«Οψόμεθα εις Φιλίππους» (του Β. Π. Καραγιάννη)

Δηλ. στην αίθουσα του στρατού Φίλιππος όπου δινόταν ειρηνικός χορωδιακός αγών μεταξύ των χορωδιών του Συλλόγου ιεροψαλτών «ΟΙ τρεις ιεράρχες» και της Μικτής χορωδίας Κοζάνης και περιχώρων. Λογία εντελώς η 10η Δεκεμβρίου αγίου Μηνά του Καλλικέλαδου (δεινού ρήτορος προστάτου των δημοσιογράφων), Ευγράφου προστάτου των καλλιγράφων και Ερμογένους. Τίτλος του αγώνος «Συναυλία Χριστουγέννων, λίαν πρωτότυπος, μελωδική και μυσταγωγική εισαγωγή στα χριστούγεννα έτους 2023.
– Τι γίνεται εδώ με ρώτηξεν ο διπλανός;
– Χορωδίες τραγωδούν δεν ήξερες!
– Είδα κόσμο που έμπαινε και μπήκα κι εγώ.
– Το ίδιο κι εγώ του είπα να τον βγάλω από τυχόν αμηχανία.
Κόσμος, λοιπόν, πολύς 85 χορωδοί, άρα;
Διευθυντής του διαπράγματος ο κ. Β. Κωτούλας, καλλικέλαδος ψάλτης, κάποια στιγμή προς επίρρωσιν της εξουσίας του βαστούσε και την ηγιασμένη πατερίτσα του θεοφιλεστάτου επισκόπου Αμφιπόλεως Χριστοφόρου, όστις ομιλούσε. Της χορωδίας ιεροψαλτών ηγούνταν ο άρχων πρωτοψάλτης του αγίου Νικολάου κ. Αναστάσιος Καγκαράς (όλο θέλω να τον ρωτήξω κάτι κι όλο το αναβάλω): ιδιόμελα δοξαστικά, καθίσματα, χριστουγεννιάτικοι ύμνοι, καταβασίες το ρεπερτόριο. Αριστοι και εύγε τους. Κάποια στιγμή χορωδός τις αδιαθέτησε κάπως κι έπεσε χαμαί αλλά ο επιφανέστερος των παθολόγων Δ. Μακεδονίας κ. Δημ. Συμελίδης τον επανέφερε στα κανονικά του. Την κοσμική χορωδία, κάτι σαν ομοσπονδιακό σχήμα με αντιπροσώπους από τις χορωδίες των παρά τον Αλιάκμονα χωριών, ηγούνταν ο ωραίος μουσικός Βαγγέλης Βέττας με την κιθάρα του· απέδωσαν κάλαντα του ελλαδικού χώρου. Εκεί άκουσα πως τον άγιο Βασίλη στη Χίο τον λένε άγιε μας Βασιλάκη (έτσι μ’ έλεγε η μάννα μου μικρόν). Ξεσήκωσαν με τα επίκαιρα τραγούδια και τον εμβατηριακό τους τρόπο το ακροατήριο. Μια χορωδός έφερε καστανόμαυρη κώμη μέχρις των αστραγάλων ωσάν τον άγιο Ονούφριο και πλαστικό βασιλικό διάδημα πάνω τους.
Μια χαρούμενη εορταστική βραδιά όλα χαρμόσυνα τα τροπάρια, οι χορωδοί, οι ακροατές συγγενείς φίλοι κι αδιάφοροι….

– Μυστήριον ξένον…