Σήμερα, 4-7-2023, συμπληρώνονται δεκαεννέα χρόνια από τη χρυσή εποποιϊα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Στις 4-7-2004 η ελληνική εθνική ομάδα με προπονητή τον Ότο Ρεχάγκελ (Οt(t)ο Rehhagel) ανέβηκε στην κορυφή του Έβερεστ. Κατέκτησε την πρώτη θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου που διεξήχθη στην Πορτογαλία το 2004. Με τη διάκρισή της αυτή η εθνική μας ομάδα συγκαταλέγεται μεταξύ των ολίγων ευρωπαϊκών εθνικών ομάδων με παρόμοιο άθλο.
Για την διάκριση ημών στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2004 ως «χρυσών ευρωπαίων», «ΕΥΓΕ» και προς τους Μυρμιδόνες του Ότο Ρεχάγκελ, για το μαχητικό τους πνεύμα και το ταλέντο τους, «ΕΥΓΕ» και προς το προπονητικό επιτελείο, τον Ότο Ρεχάγκελ για το στρατηγικό του σχεδιασμό και τη μαεστρική του δεινότητα, και τον Γιάννη Τοπαλίδη, καταγόμενο από το Μαυροδένδρι Κοζάνης, βοηθό-προπονητή και μεταφραστή, για την ικανότητά του να μεταδώσει άριστα την αγωνιστική νοοτροπία και φιλοσοφία του Ρεχάγκελ στους ποδοσφαιριστές.
Μυρμιδόνες του Ότο είναι οι άνδρες της Ελληνικής Εθνικής Ομάδος ποδοσφαίρου του 2004, ήτοι
α) οι αγωνισθέντες :
Αντώνης Νικοπολίδης, που έδρασε ως κέρβερος στη φύλαξη της εστίας της εθνικής,
Γιώργος Καραγκούνης, που, συν τοις άλλοις, κόμισε ούριο άνεμο στην ομάδα με το με συρτό σουτ πρώτο γκολ στον πρώτο αγώνα με νίκη επί της Πορτογαλίας (2-1),
Γιούρκας Σεϊταρίδης, που, πέραν των άλλων, κέρδισε το έξυπνο πέναλτυ από τον Κριστιάνο Ρονάλντο στον ίδιο αγώνα,
Άγγελος Μπασινάς, που, εκτός άλλων, εκτέλεσε α) με αρχοντικό τρόπο το πέναλτυ αυτό και β) με φαρμακερό τρόπο το κόρνερ του χρυσού γκολ του Χαριστέα με κεφαλιά στον τελικό πάλι με την Πορτογαλία (1-0),
Άγγελος Χαριστέας, που, εκτός των άλλων, πέτυχε : α) το άριστο γκολ στον αγώνα με την Ισπανία (1-1), β) το παλικαρίσιο με κεφαλιά γκολ με άλμα από το ύψος του πέναλτυ με κατεύθυνση της μπάλας στη συμβολή των δοκών της εστίας του ανήμπορου να αντιδράσει τερματοφύλακα Φαμπιάν Μπαρτέζ της Γαλλίας (1-0) και γ) το χρυσό γκολ του τελικού επί της Πορτογαλίας (1-0),
Ζήσης Βρύζας, που, συν τοις άλλοις, σημείωσε με αστραπιαία χορευτική κίνηση το γκολ επί της Ρωσίας στην ήττα μας (1-2),
Θοδωρής Ζαγοράκης, ο ιθύνων νους και αρχηγός της ομάδος, που, συν τοις άλλοις, αφού απέφυγε με δεξιοτεχνικό τρόπο τον γάλλο Λιζαραζού, δημιούργησε την αριστουργηματική σέντρα που οδήγησε με κεφαλιά του Χαριστέα στο γκολ επί της Γαλλίας,
Τραϊανός Δέλλας, ο βράχος της άμυνας, που, πέραν των άλλων, «κέντησε» το πιο έξυπνο με κεφαλιά εξ επαφής γκολ του τουρνουά, στη νίκη επί της Τσεχίας (1-0), με τον Τσέχο τερματοφύλακα Τσεχ απλό παρατηρητή της πορείας της μπάλας,
