Διχάζει την κυβέρνηση η ΔΕΗ, μήνυμα από Βρυξέλλες

Κατ᾽ ιδίαν κυβερνητικά στελέχη δεν κρύβουν την ανησυχία τους για τις εξελίξεις γύρω από τη ΔΕΗ. Η ΔΕΚΟ αντιμετωπίζεται ως ένας αδύνατος κρίκος που εν δυνάμει θα μπορούσε να συμπαρασύρει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις την ενεργειακή αγορά με ευρύτερες προεκτάσεις για την οικονομία και την κοινωνία. Είναι χαρακτηριστικό ότι εξαιτίας της ταμειακής αδυναμίας της ΔΕΗ έχει δημιουργηθεί μια τρύπα στην ενεργειακή αγορά που φτάνει το 1,5 δισ.  ευρώ, ενώ μόνη της η ΔΕΗ μετρά ανεξόφλητες οφειλές ύψους 2,25 δισ. ευρώ.

Το γεγονός άλλωστε ότι η εταιρεία για να σταθεί στα πόδια της και να πάρει οικονομικές ανάσες, χρειάστηκε να πουλήσει ένα από τα κυριότερα πάγιά της (ΑΔΜΗΕ), χωρίς μάλιστα να πληρωθεί το 100% της αξίας της (πρωτοφανές στα χρονικά) αποτελεί μια ακόμη ένδειξη, για το ότι η εταιρεία βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή. Όπως άλλωστε έχει παραδεχθεί η διοίκηση, τα έσοδα από τον ΑΔΜΗΕ, αντί να αξιοποιηθούν για επενδύσεις που θα υποκαταστήσουν τα 150-  200 εκατ. ευρώ ετησίως που συνεισέφερε στη λειτουργική κερδοφορία της ΔΕΗ η πρώην θυγατρική της, θα πάνε για πληρωμές προμηθευτών και για κάλυψη δανειακών υποχρεώσεων.

Στις ανησυχίες για το οικονομικό μέλλον και τη βιωσιμότητα της ΔΕΗ, ήρθε την περασμένη εβδομάδα να προστεθεί και το θέμα της πώλησης του 40% των λιγινιτικών μονάδων, όπως συμφωνήθηκε στο πλαίσιο της συμφωνίας με τους δανειστές.

Επισήμως η κυβέρνηση θεωρεί τη συμφωνία μια επιτυχία καθώς εξασφαλίστηκε η μη πώληση υδροηλεκτρικών μονάδων και ταυτόχρονα θεωρεί ότι από τις πωλήσεις που θεωρητικά θα ολοκληρωθούν το καλοκαίρι του 2018, θα εισπραχθούν χρήματα από τη ΔΕΗ που θα αξιοποιηθούν για τη διάσωση (ακόμη και την ανάπτυξη) της εταιρείας.

Το στόρι που χτίζεται γύρω από την υπόθεση της ΔΕΗ άρχισε να έχει κενά ήδη από την έναρξη των συζητήσεων και των διαβουλεύσεων με τους δανειστές. Αυτό τουλάχιστον μαρτυρούν οι πρώτες πληροφορίες που θέλουν την κυβέρνηση να έχει κατεβάσει μια μαξιμαλιστική πρόταση προτείνοντας την πώληση δύο εργοστασίων, εκ των οποίων το ένα (Αμύνταιο) πρόσφατα υπέστη σοβαρές καταστροφές. Η πρόταση αυτή θεωρείται “μαξιμαλιστική” καθώς βρίσκεται πιο κοντά στα “θέλω” της ΔΕΗ και όχι της αγοράς, ενώ δεν ανταποκρίνεται ούτε καν στους τυπικούς όρους της συμφωνίας με τους θεσμούς: οι μονάδες του Αμύνταιου και της Μελίτης (1 και άδεια για 2η) δεν είναι ισοδύναμες σε όρους ηλικίας και αποδοτικότητας με το εναπομείναν δυναμικό της ΔΕΗ. Με άλλα λόγια η ΔΕΗ διατηρεί τα φιλέτα και παραχωρεί συγκροτήματα με πολλαπλά προβλήματα.

Υπενθυμίζουμε ότι όπως αποκάλυψε το Capital.gr το σχέδιο που έχει επεξεργαστεί ο σύμβουλος και αναμένεται να στείλει στις Βρυξέλλες το αργότερο μέχρι το τέλος του μήνα η κυβέρνηση περιλαμβάνει ένα βασικό σενάριο με δύο εναλλακτικές: το βασικό πλάνο το συγκρότημα του Αμύνταιου και τη Μονάδα Μελίτη 1 μαζί με άδεια για δεύτερο εργοστάσιο, ενώ οι εναλλακτικές περιλαμβάνουν τις μονάδες της Μεγαλόπολης, πιθανόν και τη νέα μονάδα της Πτολεμαΐδας. και τα εναλλακτικά σενάρια αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα. Για παράδειγμα η λύση της Μεγαλόπολης, αντιμετωπίζεται με αρκετό σκεπτικισμό από την αγορά, με δεδομένη την κακή ποιότητα του λιγνίτη της περιοχής που οδηγεί σε χαμηλή απόδοση το εργοστάσιο. Ή η περίπτωση να πουληθεί η νέα μονάδα της Πτολεμαΐδας, θεωρείται εξαιρετικά περίπλοκη.

