Κύριε Διευθυντά,
Η ελληνική κυβέρνηση, στο αγώνα για την πάταξη της φοροδιαφυγής έχει «επιστρατεύσει στη φαρέτρα» της μια συστάδα «όπλων». Ένα εκ των σημαντικότερων, είναι η διεύρυνση και επιβολή σε πολλές περιπτώσεις, της χρήσης ηλεκτρονικών και τραπεζικών μέσων πληρωμής.
Η χρήση τραπεζικών λογαριασμών είναι πλέον δεδομένη και απαραίτητη για το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Η καταβολή μισθών, συντάξεων, ενοικίων, η πραγματοποίηση πληρωμών, εμβασμάτων κ.α., απαιτεί τη δημιουργία και τήρηση τραπεζικών λογαριασμών από τους Έλληνες πολίτες και τις ελληνικές επιχειρήσεις.
Σε αυτό το περιβάλλον συναλλαγών, οι ελληνικές τράπεζες, αποτελούν το κύριο μέσον πραγματοποίησης της συντριπτικής πλειοψηφίας των εγχρήματων συναλλαγών της χώρας. Ιδιαίτερα οι τέσσερεις συστημικές τράπεζες, κατέχουν «τη μερίδα του λέοντος» η οποία μάλιστα σύμφωνα με δήλωση της υποδιοικήτριας της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Χριστίνας Παπακωνσταντίνου, «οι τέσσερις συστημικές τράπεζες κατέχουν περίπου το 95% της εγχώριας αγοράς σε σχέση με το συνολικό ενεργητικό». Παράλληλα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών, τα τακτικά μέλη αριθμούν σε δέκα (10).
Σε απάντηση της υπ’ αριθ. πρωτ. 841/12.2.2024 επιστολής, την οποία απέστειλα προς την Επιτροπή Ανταγωνισμού (Ε.Α.), σχετικά με το ζήτημα της επιβολής μηνιαίας χρέωσης για την τήρηση λογαριασμού πληρωμών και λοιπών τραπεζικών προϊόντων από μέρους των ελληνικών τραπεζών, αναφέρεται πως
«Θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να εμπίπτει στις αρμοδιότητες της Ε.Α. εάν:
(α) είναι αποτέλεσμα ενδεχόμενης συμφωνίας ή εναρμονισμένης πρακτικής μεταξύ των τραπεζών, κατά παράβαση των άρθρων 1.Ν. 3959/2011 και 101 ΣΛΕΕ, ή (β) εάν συνιστά καταχρηστική εκμετάλλευση ατομικής ή συλλογικής δεσπόζουσας θέσης, υπό το πρίσμα των άρθρων 2 Ν. 3959/2011 και 102 ΣΛΕΕ». Κατά την προσωπική μου άποψη, η επιβολή των παραπάνω χρεώσεων, αποτελεί κατάχρηση της δεσπόζουσας θέσης των τεσσάρων συστημικών τραπεζών στην αγορά, οι οποίες απολαμβάνουν στο σύνολο του εγχώριου οικονομικού βίου τα οφέλη της θέσης αυτής και του πλειοψηφικού μεριδίου της αγοράς το οποίο κατέχουν. Ταυτόχρονα, αξίζει επίσης να σημειωθεί πως η Ελλάδα είναι μία εκ των χωρών της ζώνης του ευρώ η οποία έχει τάσεις αύξησης της διαφοράς επιτοκίων δανεισμού και καταθέσεων, με την «ψαλίδα» να είναι από τις μεγαλύτερες στην Ευρωζώνη.
*Σαπαλίδης Π. Αναστάσιος
Διπλωματούχος Πολιτικός Δ.Π.Θ.
Άρθρο στην εφημερίδα “Καθημερνή”
Να σας στείλω και εγώ τις δικές μου επιστολές για τα επιτόκια των πιστωτικών που είναι spread +15% από το Euribor και για την χρέωση εισερχομένων εμβασματων..οι απαντήσεις είναι παρομοιοτυπες με την δική σας. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει Έλεγχος..και για τον ισχυρό επιτρέπονται τα πάντα.