Βασίλης Τσιάρτας, που, μεταξύ άλλων, «ζωγράφισε» με το πόδι του την πιο πονηρή σέντρα από κόρνερ που οδήγησε στο εξ επαφής με κεφαλιά γκολ του Δέλλα επί της Τσεχίας,
Μιχάλης Καψής, που, πέραν των άλλων, εξουδετέρωσε τον επικίνδυνο επιθετικό της Τσεχίας Κόλερ,
Δημήτρης Παπαδόπουλος, που, συν τοις άλλοις, προώθησε με κεφαλιά την μπάλα προς τον Βρύζα για το επί της Ρωσίας γκολ,
Κώστας Κατσουράνης, που διακρίθηκε για το πάθος και τη δύναμή του στην πρώτη γραμμή άμυνας της ομάδος,
Τάκης Φύσσας, που έπαιξε με αυτοσυγκέντρωση και σοβαρότητα,
Στέλιος Γιαννακόπουλος, μεσοεπιθετικός, που επέδειξε συνέπεια και σε αμυντικά καθήκοντα,
Ντέμης Νικολαϊδης, που βοήθησε σημαντικά τραυματισμένος ών,
Βασίλης Λάκης, που συμμετείχε λίγο αλλά με αξιόλογη συνδρομή στο κλίμα της ομάδος,
Στέλιος Βενετίδης, που ενίσχυσε την ομάδα με την ταχύτητά του,
και β) οι «ετοιμοπόλεμοι» :
Νίκος Νταμπίζας, Γιάννης Γκούμας, Κώστας Χαλκιάς, Γιώργος Γεωργιάδης, Παντελής Καφές, Φάνης Κατεργιανάκης, οι οποίοι συνέβαλαν ουσιαστικά στην πρόκριση της εθνικής ομάδας από την προκριματική φάση στην τελική (Euro 2004).
Μυρμιδόνες : οι παρά τη Φθία και Λαρίσση τη Κρεμαστή ακολουθήσαντες (πολεμιστές) τον Αχιλλέα εις Τροίαν, (βλ. σελ. 701 Α΄ τόμ. Λεξικού Ελλην. Αρχαιολογίας Αλεξ. Ρ. Ραγκαβή), δηλ. οι άνδρες του Αχιλλέα στον Τρωικό πόλεμο.
Προ ολίγων ημερών παρακολούθησα σε τηλεοπτικό κανάλι, στα πλαίσια των ειδήσεών του, ρεπορτάζ σχετιζόμενο με την εφετινή τουριστική κίνηση στη χώρα μας. Στην ερώτηση δημοσιογράφου προς ερωτώμενους ξένους τουρίστες : «Γιατί επισκέπτεστε την Ελλάδα;», οι απαντήσεις ήσαν ποικίλες: «Για τον πολιτισμό της», «Για τα τοπία της», «Για τα νησιά της», «Για τα μνημεία της», «Για τους ευγενικούς και φιλόξενους πολίτες της», «Για τον ήλιο και τη θάλασσά της», «Για το εύγευστο φαγητό της» κ.λ.π. Μία νεαρή τουρίστρια, με την ξεχωριστή της απάντηση : «Για την ελληνική μυθολογία και την αρχαία ελληνική ιστορία», κέρδισε τον θαυμασμό μου.
Ας ανατρέξουμε λοιπόν στην ελληνική μυθολογία για να δούμε τι στοιχεία συναφή με το θέμα μας δυνάμεθα να αντλήσουμε. Κατ΄ αυτήν, η Ιφιμέδεια ή Ιφιδάμεια (βλ. σελ. 69 τόμ. Α΄ Λεξικού της Ελλ. Αρχαιολογίας Αλεξ. Ραγκαβή), θυγατέρα του Τρίοπα (Τρίοψ-οπος) ή Τριόπα (Τριόπας-όπου), (βλ. σελ. 1390 τ. Β΄ ίδιου βιβλ.), υιού του Ποσειδώνος, είχε αποκτήσει με τον αγλαοτρίαιναν, τον φέροντα λαμπρά τρίαιανα, Ποσειδώνα, θεό της θάλασσας, (ή τον Αλωέα) δύο τέκνα, δύο αγόρια, τους Αλευάδας ή Αλωάδας ή Αλωείδας, (βλέπε σ. 1549 τ. Β΄ ίδιου βιβλίου). Ελληνική μυθολογία γαρ.