Χλιαρό έως ανύπαρκτο το ευρωπαϊκό ενδιαφέρον μπλόκο σε Κινέζους από ΕΕ

Απέναντι στις πληροφορίες για την πρόταση της κυβέρνησης, οι Έλληνες παίκτες της αγοράς αρνούνται επί του παρόντος να τοποθετηθούν. Κρατούν κλειστά τα χαρτιά τους αν και ανεπισήμως διαμηνύουν ότι το συγκεκριμένο μείγμα δεν παρουσιάζει ενδιαφέρον. “Για να τοποθετηθούμε πρέπει να ξέρουμε ποια είναι η πρόταση και επισήμως δεν έχουμε δει τίποτα”, αναφέρουν χαρακτηριστικά στελέχη της αγοράς, που παραμένουν εξαιρετικά επιφυλακτικά απέναντι στο εγχείρημα της κυβέρνησης. Αντίστοιχα μηνύματα, να σημειωθεί, έρχονται από όλους τους εν ενέργεια παίκτες της εγχώριας αγοράς.

Ίδια εικόνα και από τις μεγάλες Ευρωπαϊκές εταιρείες, που ως γνωστόν έχουν δεσμευτεί για επενδύσεις με θετικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα, διαμηνύοντας ότι χωρίς υδροηλεκτρικές μονάδες που να ισοσκελίζουν το αρνητικό ισοζύγιο των λιγνιτικών μονάδων, δεν ενδιαφέρονται να επενδύσουν στο χαρτοφυλάκιο των εργοστασίων της ΔΕΗ. Μέχρι στιγμής οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο μοναδικός ευρωπαίος ενδιαφερόμενος που θα μπορούσε να φτάσει στην κατάθεση προσφοράς είναι η τσέχικη εταιρεία CEZ, η οποία διαχειρίζεται χαρτοφυλάκιο λιγνιτικών μονάδων στην ΕΕ και δεν έχει εκφράσει περιβαλλοντικούς “ενδοιασμούς”.

Εκτός από τους Ευρωπαίους υπάρχει πάντα και το ενδεχόμενο να δείξουν ενδιαφέρον για τους λιγνίτες της ΔΕΗ οι Κινέζοι, εδώ όμως τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο. Όπως επισημαίνουν αρμόδιες πηγές, η Κομισιόν έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται να δεχθεί περαιτέρω ανάμειξη κινεζικών εταιρειών στην ηλεκτροπαραγωγή, με δεδομένη την επένδυση της China State Grid στον ΑΔΜΗΕ. Αυτό φάνηκε και από τους όρους της αδειοδότησης της μεταβίβασης του 24% στην κινεζική εταιρεία, που αναφέρουν ρητά ότι η πιστοποίηση που εγκρίθηκε θα πρέπει να επανεξεταστεί σε περίπτωση που κάποια κρατική κινεζική εταιρεία εισέλθει στην ελληνική αγορά ηλεκτροπαραγωγής.

Ενστάσεις για το πακέτο

Και βέβαια εκτός από το θέμα των Κινέζων, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η πλευρά των Βρυξελλών αντιμετώπισε με μεγάλο σκεπτικισμό το περιεχόμενο των διαρροές για το πακέτο των λιγνιτών που προτίθεται να βγάλει στην αγορά η ελληνική πλευρά. Αν και μιλάμε για διαπραγμάτευση, είναι σαφές ότι η ελληνική πρόταση θεωρείται ότι δεν ανταποκρίνεται στους όρους της συμφωνίας. Βεβαίως τα πάντα θα κριθούν τους επόμενους μήνες και κυρίως κατά το market test που θα γίνει τον Οκτώβριο με την ανάρτηση της λίστας των υπό πώληση μονάδων και των όρων, στην ιστοσελίδα της Κομισιόν. Οι επαφές με τους ενδιαφερομένους θα γίνουν με το σύμβουλο της κυβέρνησης Lazard ενώ ο διαγωνισμός θεωρητικά θα ξεκινήσει πριν το τέλος του έτους.

Εάν ωστόσο διαπιστωθούν προβλήματα, τότε η υπόθεση ΔΕΗ περιπλέκεται ακόμη πιο πολύ καθώς η κυβέρνηση θα κληθεί να διαχειριστεί το βάρος μιας αποτυχίας με σοβαρές πολιτικές και οικονομικές προεκτάσεις.

(Χ. Φλουδόπουλος, capital.gr)