Nόμος του Κράτους (Ν. 4445/2016) η πρωτοβουλία του Γ. Θεοφύλακτου (Βίντεο)

ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ (Ν. 4446/2016) Η ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ Ν. ΚΟΖΑΝΗΣ (ΣΥΡΙΖΑ) ΚΑΙ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ, ΓΙΑΝΝΗ ΘΕΟΦΥΛΑΚΤΟΥ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ (ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ, ΕΒΕ, ΑΓΡΟΤΙΚΟΙ – ΔΑΣΙΚΟΙ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΙ ΚΤΛ), ΘΑ ΔΙΕΞΑΓΟΝΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΑΠΟ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥΣ (ενώ έως τώρα διεξάγονταν από δικαστές).

Η διάταξη εισήχθη ως άρθρο 52 στο πρόσφατο νομοσχέδιο των Υπουργείων Δικαιοσύνης και Οικονομικών (πτωχευτικό δίκαιο – επιτάχυνση διοικητικής δίκης – πλαστικό χρήμα – αδήλωτα εισοδήματα).

Ακολουθεί το βίντεο της ομιλίας του βουλευτή Ν. Κοζάνης, Γιάννη Θεοφύλακτου στην Ολομέλεια της Βουλής:

https://www.youtube.com/watch?v=I4Xqj0UbCAs&t=29s

Και τα πλήρη πρακτικά:

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Λαμπρούλης): Ευχαριστούμε τον κύριο Υπουργό.

Πριν δώσουμε τον λόγο στον επόμενο ομιλητή, να σας πω ότι θα υπάρξουν δύο τοποθετήσεις Βουλευτών και μετά θα ακολουθήσει ο Υπουργός Υγείας, κ. Ξανθός για να υποστηρίξει την τροπολογία που έχει καταθέσει. Οπότε δίνουμε ευθύς αμέσως τον λόγο στον κ. Ιωάννη Θεοφύλακτο από τον ΣΥΡΙΖΑ.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΘΕΟΦΥΛΑΚΤΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κυρία και κύριοι Υπουργοί, θέλω κατ’ αρχήν να πω δύο λόγια επί της αρχής. Τα σημαντικά κομμάτια του νομοσχεδίου τα θεωρώ αυτονόητα και ότι όλοι πρέπει να συμφωνήσουμε και να ομονοήσουμε.

Όσον αφορά το πτωχευτικό. Δίνεται δεύτερη ευκαιρία. Αυτό που τόσα χρόνια περιμένουμε και τόσο καιρό συζητάμε, επιτέλους νομοθετείται. Είναι η απαλλαγή στο μη δόλιο χρεοκοπήσαντα οφειλέτη, ιδίως στις μέρες μας. Μπορεί να διαφωνήσει κανείς; Είναι κάτι που το περιμέναμε. Είναι υποχρέωση απέναντι στην κοινωνία μας. Είναι επιχειρηματίες που έχουν πτωχεύσει και το 99% των μικρομεσαίων που δεν έχουν δόλο, το περιμένουν πως και πως. Κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει με αυτό.

Έπειτα είναι η επιτάχυνση της διοικητικής δίκης. Διαφωνεί κανείς; Ιδίως όσοι υπηρετούμε στο χώρο της δικαιοσύνης είτε ως δικηγόροι είτε ως δικαστές, ξέρουμε. Τι να θυμηθώ; Υποθέσεις που έχω χειριστεί το 2002 και το 2004 και ακόμα εκκρεμούν στα δικαστήρια; Χαιρετίζουμε την προσπάθεια και μπορούν σε όλους τους τομείς να γίνουν ακόμα περισσότερα, κύριε Υπουργέ.

Είναι σε πολύ θετική κατεύθυνση αυτά που γίνονται. Αλλά είναι τέτοια η καθυστέρηση ιδίως στη διοικητική δικαιοσύνη που όταν έρχεται η ώρα του δικαστηρίου, οι διάδικοι έχουν ξεχάσει εάν ζουν ή πέθαναν, έχουν ξεχάσει τους φακέλους, τα χαρτιά τους, έχουν συνταξιοδοτηθεί οι δικηγόροι και πάει λέγοντας.

