H εκλογική μάχη για την Περιφέρεια Δ. Μακεδονίας, μέχρι στιγμής, χαρακτηρίζεται από διάφορα σκαμπανεβάσματα και διακυμάνσεις σ’ ένα σκηνικό που μεταλλάσσεται διαρκώς κι επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες. Ωστόσο κάποια χρήσιμα συμπεράσματα προκύπτουν με βάση τις πρώτες επιλογές και κινήσεις των τριών βασικών διεκδικητών.

Ο Γ. Κασαπίδης, που στηρίζεται από το κυβερνητικό κόμμα, φαίνεται πως στους “γαλάζιους” ψηφοφόρους  που βρίσκονται στην ηλιακή ζώνη των 60 – 65 ετών κι άνω κι οι οποίοι είθισται να μην παρεκκλίνουν ούτε κατά το ελάχιστο από τη “γραμμή” του κόμματος, επικρατεί,  σχεδόν, κατά κράτος έναντι του Γ. Αμανατίδη, ο οποίος, ωστόσο, δείχνει πως έχει προβάδισμα σε μικρότερες ηλικίες του ίδιου κομματικού χώρου. Αν κι ο Γ. Κασαπίδης επέλεξε, στις μέχρι τώρα δημόσιες συζητήσεις – τοποθετήσεις του, να πορευθεί μ’ έναν τρόπο που χαρακτηρίστηκε από τους αντιπάλους του ως “τοξικός” κι αποσκοπούσε στο να πλήξει πολυεπίπεδα ακόμη και σε ζητήματα ηθικής τον Γ. Αμανατίδη,  έστω και με αυτό τον τρόπο που χαρακτηρίστηκε άκομψος,  κατάφερε εν μέρει να πετύχει το σκοπό του, συσπειρώνοντας, ταυτοχρόνως, σε υψηλό βαθμό και το λεγόμενο σκληρό δεξιό κομμάτι της ΝΔ. Από την άλλη, η συνεργασία του με τον Χ. Κάτανα όχι μόνο δεν του χάρισε “πόντους” αντιθέτως ενίσχυσε την άποψη πως αντιμετώπισε σημαντική δυσκολία στη στελέχωση του ψηφοδελτίου του και πως στην ανάγκη εξεύρεσης υποψηφίων η συμπόρευσή του ακόμη και με τον άνθρωπο που χαρακτήριζε, μόλις ένα μήνα πριν, τη δική του Περιφερειακή Αρχή ως αποτυχημένη, ήταν ένας αναγκαστικός μονόδρομος, Οι απαντήσεις που δόθηκαν εκατέρωθεν για τα τη σύμπλευσης μόνο ως αστείες μπορούν να εκληφθούν κι η αίσθηση που δημιουργήθηκε ακόμη και στους θερμούς υποστηρικτές του Γ. Κασαπίδη δεν ήταν η προσδοκώμενη για τους εμπνευστές αυτής της “ένωσης”. Άλλωστε πολλοί είναι εκείνοι που διαφωνούσαν ακόμη και με την επανένταξη του Χ. Κάτανα  στη ΝΔ με το άτυπο “συγχωροχάρτι”  που το δόθηκε όταν επέστρεφε, μετανιωμένος, από τους ΑΝΕΛ.

