Η φιλία είναι δώρο ζωής για όποιον έχει την τύχη να την απολαμβάνει. Ένα δώρο που δεν χάνει την αξία του. Ποτέ. Ούτε κι όταν μεσολαβήσει ο θάνατος. Οι άνθρωποι, εξάλλου, φεύγουν μόνο όταν τους ξεχάσουμε. Κι αυτό δεν συμβαίνει στην περίπτωση του Γιώργου Τσογγίδη, του Πόντιου αξιωματικού του Ελληνικού Στρατού που έφυγε πολύ νέος, στις 28 Φεβρουαρίου 2003. Οι φίλοι του δεν τον ξέχασαν ούτε στιγμή. Κάθε χρόνο, τον Αύγουστο, κάνουν μουχαπέτ τιμώντας τη μνήμη του. Χορεύουν, τραγουδούν και γελούν στα «Κωστελίδια», όπως ονομάζουν την ετήσια συνάντησή τους χρησιμοποιώντας μια προσφιλή λέξη του Γιώργου Τσογγίδη. Με αφορμή τη φετινή συνάντησή των φίλων του, γράφουν στο pontos-news.gr οι Κωνσταντίνος και Μωυσής Καρίπης.
Από ένα μικρό χωριό του Νομού Κοζάνης, δίπλα στην Πτολεμαΐδα, τα Κομνηνά, ξεκίνησε τα πρώτα βήματά του. Μυήθηκε στην ποντιακή παράδοση από μικρός… Χόρευε… Τραγουδούσε… Τελειώνοντας το σχολείο, επιτυγχάνει να εισέλθει στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, από όπου αποφοιτά ως ανθυπολοχαγός του Πεζικού.
Στο χορό των μαχαιριών ο Μωυσής Καρίπης με τον Γιώργο Τσογγίδη, ενώ λύρα παίζει ο Κωνσταντίνος Καρίπης
Στο πρόσωπό του έβλεπες έναν Πόντιο τέταρτης γενιάς, με την αυθεντικότητα των παλαιών… Σαν να ήταν αυτός που έκανε το ταξίδι της προσφυγιάς από τον Πόντο στην Ελλάδα. Σήμα κατατεθέν το αγνό χαμόγελό του και το πηγαίο του χιούμορ. Ανεξίτηλα σημάδια σε όσους είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν. Λάτρευε το χωριό του, τα Κομνηνά, και αισθανόταν σαν το σπίτι του στα παρχάρια του Βερμίου.
Ακούραστος αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού, μπορούσε να εκπαιδεύει τους στρατιώτες του όλο το πρωί, και το βράδυ στο καφενείο του χωριού να ακούει ιστορίες από τους παλαιούς μέσα από σπάνια δίστιχα και να χορεύει τα μωμογέρια με τ’ άλλα παιδιά. «Αρς», «Σέρτεα», και ξεδίπλωνε τη χάρη του χορεύοντας μέχρι που ο Θεός, μια Παρασκευή απόγευμα κοντά στο χωριό Ξεριάς της Καβάλας, αποφάσισε να τον πάρει εκεί ψηλά μαζί του, για να του δείξει πώς χορεύονται τα μωμογέρια και η Σέρρα… Να του σιγοτραγουδήσει ματσουκάτκα δίστιχα…
Τραντέλλενα Γιωρίκα, μόλις 26 ετών!
Άνθρωπος που έλεγε λίγα κι έκανε πολλά, ραδιοφωνικός παραγωγός ποντιακών εκπομπών, έδινε το παρών σε φεστιβάλ, δρώμενα, χορούς νεολαίας, αλλά και σε κάθε εκδήλωση που προήγε την παράδοση. Γνώριζε την ποντιακή άριστα, μεγαλωμένος στα Ούτσενα άλλωστε. Το σπίτι του ανοιχτό σε όλους, σαν την καρδιά του. Το πάθος του μπορούσε να παρασύρει και τον πιο δύσπιστο.
Ο Γεώργιος Τσογγίδης, ο Γιωρίκας α σα Ούτσενα, ήταν αθεράπευτος λάτρης της ποντιακής παράδοσης. Τιμούσε την ποντιακή του καταγωγή από Αργυρούπολη, Σούρμενα, Λιβερά Ματσούκας, Σπέλια Τραπεζούντας και Σαμψούντα, αλλά θέλησε να υπηρετήσει και την πατρίδα που δέχθηκε τους προγόνους του, την Ελλάδα, ως Έλληνας Αξιωματικός!
Αυτός ήταν ο Γιωρίκας… Ένας υπέροχος Πόντιος!
Κωνσταντίνος και Μωυσής Καρίπης
- Όλες οι φωτογραφίες παραχωρήθηκαν από τον Μωυσή Καρίπη.
Πηγή http://www.pontos-news.gr
Θα σε θυμόμαστε πάντα
Αιώνια η μνήμη σου
Σοφοκλής Σιδηρόπουλος
Άφησες τον ποντιακό Ελληνισμό και το χωριό σου πολύ φτωχότερο
Αθάνατε Γιώργο
Πραγματικά αξέχαστος θα μείνεις Γιώργη! Αν και σε γνώρισα στο στρατό για μικρό χρονικό διάστημα, μου έδωσες πολλά! Αθάνατος!
Αιώνια η μνήμη
Έτσι φαίνεται το μεγαλείο ενός ανθρώπου. Άλλοι πεθάνουν στα 100 και δεν έχουν καταφέρει να τους θυμάται κανείς εκτός από τους δικούς τους ενώ ο Γιώργος μόλις στα 26 χρόνια του κάθε χρόνο τον θυμαται και τον τιμά ένα ολόκληρο χωριό. Εγώ δεν σε γνώρισα Γιώργο όμως από τα λόγια των φίλων σου πρέπει να ήσουν ένα αξιόλογο άτομο. Α Θ Α Ν Α Τ Ο Σ. . .