Πάμε στο Υπουργείο Οικονομικών, στις ηλεκτρονικές συναλλαγές, στο πλαστικό χρήμα, να πηγαίνει ο φόρος, ο ΦΠΑ, οι εισφορές κατευθείαν εκεί που πρέπει. Διαφωνεί κανείς; Μπορεί να διαφωνήσεις κανείς με κάτι τέτοιο; Όχι, και επιτέλους γίνεται.

Τέλος, δίδονται κίνητρα για να δηλωθεί το αδήλωτο χρήμα. Μπορεί να διαφωνήσει κανείς; Όχι. Επιτέλους γίνεται. Και αυτό μάλιστα αφορά τη δικαιοσύνη μεταξύ των γενεών. Δηλαδή, για τις δικές μας γενιές είναι όλα στο φως και έτσι πρέπει να γίνει. Παλιότερα, όμως, -και αυτά τα πληρώνουμε τώρα- υπήρχε πολύ αδήλωτο χρήμα, πολύ φοροαποφυγή και τα πληρώνουμε τώρα εμείς. Γι’ αυτό είναι μια ευκαιρία για τους παλιότερους που έχουν είτε σε λογαριασμούς είτε στο εξωτερικό είτε στα συρτάρια τους ή δεν ξέρω πού αδήλωτο χρήμα, να το δηλώσουν, να πληρώσουν τους φόρους τους και τις υποχρεώσεις τους στο κράτος και στην κοινωνία.

Προχωράω. Σταχυολογώ κάποια άρθρα από τον δικό μου χώρο ως δικηγόρος, αυτόν της δικαιοσύνης. Υπήρξαν αντιδράσεις και από την ολομέλεια για το άρθρο 14 που λέει για αυξημένη δικαστική δαπάνη εάν το δικόγραφο είναι μεγάλο. Έχει μια λογική όμως. Γιατί τώρα και με τους υπολογιστές έχουμε φτάσει να έχουμε τεράστια δικόγραφα.

Πέφτουν, κύριε Υπουργέ, καμιά φορά στα χέρια μου δικόγραφα του μακαρίτη του πατέρα μου, που ήταν δικηγόρος, της δεκαετίας του ’60. Ορισμένα είχαν σε δυόμισι σελίδες εμπράγματες αγωγές και σε όποια δικαστήρια πήγαιναν. Μου κάνει τρομερή εντύπωση. Άμα κάνεις τώρα εμπράγματη αγωγή, πρέπει να γράψεις πάνω από πενήντα σελίδες. Φταίνε βέβαια και οι συλλειτουργοί μας οι δικαστές γιατί το έχουν καραμέλα να τις απορρίπτουν ως αόριστες και οι διοικητικοί δικαστές του ΣτΕ το να απορρίπτουν ως απαράδεκτους τους λόγους. Οπότε μετά και ο δικηγόρος λέει: «Απαράδεκτο και αόριστο; Βάλε άλλες δέκα σελίδες.».

Πρέπει να υπάρχει μια αυτοσυγκράτηση και στις δύο πλευρές ώστε να έχουμε ευσύνοπτα δικόγραφα, αλλά να μην τα απορρίπτουν ως αόριστα και ως απαράδεκτους τους λόγους των δικηγόρων.

Σε θετικό βήμα είναι ότι έχουμε στο άρθρο 15 αίτηση αναίρεσης και έφεσης πιο χαλαρά.

Θετικό βήμα ότι μετά τη δικαίωση του πολίτη στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων το ΣτΕ παραλαμβάνει τη διαδικασία. Το συζητήσαμε ότι και το Διοικητικό Εφετείο, κατ’ αναλογία, θα εντάσσεται σε μία τέτοια διάταξη λόγω του ότι ο ν. 702/77 έχει ανάλογη εφαρμογή στο Π.Δ 18/89.