Σε ό,τι αφορά τον Γ. Αμανατίδη, κατά κοινή ομολογία, έχει καταφέρει να καταρτίσει ένα πολυσυλλεκτικό ψηφοδέλτιο που θεωρητικά – διότι η κάλπη, πολλές φορές, κρύβει εκπλήξεις – δημιουργεί προσδοκίες για ψήφους, εκτός από τη ΝΔ, τόσο από τον ΣΥΡΙΖΑ όσο κι από το ΠΑΣΟΚ. Η υποψηφιότητά του, ειδικά στην αρχή, παρουσίασε τέτοια δυναμική αναστατώνοντας σε κεντρικό επίπεδο τη ΝΔ που έλαβε  πολλαπλές πρωτοβουλίες στήριξης του Γ. Κασαπίδη, ρίχνοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στην Περιφέρεια Δ. Μακεδονίας η οποία αναμένεται να επιβεβαιωθεί και με την επίσκεψη,  του Πρωθυπουργού στην περιοχή, όπως λένε, μετά την ΔΕΘ. Ακολούθησαν λανθασμένοι επικοινωνιακοί χειρισμοί του Γ. Αμανατίδη, που προκάλεσαν ποικίλες συζητήσεις. Για παράδειγμα, έδωσε συνέντευξη τύπου, που κανείς πλέον δε θυμάται, προκειμένου να εξηγήσει και να δώσει απαντήσεις σε σχέση με την απόφασή του να θέσει υποψηφιότητα για την Περιφέρεια Δ. Μακεδονίας. Ωστόσο, αντί να αφήσει μερικές μέρες ωσότου αυτά που είπε να μπορέσουν να αφομοιωθούν, ως απόψεις – θέσεις, από τους πολίτες αξιολογώντας στη συνέχεια τις αντιδράσεις  και  το τι λένε, επί αυτών, οι πολιτικοί του αντίπαλοι,  ακριβώς την ίδια μέρα της συνεντεύξεώς του συμμετείχε σε προεκλογικό debate, στο οποίο έδειξε απροετοίμαστος όχι ως προς την ουσία των απαντήσεων που κλήθηκε να δώσει αλλά ως προς τον τρόπο και τη γενικότερη εικόνα του στην “επίθεση” που δέχτηκε από τον Γ. Κασαπίδη. Φανέρωσε μια αδυναμία που ήταν αισθητή και την περίοδο που διετέλεσε βουλευτής. Είναι προφανές ότι ο Γ. Αμανατίδης αντιλαμβάνεται σχεδόν όλα τα γεγονότα με τεχνοκρατική αντίληψη παραμερίζοντας τα της πολιτικής, αγνοώντας τη σημαντικότητα της δεύτερης. Δεν επέδειξε εκείνα τα άμεσα αντανακλαστικά σε μια σειρά συγκεκριμένων κατηγοριών που οι απαντήσεις του θα έπρεπε να είναι άμεσες και με τέτοιον τρόπο που να μην αφήνουν περιθώρια δεύτερης σκέψης κι ανταπάντησης στους κατηγόρους του.

Από την άλλη πλευρά, η Γ. Ζεμπιλιαδου, σε αυτή την εκλογική μάχη, δείχνει ανανεωμένη και με άλλο αέρα απ’ ότι τις προηγούμενες φορές δημιουργώντας μεγάλες προσδοκίες για το εκλογικό αποτέλεσμα. Έχει απλοποιήσει το λόγο της, ώστε να γίνεται πιο αντιληπτή στους πολίτες, ενώ μέρα με τη μέρα ενεργοποιεί δυνάμεις εντός ΣΥΡΙΖΑ που έδειχναν πως στρέφονται αλλού. Παρόλα αυτά υπάρχουν αρκετοί ακόμη στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στο χώρο του ΠΑΣΟΚ που συνεχίζουν να μη δείχνουν πρόθυμοι στο να στηρίξουν την προσπάθειά της. Επίσης η πόλωση που έχει δημιουργηθεί μεταξύ των συνυποψηφίων της (Κασαπίδη – Αμανατίδη) κι ότι ακόμη  κι η ίδια με ερωτήσεις και τοποθετήσεις της ενισχύει, σε επίπεδο δημόσιο διαλόγου, την πόλωση αυτή, είναι προφανές πως δεν την ευνοεί κι επιβάλλεται, άμεσα, να αλλάξει στρατηγική. Η τακτική του να έχει ρόλο παρατηρητή – διαιτητή, αφήνοντας τους δύο να “βγάλουν τα μάτια τους” με σκοπό, υποτίθεται, να επωφεληθεί εκείνη, δείχνει να μη λειτουργεί,  αφού στο πλαίσιο μιας εκλογικής μάχης με συγκεκριμένα πολιτικά χαρακτηριστικά, έχει ως αποτέλεσμα  το επίκεντρο του ενδιαφέροντος να στρέφεται αποκλειστικά στους δύο, παραμερίζοντας όλους τους υπολοίπους συμπεριλαμβανομένης κι εκείνης.

Την ίδια στιγμή υπάρχει σημαντική μερίδα συμπολιτών μας που δεν έχει επιλέξει ακόμη το τι θα ψηφίσει. Ταυτοχρόνως, τ’ ότι μέχρι τώρα κανείς από τους τρεις βασικούς διεκδικητές της Περιφέρειας Δ. Μακεδονίας δεν έχει καταφέρει να ξεφύγει από τα τετριμμένα περί υδρογόνου, φωτοβολταϊκών & λιγνίτη, προσθέτοντας στο δημόσιο διάλογο κάτι εντελώς φρέσκο κι οραματικό αλλάζοντας την ατζέντα σε κάτι καινοτόμο, είναι επίσης ένα ακόμη στοιχείο που ενισχύει την αναποφασιστικότητα πολλών ψηφοφόρων.

Η Χύτρα