Το έθιμο γιορταζόταν τη Δεύτερη μέρα του Πάσχα, γεγονός που φανερώνει την πίστη του ποντιακού λαού στη χριστιανική αντίληψη για την ανάσταση των νεκρών και το σεβασμό και την τιμή προς εκείνους, αφού τους αφιέρωναν τη δεύτερη μέρα της μεγάλης αυτής γιορτής της Χριστιανοσύνης. Οι συγγενείς συζητούν για τα κεκοιμημένα προσφιλή πρόσωπα, θυμούνται τα προτερήματά τους, τις καλοσύνες τους και ό,τι προκαλεί την αίσθηση της ζωντανής παρουσίας των νεκρών ανάμεσά τους.
Γιατί η μέρα αυτή αφιερώνεται στην ανάσταση των νεκρών.
Είναι μέρα χαράς και όχι πονεμένης ανάμνησης.
…..γεγονός που φανερώνει την πίστη του ποντιακού λαού στη χριστιανική αντίληψη……..
Θετική η πρωτοβουλία και αξία επαίνων.
Eίναι σαφές ότι ο Ποντιακός Πολιτισμός έχει ρίζες και στην Ορθόδοξη παράδοση.
Αναμφισβήτητη η Ελληνορθόδοξη ταυτότητα των Ποντίων.
Όμως Ποντιακοί Σύλλογοι καλούν για διασκέδαση (φαγοπότι και χορός) ημέρες αυστηρής νηστείας, παραμονές μεγάλων εορτών (Χριστουγέννων, 15 Αυγούστου). Στην πραγματικότητα καταργούνται οι γιορτές.
Η αλλοίωση της ταυτότητας εμφανής !