Θετικό και το άρθρο 17 που και οι αμετάκλητες στρατιωτικές δεσμεύουν τη διοικητική δικαιοσύνη. Στο άρθρο 21 παρ.2, που μιλάει για την επίδοση του δικογράφου της διοικητικής προσφυγής ή αγωγής από τη γραμματεία του δικαστηρίου εξήντα ημέρες πριν, θα πρότεινα, είτε τώρα είτε σε μεταγενέστερο νομοσχέδιο, η κατάθεση του δικογράφου στη διοικητική δικαιοσύνη να διακόπτει την παραγραφή. Γιατί; Ο διάδικος, γνωρίζοντας ότι την επίδοση θα την κάνει η γραμματεία του δικαστηρίου, επαναπαύεται και είναι πολύ πιθανό, επειδή θα προσδιοριστεί το δικόγραφο μετά από πέντε χρόνια μπορεί και μετά από επτά, να παραγραφεί η αξίωση. Είναι πράγματα που έχουν συμβεί. Κάντε μία υποσημείωση. Τώρα το αναφέρω και εγώ γιατί δεν μπόρεσα να είμαι στη συνεδρίαση της Παρασκευής, αλλά πιθανότατα και σε μεταγενέστερο να το δείτε. Δηλαδή, το να διακόπτει την παραγραφή είναι σημαντικό στη διοικητική δικαιοσύνη.

Ο Εισηγητής Δικαστής είναι κάτι θετικό.

Οι υποθέσεις προ του 2013, που μπαίνουν στην προεδρική διαδικασία είναι σημαντικό.

Πολύ σημαντικό, και πρέπει να το χαιρετίσει όλος ο δικηγορικός κόσμος, η κατάργηση του δικαστικού ενσήμου στις αναγνωριστικές αγωγές και με αφορμή τις γερμανικές αποζημιώσεις.

Δηλαδή, εδώ δείχνουμε και τη διαφορά μας. Μέσα στα μνημόνια, μέσα στα χρόνια της κρίσης έχουμε μέριμνα για τον πολύ τον κόσμο, έχουμε μέριμνα για ζητήματα όπως αυτό, που είναι πολύ ουσιαστικό για τον χώρο της δικαιοσύνης, όπως και για τις εργατικές αγωγές. Είναι πολύ ουσιαστικά ζητήματα. Και μην μας λένε «Α, εσείς ψηφίσατε το ασφαλιστικό» γιατί η Αντιπολίτευση θα το είχε ψηφίσει χειρότερο. Αλλά, δείχνουμε με κάτι τέτοια τη θέληση που έχουμε να αντιμετωπίσουμε.

Όπως και παράβολο της εφέσεως, που είναι κλιμακωτό, πάγιο αίτημα μετά την επιβολή και την εισαγωγή των παράβολων. Δεν είναι δυνατό στο Ειρηνοδικείο για μια διαφορά 1000 ευρώ να πληρώνεις το ίδιο παράβολο με το Πολυμελές Πρωτοδικείο. Στο Πολυμελές να αυξηθούν και άλλο και να μειωθούν και άλλο στα μικρότερα. Είναι σωστή η λογική αυτή. Όταν η διαφορά είναι πάνω από 200.000, τον άλλο δεν τον πειράζει το παράβολο το μεγαλούτσικο.

Τώρα αντίβαρο είναι το αναβολόσημο στο ότι καταργείται το δικαστικό ένσημο στις αναγνωριστικές αγωγές. Εγώ δέχομαι αντίδραση του δικηγορικού κόσμου, αλλά έχει μία λογική στο ότι όταν ζητάς κάτι, που πάει τη δίκη παραπίσω, δίνεις ένα συμβολικό ποσό.

