Ο Ησίοδος στη Θεογονία του αναφέρει το μύθο του Τιτάνα Κρόνου, που κατάπινε τα παιδιά του, για να κρατήσει το θρόνο του, μόνο ο Δίας σώθηκε από τη μητέρα του Ρέα και τον εκδικήθηκε.
Στηλιτεύει, έτσι, ο ποιητής την εξουσιομανία, που καθιστά τον πατέρα πατροκτόνο, εξολοθρευτή της επόμενης γενιάς, αφανιστή του τόπου.
Η αρχομανία ως αλόγιστο πάθος διαφέντευσης, πλέον, και όχι υπηρέτησης του κοινού καλού, για μισό αιώνα περίπου στον τόπο μας, γεννάει τους σύγχρονους Κρόνους που τρώνε μιάμιση γενιά, αφαιρώντας τον πρωταγωνιστικό τους ρόλο.
Οι σύγχρονοι Τιτάνες έχοντας χάσει, από την πολύχρονη εμμονή, το σφρίγος της νιότης, τις αντοχές της, το καθαρό μυαλό, την ικανότητά της να φαντάζεται, να τολμά, να θυσιάζεται, να εκφράζει τη βιωμένη στο πετσί της ψηφιακή εποχή, προβάλλουν ως διακριτό προσόν τους την περισσή εμπειρία τους, για να διαιωνίσουν την ύπαρξή τους!
Ίσως ,δεν ξέρουν πως η εμπειρία είναι η ικανότητα που έχει κάποιος, όταν δεν τη χρειάζεται πλέον, γιατί έχει παροπλιστεί , έρχονται άλλοι στη διαδοχή των γενεών, για να ζήσουν ως καπετάνιοι τη δική τους εμπειρία, να διαμορφώσουν τη δική τους ζωή. Έρχονται οι επόμενοι για να πάρουν τη βάρκα να περάσουν στην άλλη όχθη, στις άλλες εμπειρίες της δικής τους εποχής (μύθος του Σιντάρτα).
Ίσως, αγνοούν πως για τους πολύπειρους μένει η ευθύνη του Μέντορα (κι αν εισακουστούν) μένει η μεταλαμπάδευση του αποστάγματός τους στους νέους για τη συνύπαρξη στη ροή του χρόνου.
Αφού η συσσωρευμένη εμπειρία ως σκοταδισμός να άρχουν με κάθε τρόπο, δοκιμάζει οικτρά την πολιτική ηθική, εντάσσοντάς στους τρόπους τους τα κόλπα, τα τερτίπια, την πολιτική επαιτεία ‘ή τον πολιτικό εκβιασμό στον τομέα της εργασίας…
Αφού η εμπειρία ως προσκόλληση στην εξουσία ενέχει τον κίνδυνο της υποταγής της πολιτικής στην οικονομία, της υποταγής του τοπικού συμφέροντος στα συμφέροντα αλλότριων και λίγων.( Ποτέ πριν το φάντασμα των εταιριών δεν πλανήθηκε τόσο πάνω από τον τόπο).
Αφού η εμπειρία ως φανατισμός, ως εμμονή στην τοπική διακυβέρνηση οδηγεί στην απώλεια της αρχικής ιδεολογίας, στον εκμαυλισμό των συνειδήσεων, παλάντζες και φουρφούρια αποκαλούσε ο λαός όσους έχαναν τη ντροπή, οδηγεί στον αχταρμά του λίγο απ΄όλα, φαλκιδεύοντας τον υπερκομματικό χαρακτήρα του τοπικού καλού.
Σε μια κομβική στιγμή, λοιπόν, για τον τόπο μας, της βίαιης απολιγνιτοποίησης, του βιασμού της φύσης και της ζωής μας από την άναρχη, αλόγιστη εγκατάσταση νέων μορφών ενέργειας, της φυγής εις την ξένην του ανθού του τόπου μας, ΑΣ ΜΗ ΣΤΑΘΟΎΜΕ ΜΟΙΡΑΙΟΙ ΚΑΙ ΑΒΟΥΛΟΙ, όσο κι αν η ιδιώτευση παραγκώνισε τη συλλογική συνείδηση.
Ας πετάξουμε τη στάχτη από τα μάτια για να δούμε πως το δίλλημα στις εκλογές δεν είναι: ΕΜΠΕΙΡΟΣ ή ΑΠΕΙΡΟΣ, αλλά είναι: ΕΝΤΙΜΟΣ ή ΕΜΠΕΙΡΟΣ.
Ας στραφούμε εκεί που ο μαέστρος είναι νέος, αλλά απαλλαγμένος από τα βαρίδια συναλλαγών κι εκπτώσεων, που το γάντζωμα στην εξουσία επιφέρει.
Ας στραφούμε εκεί που θα βάλει συλλογικά τη σφραγίδα της γενιάς του, θα αναπτύξει το καινοτόμο όραμά της και θα σεβαστεί όλους τους πολίτες.
Ας ατενίσουμε εκεί που η αγάπη για τον τόπο δεν θα είναι στείρα, αλλά συνταιριασμένη με γνώση, μόρφωση και καλλιέργεια, ώστε να είναι δυνατή η σύλληψη της ιδιαίτερης εικονιστικής εποχής που ζούμε και δυνατή η εύρεση τρόπων διαχείρισής της.
Κι ας θυμηθούμε πως ο μύθος δεν έχει μόνο τον άφρονα Κρόνο, έχει και τον τιμωρό Δία, τις επερχόμενες εκλογές, για την αποκατάσταση της δημοκρατικής ανανέωσης μέσα σε περιβάλλον αναγκαίου ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΥ.
Τάσα Σιόμου
Αγαπητή Τάσα συγχαρητηρια!
Εγώ ξέρω τη Κοκκινοσκουφίτσα όπου ο λύκος έφαγε τη γριά που έλεγε παραμύθια.
Γι’αυτό το έχεις μείνει πάτος
ΧΙΛΙΑ ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ. ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΡΚΕΤΟ ΚΑΙΡΟ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΑ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΑ ΑΙΣΙΟΔΟΞΑ
Συγχαρητήρια κυρία Σιωμου. Μένω εκτός Κοζάνης και σκεφτόμουν αν θα συμμετέχω στις δημοτικές εκλογές της 8ης Οκτωβρίου 2023. Το κείμενο που δημοσιεύσατε είναι η αιτία να συμμετάσχω στις επικείμενες εκλογές. Η ψήφος μου θα είναι στο συνδυασμό του Χάρη Κουζιακη.
Αξιοπρεπέστατη παρουσία στην κοινωνία και αυτοδιοίκηση, Αντιδήμαρχος επι σειρά ετών με τον Πάρη. Αυτή έπρεπε να είναι στη θέση του Λαζου και όχι ο Μαλούτας
Οι εμπειροι θα παιζουν τους εντιμους με το μικρο τους δαχτυλάκι… και οι δικοί τους θα μεινουν μες την τρελη χαρά …
Ας μη σταθουμε ΜΟΙΡΑΙΟΙ.Αν το καταλαβουμε, υπαρχει ελπιδα.Σε καθε αλλη περιπτωση θα κλαιμε τη μοιρα μας.
Συγχαρητήρια κυρία Σιόμου, εύστοχη και σοφή, όπως πάντα.Μακάρι να το αντιληφθούν έγκαιρα οι πολίτες της Κοζάνης
Δεν είναι αυτό, είναι ο εγωισμός σου που το δαχτυλίδι ο Κουκουλοπουλος το έδωσε στον Μαλούτα κι όχι σε σενα, το κρατάς ακόμα
Είσαι συγχυσμένος κ σοκαρισμένος. Ας πρόσεχες.
Το δαχτυλίδι ήταν σκουριασμένο. Καμία σχέση όμως η Τάσα με τον μουτο. Καμία όμως.
Πολύ σοφός μύθος.
Ταιριάζει και όταν επιλέχτηκε Συμπαραστάτης μία κυρία, σε βάρος των νεότερων.
Ας, τότε, είπαμε.
Και τώρα καλά τα λέει.
Ας τα πει όμως κάποιος άλλος.
Που να μην τα έχει κάνει κιόλας!
Το 2010 πολυ νωρις ανοιξε το δρομο στο νεο Λευτερη Ιωαννιδη. Νωρις. Το εκανε πραξη. Ανεξαρτητως αν θεωρειται ο Λευυερης πετυχημενος που προσωπικα τον θεωρω επιτυχημενο διοτι συμμαζεψε το χρεος πηρε το σταθμο και το στρατοπεδο και λειτουργησε τη βιβλιοθηκη, Εντιμος ηταν και νεος ηταν και καλυτερος απο τον στραγαλοφαγο. Εχουμε μνημη. Τιμουμε την Τασα Σιωμου διοτι εμπρακτως ανοιξε το δρομο. Μαλουτας θα υποστει τις συνεπειες της 2ης θητειας του.
Η Τάσα ως περιφερειακή συμπαραστάτης του πολίτη έστησε τη δομή του θεσμού πανελλαδικά για αυτό κ την τιμά σήμερα το πανελλήνιο. Μας τίμησε δεν την τιμήσαμε σ αυτή την θέση.
Αν είσαι άσχετος ή κακόβουλος συκοφάντης σκέψου τί γράφεις.
ευτυχώς υπάρχουν άνθρωποι σαν την Κ. Σιώμου σε αυτή την πόλη. ανάσες οξυγόνου τα άρθρα της.
Εύγε Τάσα!
Τάσα, δεν υπάρχουν λόγια για την καθαρότητα της σκέψης σου, το μεστό σου λόγο αλλά και την ανιδιοτέλεια που σε διακατέχει στην όλη σου πορεία, τόσο στα κοινά, όσο και στην εκπαίδευση. Πόσο τυχεροί είμαστε όλοι οι μαθητές σου που βρέθηκες στην πορεία μας…
Απλά υποκλίνομαι…..