συμβολικά μοτίβα και ζωηρά χρώματα για να δώσει ένα έντονο αφηγηματικό τόνο στο έργο του. Αναζητούσε συνεχώς μια προσωπική γλώσσα στη ζωγραφική του και δεν ήθελε να ενταχθεί καλλιτεχνικά σε κανένα κίνημα. Το έργο του μας ταξιδεύει σε έναν κόσμο ονειρικό, σε έναν κόσμο μαγικό.
Γνωρίζοντας λοιπόν το έργο των οκτώ αυτών ζωγράφων, οι μαθητές-τριες μας είχαν τη δυνατότητα να μάθουν, να αισθανθούν και να ταξιδέψουν στο χώρο και το χρόνο μέσω της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Με την βιωματική αυτή εμπειρία, και την εθελοντική συμμετοχή τους κατανόησαν την ευθύνη απέναντι σ ́αυτή την δημιουργία, αλλά και σε οποιαδήποτε άλλη.
Ευχαριστώ πολύ την διεύθυνση και τον σύλλογο διδασκόντων του σχολείου, για την ενθάρρυνση και την στήριξη, έτσι ώστε να πραγματοποιηθεί αυτή η δράση!
Αφροδίτη Γκρίζη
Εικαστικός
