Ο Θοδωρής Χονδρόγιαννος στην Κοζάνη σήμερα Τετάρτη 29 Νοεμβρίου στις 18:00 στην Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης παρουσιάζει το βιβλίο του «Στη χώρα του Χωσέ»

Την πρώτη του συγγραφική δουλειά παρουσιάζει την Τετάρτη 29 Νοεμβρίου στην Κοζάνη ο δημοσιογράφος Θοδωρής Χονδρόγιαννος. Η παρουσίαση θα γίνει στο αμφιθέατρο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης στις 18:00.

Στο βιβλίο του ο συγγραφέας περιγράφει τις κωμικοτραγικές καταστάσεις που πέρασε κατά την θητεία του στον Ελληνικό Στρατό. Από την Θ(λ)ήβα στη Χίο και από την Χίο στις Οινούσσες, ο συγγραφέας επιχειρεί να αποτυπώσει τον τρόπο λειτουργίας του στρατού ως τη μεγαλύτερη δημόσια υπηρεσία της χώρας.

Ταυτόχρονα θίγει τα ζητήματα ρατσισμού και ανισότητας που επικρατούν στο στράτευμα όπως την θέση της γυναίκας, την συμπεριφορά στους μη ορθόδοξους κλπ αλλά και το κατά πόσο ο στρατός ενδιαφέρεται για την προστασία του περιβάλλοντος. Όπως άλλωστε λέει και ο ίδιος «το βιβλίο γράφτηκε για να το διαβάσουν περισσότερο γυναίκες παρά άντρες».

Τα γεγονότα που περιγράφονται είναι πραγματικά και καταγράφηκαν από τον ίδιο τις ημέρες της θητείας του.

Την εκδήλωση διοργανώνουν η καθημερινή εφημερίδα «Ο Χρόνος Κοζάνης», το βιβλιοπωλείο «Στοά του Βιβλίου» και οι εκδόσεις «Key Books».

Λίγα λόγια το βιβλίο

Κατάταξη στη Θ(λ)ήβα. Μετάθεση στπ Χίο. Και έπειτα αποστολή στις Οινούσσες. Στην ανατολική πινέζα του χάρτη. Μια ανάσα από την ελληνοτουρκική μεθόριο. Σε θέσεις μάχης. Με γεμάτα όπλα. Έτοιμοι -και καλά- να σκοτωθούμε.

Το ταξίδι “Στη χώρα του Χώσε” αφηγείται τις κωμικοτραγικές περιπέτειες ενός στρατιώτη που πασχίζει να επιβιώσει από τα ατελείωτα χώσε και τα ζόρια του φανταρικού: το μάντρωμα, τη στέρηση της σάρκας, το γερμανικό, την αϋπνία, τους στρατόκαυλους αξιωματικούς, τη μοναξιά ενός νεκρού πολίτη που στωικά καρτερεί τη νεκρανάστασή του.

Κατά τις περιπλανήσεις του σε μονάδες σύγχρονων ανεπιθυμήτων, ο χακί ήρωας στηλιτεύει και τα κακώς κείμενα του στρατού: τη βυσματοκρατία, τα τρελόχαρτα, την κακή εκπαίδευση, την ομοφοβία, τον σεξισμό, την έχθρα απέναντι σε ό,τι αποσκιρτά από το συντηρητικό τοτέμ του λευκού στρέιτ χριστιανού ορθόδοξου Έλληνα. Κριτικάρει όσα ταλαιπωρούν τους στρατιώτες και τον τόπο· όσα κάνουν τη θητεία μια «χρήσιμα άχρηστη» εμπειρία. Χρήσιμη σαν συλλογή βιωμάτων. Άχρηστη ως προς την επιτέλεση του σκοπού της.

Η παρούσα φανταρική μαρτυρία προορίζεται για όσους απολυμένους θέλουν να ψηλαφίσουν το παρελθόν τους. Για όσους νεοσύλλεκτους θέλουν να γραδάρουν το μέλλον τους. Για όσες και όσους τούς περιμένουν έξω να γυρίσουν. Για όσες και όσους, εντός και εκτός παραλλαγής, πιστεύουν ότι ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για το πώς ο στρατός θα σταματήσει να τρώει τα παιδιά του. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)