Ηλεκτρονικές ταυτότητες (Του Απόστολου Παπαδημήτριου)

Για μία ακόμη φορά αναστατώνεται η ελληνική κοινωνία, μετά την ανακοίνωση της Κυβέρνησης ότι προτίθεται να θέσει σε χρήση νέο τύπο δελτίου αστυνομικής ταυτότητας με ενσωματωμένο μικροεπεξεργαστή (τσίπ στα ελληνικά). Άμεση υπήρξε η αντίδραση μέρους της κοινής γνώμης μάλιστα με ενδείξεις φόβου, αν όχι πανικού. Το ανακοινωθέν δεν αποτέλεσε κεραυνό εν αιθρία. Το μέτρο υπαγορεύεται από λόγους ασφαλείας, καθώς δεν θα είναι δυνατόν, ισχυρίζονται, τα νέου τύπου δελτία να πλαστογραφούνται. Πρόσθετο πλεονέκτημα είναι η καταχώριση σ’ αυτό στοιχείων σχετικών με την υγεία του φέροντος και άλλα, τα οποία θα διευκολύνουν τις ποικίλες συναλλαγές τόσο με δημόσιες, όσο και με λοιπές, Υπηρεσίες. Είναι αναμφισβήτητο ότι η τεχνολογική πρόοδος δύναται να επιφέρει μεγάλη ανακούφιση της καθημερινής ταλαιπωρίας του πολίτη, λόγω γραφειοκρατίας. Το ερώτημα είναι, προς τί οι επιφυλάξεις, αν όχι ο έκδηλος φόβος εν όψει της εφαρμογής του μέτρου; Αντιδρούν πρόσωπα αντικοινωνικά, εχθρούς της προόδου και, κατά το κοινώς λεγόμενο, «ψεκασμένα», τα οποία προκαλούν στην πλειοψηφία αγανάκτηση ή θυμηδία με τη στάση τους;

                Έχει δηλωθεί ότι το μέτρο τίθεται σε εφαρμογή με βάση τη συνθήκη Schengen, την οποία υπέγραψε και η πατρίδα μας και, ως εκ τούτου, οφείλει να την εφαρμόσει. Ποιος σήμερα θυμάται τις αντιδράσεις που είχε προκαλέσει η υπογραφή της συνθήκης και ποιος θα ανασύρει από τα αρχεία τα ονόματα των βουλευτών, που την υπερψήφισαν; Πάντως τότε δεν είχε εισαχθεί για τους αντιτιθέμενους ο χαρακτηρισμός «ψεκασμένος», αν και ήταν οι διαφωνούντες περισσότεροι, απ’ ότι σήμερα, εν όψει εφαρμογής του συγκεκριμένου μέτρου.

                Οι κυβερνώντες είναι, ως συνήθως καθησυχαστικοί, μάλιστα ο καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός ενημέρωσε τον αρχιεπίσκοπο και τον καθησύχασε ότι τίποτε το ύποπτο δεν υπάρχει στον σχεδιασμό του νέου τύπου δελτίων. Αυτό μαρτυρεί ότι κατά βάση αντιδρούν στο μέτρο μέλη της Εκκλησίας και η Πολιτεία έσπευσε να ζητήσει τη βοήθεια της Ιεραρχίας για τον κατευνασμό του πληρώματος. Κάτι ανάλογο είχε πράξει και κατά την περίοδο της πανδημίας του κορωνοϊού. Θα ήταν πιστευτός ο αρμόδιος υπουργός, αν οι κατά καιρούς δημοσκοπήσεις έδιναν μεγάλα ποσοστά εμπιστοσύνης στα πολιτικά πρόσωπα. Έδωσαν όμως; Ασφαλώς όχι. Απόδειξη ισχυρή αναξιοπιστίας αποτελεί το ότι πολιτικός, που στο παρελθόν ωρυόταν κατά του τύπου αυτού δελτίου, τονίζοντας ότι δεν πρόκειται ποτέ να το παραλάβει, σήμερα, ως υπουργός, είναι θερμός προπαγανδιστής του! Τί άλλαξε;