Εγώ θα πρότεινα, κύριε Υπουργέ, εκτός από την αποχή στην εξαίρεση του παράβολου να έχουμε και σε περίπτωση που έχουμε ασθένεια και προσκομίζει έγγραφο από δημόσιο νοσοκομείο. Δηλαδή, όταν είναι ανυπαίτιος ο διάδικος και είναι μέσα σε δημόσιο νοσοκομείο και νοσηλεύεται αυτό, να εξαιρείται γιατί ο πολίτης θα νιώσει άσχημα. Είμαι άρρωστος, νοσηλεύομαι και πληρώνω και αναβολόσημο;

Θετικά είναι και τα παράβολα της μείωσης μήνυσης, έγκλησης και πολιτικής αγωγής.

Στο άρθρο 52 η πρωτοβουλία ανήκει προσωπικά σε εμένα και σε συναδέλφους Βουλευτές. Έγινε δεκτή από το Υπουργείο και ευχαριστώ γι’ αυτό. Θεωρώ ότι ήταν άσχημη η αντίδραση του εκπροσώπου των δικαστών, του κ. Σεβαστίδη. Από το Σύνταγμα έχουν δικαιοδοτικές αρμοδιότητες και όχι να κάνουν εκλογές. Είναι πιεσμένοι με τον χρόνο. Αυτό που λέγαμε πριν είναι ότι πρέπει να βρούμε χρόνο για τους δικαστές, για να λειτουργήσει η δικαιοσύνη και όχι να τρέχουν τα σαββατοκύριακα να διεξάγουν εκλογές. Αντίθετα οι συνάδελφοι δικηγόροι είμαστε χιλιάδες, πολύ αξιόλογοι επιστήμονες, με πλούσια προσόντα και είμαστε συλλειτουργοί. Δηλαδή, κοιτάμε στα μάτια και τους δικηγόρους και τους δικαστές. Είμαστε συλλειτουργοί της δικαιοσύνης και έτσι πρέπει να λειτουργούμε. Οι δικηγόροι πλέον είναι ένας κλάδος που βάλλεται με τον ΦΠΑ, με αυξημένη φορολογία, η ύλη μειώθηκε, το ασφαλιστικό ήρθε και «έδεσε». Πρέπει να βρεθούν αντίβαρα.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Λαμπρούλης): Κύριε Θεοφύλακτε, ολοκληρώστε.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΘΕΟΦΥΛΑΚΤΟΣ: Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε, με το άρθρο 52 αν και θα ήθελα να απαντήσω στον κ. Δένδια.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Λαμπρούλης): Όχι, μην μπείτε στον πειρασμό αυτόν γιατί θα φάμε χρόνο. Σας παρακαλώ πολύ.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΘΕΟΦΥΛΑΚΤΟΣ: Ναι, δεν θα μπω στον πειρασμό.

Η ιστορικότητα της διάταξης είναι ότι υπήρχε ένα κώλυμα στους δικηγόρους να διεξαγάγουν εκλογές στον τόπο τους έως τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Αυτό ήρθη και έτσι πλέον δεν υπάρχει καμία δυσπιστία. Είναι να γελάει κανείς και μόνο που το λέει. Όποτε, δεν τίθεται θέμα στο να κάνουν οι δικηγόροι τις εκλογές. Άλλωστε, έχουμε βάλει και εχέγγυα, εμπειρία, όταν πρόκειται για δευτεροβάθμιες και τριτοβάθμιες οργανώσεις. Έχει γίνει μια μεγάλη προσπάθεια. Και αυτό δείχνει ότι για μικρά πράγματα και καθημερινά, που αλλάζουν όμως την ύλη και την καθημερινότητα, πρέπει να γίνεται μεγάλη προσπάθεια. Σε αυτό έχουν συμβάλει και σύλλογοι που έχουν βγάλει ανακοινώσεις, όπως ο Δικηγορικός Σύλλογος Σερρών και ο Δικηγορικός Σύλλογος Δράμας, οι οποίοι, μάλιστα (του ΔΣ Σερρών), έχουν έρθει εδώ.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΘΕΟΦΥΛΑΚΤΟΣ: Ευχαριστώ πολύ.

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ)