-Ας μη χρονοτριβούμε. Ας μην είμαστε νωθροί στη σκέψη. Όταν αναβάλλουμε κάτι για το αύριο και μεθαύριο, καταλήγουμε στο ποτέ, πράγμα που μπορεί να μας οδηγήσει σε αδιέξοδο.
-Ας μην είμαστε «άπιστος Θωμάς». Ο κυνισμός δικαιολογείται μερικές φορές και σίγουρα δε μπορούμε να είμαστε απλοϊκοί και να καταφέρουμε να επιβιώσουμε στη ζούγκλα της ζωής: όμως είναι ένας άλλος τύπος άρνησης το να κάνουμε την αμφιβολία τρόπο ζωής. Μπορούμε, όπως έκανε ο Καρτέσιος, να αμφισβητήσουμε την ίδια μας την ύπαρξη, όμως που θα μας οδηγήσει αυτό;
Η αμφισβήτηση μπορεί να μας οδηγήσει σε μια κατάσταση αδράνειας, όπου ποτέ δεν κάνουμε τίποτα, δικαιολογώντας αυτή τη στάση με ακόμη περισσότερο σκεπτικισμό, ώσπου βρισκόμαστε παγιδευμένοι σε ένα φαύλο κύκλο άρνησης.
-Ας μην υπεκφεύγουμε το παρόν. Αυτό είναι πάντα ένας πειρασμός. Αν κατευθύνουμε τη σκέψη μας πίσω στο παρελθόν, ίσως μπορέσουμε να παραμερίσουμε αγωνίες που συνδέονται με τον κυκεώνα του σήμερα. Όμως, δε θα ωριμάσουμε δραπετεύοντας στη νοσταλγική σκέψη του χτες ή το ηλιόλουστο αύριο που εξαφανίζεται μόλις έρθει. Θα οικοδομήσουμε ένα λαμπρό αύριο, όταν ψηλαφήσουμε τα προβλήματα του σήμερα, αντιμετωπίζοντας τα τρέχοντα εμπόδια όσο καλύτερα μπορούμε.
-Ας μην αφήσουμε ένα λάθος να μας κάνει να νιώσουμε ανεπαρκείς. Αυτό είναι πολύ σπουδαίο. Γιατί πάρα πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι είναι αποτυχημένοι, υποτιμούν τον εαυτό τους και αυτοβασανίζονται για κάποιο λάθος που έκαναν. Δεν επιτρέπεται να αφήσουμε μια τέτοια τελειοθηρία να καταστρέψει τη θετική ροή της σκέψης μας. Έχουμε το δικαίωμα να κάνουμε δεκάδες λάθη και πάλι να αποδεχόμαστε τον εαυτό μας. Η ανθρώπινη ζωή σήμερα είναι περίπλοκη. Η πίεση κάτω από την οποία ζει ο κόσμος είναι σημαντική. Οι άντρες για να γίνουν μισθωτοί, πατεράδες, φορολογούμενοι πολίτες, καταθέτες στην τράπεζα, σύζυγοι κ.ο.κ. Οι γυναίκες να γίνουν σύζυγοι, μητέρες, νοικοκυρές, εκπαιδευτικοί, σοφέρ, μαγείρισσες κτλ. Οι νέοι με το να έχουν λιγότερη πείρα μπορούν να χάσουν πολύ χρόνο κάνοντας πολλά λάθη.
-Ας μην ονειροπολούμε. Βαδίζοντας μέσα την ακτίνα ενός φανταστικού κόσμου δε φτάνουμε πουθενά. Η σκέψη είναι άχρηστη στον ονειροπόλο. Τον οδηγεί σε ένα κενό. Είναι φανερό ότι η ονειροπόληση αντιπροσωπεύει την απόδραση από την πραγματικότητα. Επιπλέον είναι προτιμότερη η αντιπαράθεση με την πραγματικότητα. Όλοι καταφεύγουν στη φαντασία από καιρό σε καιρό και αυτό χρειάζεται ρεαλιστική σκέψη.
-Ας μην ψάχνουμε για υπεκφυγές. Ας προσπαθήσουμε να είμαστε ευθείς στη σκέψη μας. Ας προσπαθήσουμε να είμαστε τίμιοι. Αυτό μπορεί να είναι πολύ δύσκολο ιδιαίτερα όταν κάνουμε σκέψεις για τους άλλους ανθρώπους. Σπάνια είναι εύκολο να φτάσουμε στην αλήθεια. Έχουμε την τάση να ζαχαρώνουμε πολλά πράγματα για να κάνουμε τη ζωή εύγευστη. Ο πόνος που πρέπει να υποφέρουμε αξίζει τον κόπο.
-Ας μην υποκύπτουμε στην πλήξη. Είναι έγκλημα ειδικά για τους νέους να επενδύουν στην πλήξη. Είναι μια πολύ μεγάλη υποχώρηση σε μια ελπιδοφόρα περίοδο της ζωής. Αν φοβόμαστε να επωφεληθούμε μιας ευκαιρίας, αν φοβόμαστε ότι θα ηττηθούμε. Και τι είναι συνακόλουθο της απραξίας; Η πλήξη.
-Και τέλος, ας ζήσουμε με την ελπίδα πως τα καλύτερα δεν έχουν έρθει ακόμα.
Α.Ι. Καρανίκα