Σημαντικό είναι ότι τα μέτρα σχεδιάζονται σε κέντρα εξουσίας εκτός των χωρών. Ολοένα και πυκνώνουν οι προτάσεις για τον σχηματισμό παγκόσμιας κυβέρνησης, προκειμένου να επιλυθούν τα πολλά φλέγοντα και κρίσιμα προβλήματα του πλανήτη. Υπέρμαχοι αυτής της προοπτικής είναι και Έλληνες πολιτικοί. Από την άλλη όμως παραμένει διάχυτος ο φόβος για προϊούσα στέρηση των προσωπικών ελευθεριών με αντάλλαγμα την εγγύηση ασφάλειας στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης. Γι’  αυτό και διαχέονται έντεχνα πάσης φύσεως φόβοι. Είναι όμως ορατή και η συρρίκνωση της εθνικής ελευθερίας, όπως είχε δηλώσει η τότε πρόεδρος της Βουλής στον νεοεκλεγέντα πρόεδρο της δημοκρατίας μας, χωρίς να ακουστεί η παραμικρή φωνή διαμαρτυρίας. Σε σκοτεινές Λέσχες και σε οικονομικά Συνέδρια συναθροίζονται με άκρα μυστικότητα πρόσωπα δυναμικά και άλλα υποτελή στα πρώτα, τα οποία στη συνέχεια προωθούμενα αναλαμβάνουν να θέσουν σε εφαρμογή τα αποφασιζόμενα, στελεχώνοντα τα κόμματα που ασκούν εξουσία. Και βέβαια πρέπει να είναι κάποιος αρκούντως αφελής, ώστε να πιστεύει ότι αυτοί οι ισχυροί της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας έχουν κατά νου το καλό της ανθρωπότητας και των λαών της. Συνεπώς η όποια επιφύλαξη είναι απόλυτα δικαιολογημένη. Και επειδή η ελεγχόμενη πάσης φύσεως δημοσιογραφία προβάλλει μονομερώς τις ειδήσεις, ώστε η κοινή γνώμη να μορφώσει εσφαλμένη άποψη και να καθησυχάσει, αναφέρουμε: Η Μεγάλη Βρετανία υπαναχώρησε, μετά από έντονες αντιδράσεις πολιτών της.  Μάλιστα επικεφαλής της κίνησης διαμαρτυρίας τέθηκε λόρδος, απομεινάρι της φεουδαρχίας, που διαδραματίζει στη χώρα αυτή διακοσμητικό πλέον ρόλο. Τόνισε εκείνος ότι δεν θέλει να μετατραπεί σε σημαδεμένο μοσχάρι, θυμίζοντας το πολύκροτο έργο του Όργουελ «Η φάρμα των ζώων». Κλίνω να δεχθώ ότι δεν υπήρξε το κείμενο αυτό προφητικό, αλλά μάλλον γράφηκε καθ’ υπαγόρευση! Στην Ελβετία οι αντιδράσεις των πολιτών, υποχρέωσαν την Κυβέρνηση να προβεί σε δημοψήφισμα και το μέτρο καταψηφίστηκε από το 65% των ψηφισάντων! Οι Ελβετοί, άκρως ευνοημένοι ως κατοικούντες σε χώρα, παγκόσμιο κλεταποδόχο, έχουν σοβαρή την αίσθηση του κινδύνου, που εγκυμονεί ο νέος τύπος δελτίου. Ποιοί αντιδρούν εν γένει, αλλά και στην πατρίδα μας;

Αντιδρούν αυτοί, που δεν έχουν εμπιστοσύνη στην εξουσία. Διακριτές είναι δύο ομάδες. Η πρώτη περιλαμβάνει πάσης φύσεως εχθρούς του αστικού – καπιταλιστικού καθεστώτος και αντιμετωπίζει το θέμα σε πολιτική βάση. Διαμαρτυρίες κατά καιρούς οργανώνονται έξω από τις αίθουσες, όπου οι ισχυροί λαμβάνουν αποφάσεις. Η δεύτερη περιλαμβάνει χριστιανούς όλων των ομολογιών. Στη χώρα μας σπεύδουν να τους χαρακτηρίσουν οι άλλοι, ακόμη και χριστιανοί φονταμενταλιστές και «ταλιμπάν».

Με την ηλεκτρονική ταυτότητα μπορεί ο κλασικός φάκελος παρακολούθησης, που καταργήθηκε, να υποκατασταθεί ευχερώς από ηλεκτρονικό, ο οποίος θα φέρεται από το θύμα στο δελτίο ταυτότητας. Αυτή η δυνατότητα δεν είναι δυνατόν να αμφισβητηθεί. Το ερώτημα βέβαια τίθεται: Γιατί το σύστημα εξουσίας να επιδιώκει την παρακολούθηση των πολιτών; Αφελές το ερώτημα! Για να ελέγχει ανά πάσα στιγμή πλήρως τις κινήσεις των επικινδύνων γι’ αυτό προσώπων. Το σημαντικό πάντως είναι ότι με την πάροδο του χρόνου, λόγω της ασκούμενης πολιτικής, ολοένα και περισσότεροι αποδέχονται τη «μοίρα» τους και συμπεριφέρονται ως νομοταγείς πολίτες. Τα θεωρούμενα ως επικίνδυνα στοιχεία στον πολιτικό χώρο μειώνονται συνεχώς, αλλά και αυτών έχει καμφθεί το αγωνιστικό φρόνημα, μετά την κατάρρευση των ιδεολογιών.