Μια σύντομη απόδοση κειμένου του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, πεζογράφου μας από τη Σκιάθο (1851-1911), αναφερόμενου στα δύο αυτά παιδιά του Ποσειδώνα, από το έργο του «Κοκκώνα Θάλασσα (1900)» θα είχε ως εξής : « Οι δύο αυτοί γιγαντοφυείς αδελφοί είχαν επιχειρήσει, κατά τον ΄Ομηρο, να βάλουν την Όσσα επάνω στον Όλυμπον, και το Πήλιον επάνω στην Όσσα, για να κάνουν σκάλα να ανεβούν στον ουρανό. Νωρίτερα, όσο ακόμη ήσαν ανήλικα παιδιά, τα δύο αδέλφια, γύμναζαν τους βραχίονές τους παίζοντας στον αιγιαλό (ακτές Πηλίου). Έριχναν πλακαρά ((=επίπεδα), όρος του Παπαδιαμάντη,) χαλίκια, βότσαλα, ανάλογα με το ανάστημά τους, στη θάλασσα με κυματοειδή κίνηση του χεριού τους. Τα χαλίκια μετά από προσκρούσεις και «αναπηδήσεις» στην επιφάνεια της θάλασσας βυθίζονταν. Από τα πολλά χαλίκια και τα πολλά «ψωμάκια», (όρος του Παπαδιαμάντη), σχηματίστηκαν οι νήσοι Σποράδες, δηλ. η Σκιάθος, η Σκόπελος, η Αλόνησος, αλλά και τοσούτες (= περισσότερες), άλλες νήσοι». Πώς ωνόμαζαν τα δύο αυτά παιδιά, τα δύο αυτά αγόρια, του Ποσειδώνα, αδελφού του Δία και του Πλούτωνα; Ώτο και Εφιάλτη. Ο Ώτος και ο Εφιάλτης, λοιπόν, τέκνα του Ποσειδώνα, ρίχνοντας πολλά μεγάλα πλακωτά χαλίκια στο μέγεθος του αναστήματός τους από το Πήλιο προς το Αιγαίο πέλαγος δημιούργησαν τις Σποράδες νήσους και πολύ περισσότερα νησιά. Να λοιπόν πως σχηματίστηκαν τα _περισσότερα -αν όχι όλα- νησιά μας στο Αιγαίο πέλαγος. Ελληνική μυθολογία γαρ.
Το κύριο όνομα του Ότο Ρεχάγκελ, του σπουδαίου φιλέλληνα, που, όπου πάει κι όπου βρεθεί, με καμάρι εκδηλώνει την αγάπη του προς την Ελλάδα και τους Έλληνες, και του «χρυσού» αρχιτέκτονα του μεγάλου έπους του 2004 στην Πορτογαλία, είναι αρχαιοελληνικό, πιθανότατα. Στο γερμανικό αλφάβητο δεν υφίσταται το γράμμα Ωμέγα (Ω). ΄Αλλως θα γινόταν η χρήση του γράμματος Ω (Ωto). Ο Oto Ρεχάγκελ δεν γνωρίζει την αρχαιοελληνική προέλευση του ονόματός του και διαβάζοντας το εν λόγω κείμενο θα αγαπήσει διπλά τους Έλληνες και την Ελλάδα.
