Τα μεσάνυχτα, μαζί με πλήθος κόσμου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Ειρηναίος τέλεσε την ακολουθία της υποδοχής του νέου έτους στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Παντελεήμονος Φλώρινας και ευλόγησε την αγιοβασιλόπιτα, το φλουρί της οποίας έτυχε στον νέο Αντιπεριφερειάρχη της Περιφερειακής Ενότητας Φλώρινας κ. Αναστάσιο Τάσκα.
Την 1η του νέου έτους 2024, τελέστηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Ποιμενάρχου μας στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Παντελεήμονος Φλώρινας. Παρέστησαν ο εορτάζων Δἠμαρχος Φλώρινας κ. Βασίλειος Γιαννάκης, ο Αντιπεριφερειάρχης της Περιφερειακής Ενότητας Φλώρινας κ. Αναστάσιος Τάσκας, ο Διοικητής του 1ου Συντάγματος Πεζικού Συνταγματάρχης κ. Στέφανος Δοξάκης, ο Διοικητής της 3ης Μοίρας Σταθμού Ελέγχου και Προειδοποίησης της Πολεμικής Αεροπορίας Επισμηναγός κ. Νικόλαος Γκουλής, ο Διευθυντής της Διεύθυνσης Αστυνομίας Φλώρινας Αστυνομικός Διευθυντής κ. Παναγιώτης Γεωργιάδης και ο Διοικητής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Νομού Φλώρινας Πύραρχος κ. Ιωάννης Μιαούλης.
Στο τέλος τελέστηκε Δοξολογία για την αρχή του νέου έτους, στην οποία προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος πρ. Φλωρίνης κ. Θεόκλητος.
Ο Ποιμενάρχης μας κ. Ειρηναίος απηύθυνε το πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του και ευχές για το νέο έτος 2024 προς τους αγαπητούς χριστιανούς και τις αγαπητές χριστιανές:
«Στην ελληνική αρχαιότητα ο χρόνος προσωποποιούνταν μέσω της θεότητας της αιωνιότητας και το όνομά του προήλθε από τον Θεό Κρόνο, που ταυτίζεται με τον «χρόνο». Το δρεπάνι του, σύμβολο του θερισμού, θεωρούνταν κατά τους αρχαίους το δρεπάνι που θερίζει τα χρόνια που περνούν.
Αργότερα, ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης θεώρησαν ευθύγραμμη την εξέλιξη του χρόνου και μη αναστρέψιμη. Σύμφωνα με τη σκέψη τους, ο χρόνος δεν ήταν παρά μία συνεχής σειρά χρονικών σημείων στην οποία έχει τη θέση της κάθε στιγμιαία κατάσταση όλων όσα συμβαίνουν στην πραγματικότητα. Ο Αριστοτέλης, συγκεκριμένα, σύνδεσε τον χρόνο και με την έννοια του χώρου, γράφοντας ότι: «αντιλαμβανόμαστε τον χρόνο μόνο όταν έχουμε έκδηλη κίνηση».[1] Έτσι, η κίνηση των ουράνιων σωμάτων και η συνεχής μεταβολή τους σε σχέση μόνο με το ηλιακό σύστημα καθόρισε το χρονικό έπος· «όλα κινούνται και τίποτε δεν μένει ακίνητο», όπως έλεγε ο Ηράκλειτος.[2]
Ο κόσμος δημιουργήθηκε από τον Θεό, για να έχει συχνή μεταβολή και κίνηση, μία αδιάκοπη ροή.
Στην Παλαιά Διαθήκη ο χρόνος είναι η πορεία του κόσμου στην τελείωσή του.
Στην Καινή Διαθήκη ο χρόνος έλαβε διαφορετική θεώρηση· πλέον, έχει αρχή και τέλος. Μετά τη Δευτέρα παρουσία του Χριστού σταματά ο χρόνος και ο κόσμος αυθαρτοποιείται μέσα από τον άνθρωπο. Μέχρι τότε, όμως, και μετά την σάρκωση του Θεού Λόγου, ο χώρος και ο χρόνος λαμβάνουν διαφορετικό ρόλο. Το παρόν είναι ένας αδιάκοπος καιρός ευπρόσδεκτος «τῷ Κυρίῳ», μία συνεχής «ἡμέρα σωτηρίας», κατά τον απ. Παύλο.[3] Έξω από τη σωτηρία, ο χρόνος είναι ανώφελος· η ζωή δεν έχει νόημα.
Ας αξιοποιήσουμε την νέα χρονιά για την προσωπική μας πνευματική και κοινωνική πρόοδο.
Σας εύχομαι ολόψυχα:
Ευλογημένο, ευτυχές, υγιές, καρποφόρο και πνευματικό το νέο έτος 2024.
Η Χάρις του Χριστού να φωτίζει, να ενδυναμώνει και να επισκιάζει τη ζωή μας.
Να καλλιεργήσουμε αρετές και να παλέψουμε με τα πάθη και τις αδυναμίες».
Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως
[1] Αριστοτέλης, Φυσικά, Δ11 219a 10-14.
[2] Η φράση «τὰ πάντα ῥεῖ καὶ οὐδὲν μένει» δεν απαντά στον Ηράκλειτο, αλλά την μαρτυρεί πρώτος ο Πλάτωνας στον διάλογο του Σωκράτη με τον Ερμογένη: «Λέει ο Ηράκλειτος, ξέρεις, ότι όλα κινούνται και τίποτε δεν μένει ακίνητο και παρομοιάζει τα όντα με τη ροή ενός ποταμού λέγοντας: ‘δεν μπορεί να μπεις δυο φορές στο ίδιο ποτάμι’», Πλάτων, Κρατύλος, 402a (Α6).
[3] Β’ Κορ 6:2.