ΟΙ χριστιανοί που αντιδρούν δεν έχουν ως πρώτιστο τον φόβο της απώλειας της προσωπικής τους ελευθερίας, αν και θα έπρεπε αυτό να έχουν. Πολλές φορές έδειξαν στο παρελθόν, με το να στηρίξουν ανελεύθερα καθεστώτα, ότι δεν έχουν συνειδητοποιήσει τη μεγάλη αξία της προσωπικής ελευθερίας, του πολυτιμότερου δώρου του Θεού στον άνθρωπο, και μάλιστα πέρα από τις εκφάνσεις της εθνικής και κοινωνικοπολιτικής, την πνευματική, την άγνωστη στον σύγχρονο δυτικό άνθρωπο. Έχουμε λησμονήσει τη ρήση του Θεού « οι θέλοντες ευσεβώς ζην διωχθήσονται». Όχι μόνο δεν διωκόμαστε, αλλά, έχοντας προσφέρει υπηρεσίες στον εμφανώς αντίθεο Καίσαρα ευνοοούμαστε, προσωπικά ή ως ομάδες και όχι βέβαια προς δόξαν Χριστού! Οι αντιτιθέμενοι στα νέα δελτία έχουν κατά νου το χωρίο του βιβλίου της Αποκαλύψεως, στο οποίο γίνεται λόγος για το χάραγμα και τον αριθμό 666. Όσοι δεν υποταγούν στις δυνάμεις του Αντιχρίστου, διδάσκουν το βιβλίο και η Εκκλησία, δεν θα μπορούν ούτε να πωλούν ούτε να αγοράζουν, θα τεθούν δηλαδή εκτός κοινωνίας με οδυνηρές τις υλικές συνέπειες! Βέβαια για όσους αρνούνται το τέλος της ιστορίας η πίστη στη Δευτέρα παρουσία προκαλεί θυμηδία! Ο πιστός όμως πρέπει να έχει διαρκώς κατά νου ότι πορευόμαστε προς τα έσχατα, αγνοούντες πάντως το χρονικό τέλος.

Γιατί σπεύδουν καθημερινά πολλοί, να προμηθευθούν νέο δελτίο ταυτότητας ισχύοντος τύπου και σχηματίζουν ουρές έξω από τα αστυνομικά Τμήματα; Προφανώς πιστεύουν ότι θα έχουν μεγαλύτερο χρονικό περιθώριο κατοχής του δελτίου ισχύοντος τύπου. Και καλά οι υπερήλικες, τους οποίους ταλαιπωρούν συγγενικά τους πρόσωπα, οι νεότεροι όμως; Αδυνατεί ο Καίσαρας να καταργήσει ταυτόχρονα τις παλαιές με τις νεοεκδοθείσες; Και πως αισθάνονται όταν καλούνται να καταθέσουν ψευδή δήλωση απώλειας του στην κατοχή τους δελτίου; Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα; Κάποτε όλοι θα υποχρεωθούμε να λάβουμε τη νέα ταυτότητα, εκτός και αν ο Θεός της ιστορίας επέμβει και αναβάλει για το απώτερο μέλλον τα σχέδια των σκοτεινών δυνάμεων. Τότε θα δοκιμαστούν ασφαλώς οι απόγονοί μας. Θα έχουμε εμείς ή οι απόγονοί μας πίστη ζωντανή, ώστε να αντισταθούμε την ώρα του πειρασμού, όταν δηλαδή μας ζητηθεί να προσκυνήσουμε το θηρίο (αυτό είναι το χάραγμα) με απειλή πλέον τη θανάτωσή μας; Μόνο έτσι θα αποτραπεί το σφράγισμα, με την ομολογία και το μαρτύριο. Και ο Χριστός έθεσε με πόνο το ερώτημα: « Πλην ο Υιός του ανθρώπου ελθών άρα ευρήσει την πίστιν επί της γης;» .

                                                                «ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»