Ο Οδυσσέας, ταλασίφρων (=υπομονετικός), πτολίπορθος (= κυριεύων πόλεις), αγανός (=ήπιος, γλυκύς), πολύτροπος (= πολυπλάνητος), αγακλυτός και αγακλειτός (=ένδοξος, ξακουστός), πολυπράγμων (= πολυάσχολος), αμύμων ( =άψογος, έξοχος), πολυμήχανος(= επινοητικός), φαίδιμος (=λάμπων, λαμπρός), πολύφρων (=οξύνους), επίκλοπος (=επιρρεπής στην κλοπή), σχέτλιος (=αντέχων), πανούργος (=εκτελών παν έργο), πολύρρητος (=επιθυμητός) – όλα τα ως άνω επίθετα αποτελούν χαρακτηρισμούς του Ομήρου στα έπη του προς τον Οδυσσέα – κατά την δεκαετή μάχη για την πτώση της Τροίας αλλά και κατά τον επίσης δεκαετή επίπονο αγώνα επιστροφής του στην Ιθάκη χρησιμοποίησε ως όπλα του την ευστροφία, την οξυδέρκεια, την πειθαρχία και την προσήλωση στο στόχο. Ο Ώτο(ς) Ρεχάγκελ, ως σύγχρονος Οδυσσέας στην πολυήμερη, εικοσιτριήμερη στην ακρίβεια, μάχη για την κατάκτηση του τροπαίου χρησιμοποίησε τα ίδια αυτά όπλα mutatis mutandis, κατ΄ αναλογίαν, τηρουμένων των αναλογιών.
Είναι ευχής έργο να φθάσει το παρόν κείμενο στα χέρια του Ότο Ρεχάγκελ. Απευθύνομαι προς την Πρεσβεία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στην Ελλάδα (Αθήνα) και προς την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (Ε.Π.Ο.). Ζητώ ευγενικά να προβούν α) σε μετάφραση του παρόντος κειμένου στην γερμανική γλώσσα και β) σε αποστολή του μεταφρασμένου κειμένου στον Ότο Ρεχάγκελ.
Αρχαιοελληνικό όνομα επίσης φέρει -και καυχιέται γι αυτό- ο σπουδαίος Ιταλος κλυτοτέχνης, διάσημος καλλιτέχνης, τραγουδιστής και συνθέτης, φιλέλλην Eros Ramazzotti (Eros Ραματσότι). Στις 27 Σεπτεμβρίου 2022 ο ίδιος έδωσε σπουδαία συναυλία στην Ελλάδα, στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού. Ο ίδιος γεννήθηκε στη Ρώμη το 1963. Έχει δηλώσει πως είναι πανευτυχής που έχει κύριο όνομα αρχαιοελληνικό. Μίλησε περιχαρής περί αυτού σε τηλεοπτικό μας κανάλι την παραμονή της συναυλίας του. Έρως, το όνομα του αρχαίου θεού Έρωτα, κατά την ελληνική μυθολογία, υιού και ακολούθου της θεάς Αφροδίτης, προσωποποίηση του έρωτα, (βλ. σελ. 898 Λεξικού Ελληνικής Γλώσσας Τεγόπουλου-Φυτράκη). Η λατινογενής ιταλική γλώσσα επίσης δεν διαθέτει την πολυτέλεια του γράμματος ωμέγα (ω). Άλλως θα γινόταν η χρήση του ωμέγα (Εrωs).
Ο Ώτος Ρεχάγκελ, γιος του θεού των αρχαίων Ελλήνων Ποσειδώνα, έρχεται από την ελληνική μυθολογία, ως γιος του, και λατρεύεται από τους σύγχρονους Έλληνες (φιλάθλους και μη) ως ημίθεος, που στις ημέρες μας δόξασε την Ελλάδα. Είναι διαπρύσιος φιλέλλην. Απομνημονεύει τον εθνικό μας ύμνο και δη δημόσια με δυνατή φωνή, έχει ελληνική ψυχική ιδιοσυστασία-ταμπεραμέντο, ομιλεί με τα καλύτερα λόγια για τη χώρα μας, γνωρίζει αρκετές ελληνικές λέξεις και είναι ο καλύτερος «πρέσβυς μας» στο εξωτερικό.
Ότο, σας ευχαριστούμε όλους, και τους Μυρμιδόνες σου και εσένα, για τις αξέχαστες άνω των τριών εβδομάδων ημέρες (12/6/2004-4/7/2004), που ζήσαμε «στο δρόμο προς τη δόξα» και για τις ονειρωδώς ωραίες αναμνήσεις που μας συντροφεύουν για πάντα.
Κοζάνη 4-7-2023
Ευστάθιος Λαμπριανίδης
Το διάβασα στον Ρεχάγκελ που τον έχω γείτονα και μου είπε να σου πω οτι λες ανοησίες για το όνομα του. Επίσης είπε ότι το δικό σου όνομα και προέλευση είναι γοτθική.