Τα περιθώρια στενεύουν – Μάχη από κυβέρνηση και ΔΕΗ για να γλιτώσουν Αγιο Δημήτριο και νερά

Μαχητές θεωρεί η κυβέρνηση τις ενστάσεις των κοινοτικών ως προς την ελληνική πρόταση για την πώληση λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, γι’ αυτό και έχει αποστείλει στις Βρυξέλλες αναλυτική τεκμηρίωση με την οποία υπερασπίζεται τις θέσεις της.

Σε αυτό το κρίσιμο σημείο βρίσκεται η υπόθεση με τους λιγνίτες, όπου η συζήτηση με την Ευρωπαική Επιτροπή δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί, και η ελληνική πλευρά παλεύει να κρατήσει ζωντανή – έστω με κάποιες παραμετρικές, όχι όμως δομικές, αλλαγές- την αρχική της πρόταση, δηλαδή την πώληση των δύο μονάδων του Αμυνταίου (550 MW), της Μελίτη Ι (330 MW), συν της άδειας για την Μελίτη ΙΙ (450 MW).

Είχε προηγηθεί τις προηγούμενες εβδομάδες επιστολή των κοινοτικών προς το ΥΠΕΝ με κατάλογο ερωτημάτων – όπως ο ακριβής χρόνος υλοποίησης της αποεπένδυσης του λιγνιτικού δυναμικού της ΔΕΗ- τα οποία και “απαντήθηκαν τεκμηριωμένα”, όπως μεταφέρουν στο “Energypress” πηγές της ελληνικής πλευράς.

Τώρα αναμένεται η άποψη επ’ αυτών και της Κομισιόν, που σημαίνει ότι η ελληνική πρόταση βρίσκεται υπό την απόλυτη κρίση των δανειστών. Στην πράξη, η κυβέρνηση σε συνεργασία με την διοίκηση της ΔΕΗ καταβάλλουν μια τελευταία προσπάθεια προκειμένου να περάσει το μεγαλύτερο μέρος του αρχικού σχεδίου, αφού διαφορετικά θα χρειαστεί να περάσουμε σε Plan B, κάτι που ουδείς στην ελληνική πλευρά επιθυμεί για δύο λόγους. Τυχόν ακύρωση της πρότασης αφενός θα σήμαινε ότι θα συμπεριληφθεί στο μείγμα πιθανότατα ο σταθμός του Αγίου Δημητρίου (1.450 MW), αφετέρου θα έδινε πάτημα σε ερμηνείες ότι ανοίγει ο δρόμος για την πώληση και υδροηλεκτρικών, σενάριο που η κυβέρνηση ξορκίζει με κάθε ευκαιρία.

Θυμίζουμε ότι η ελληνική πρόταση που εστάλη στις Βρυξέλλες πριν τα μέσα Ιουλίου, αντιστοιχεί στο 36% των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ και στο 42% των ορυχείων με βάση τη θερμογόνο δύναμη του λιγνίτη. Περιλαμβάνει εκτός από τις δύο μονάδες του Αμύνταιου, μαζί με εκείνη της Μελίτης Ι, (συν την άδεια για κατασκευή της Μελίτη ΙΙ), και τα τρία ορυχεία που τις τροφοδοτούν, δηλαδή το Αμύνταιο, το οποίο τον Ιούνιο υπέστη κατολίσθηση, την Λακκιά, και την Βεύη.

“Δεν ισχύει ότι το ΥΠΕΝ ετοιμάζει νέα πρόταση, καθώς ακόμη δεν έχουν τελειώσει οι συζητήσεις πάνω στην αρχική”, δηλώνει στο “Energypress” άνθρωπος με γνώση των διεργασιών. Και προσθέτει ότι “τα ερωτήματα των Βρυξελλών απαντήθηκαν με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επάρκεια, τώρα επομένως αναμένουμε την δική τους θέση”.

Οσο αλήθεια είναι ότι η ελληνική πλευρά δίνει την μάχη να κρατήσει ζωντανό το αρχικό σχέδιο, άλλο τόσο είναι αλήθεια ότι τα χρονικά περιθώρια στενεύουν. Η ώρα των αποφάσεων πλησιάζει καθώς σύμφωνα με το τεθέν χρονοδιάγραμμα, τον Οκτώβριο θα πρέπει να διενεργηθεί το market test, δηλαδή η διαδικασία που θα “τεστάρει” αν το σχέδιο συγκεντρώνει ή όχι επενδυτικό ενδιαφέρον. Ηγγικεν επομένως η ώρα να αποκρυσταλλωθεί το τελικό μείγμα, καθώς απομένει κάτι παραπάνω από ένας μήνας για την στιγμή της αλήθειας, εκτός και αν, όλη η διαδικασία μετατεθεί προς τα πίσω λόγω εμπλοκών.

“Ουδέν ανακοινώσιμο”

Στο ερώτημα πάντως κατά πόσο η κυβέρνηση έχει επεξεργαστεί κάποιο “Plan B” στην περίπτωση που δεν πείσουμε την Κομισιόν, άνθρωποι με γνώση των επαφών, απαντούν ότι για την ώρα δεν υπάρχει κάτι το ανακοινώσιμο. Απάντηση πάντως που δεν διαψεύδει την ύπαρξη εναλλακτικού σχεδίου, παρ’ ότι η ελληνική πλευρά συνεχίζει να παλεύει ώστε να περάσει το αρχικό.

Ενα θέμα που σύμφωνα με πηγές του ΥΠΕΝ εστίασαν οι κοινοτικοί ήδη από τον Ιούλιο όταν παρέλαβαν την ελληνική πρόταση, αφορά στην επιτάχυνση της αποεπένδυσης του λιγνιτικού δυναμικού της ΔΕΗ, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για το μείγμα των προς πώληση μονάδων.

Και αυτό, καθώς σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, η ελληνική πρόταση τοποθετεί την μείωση κατά 40% του μεριδίου της ΔΕΗ στο λιγνίτη μετά το 2020-2021, ακόμη και αν έχει στο μεταξύ ευοδωθεί ο διαγωνισμός πώλησης των μονάδων. Η αιτία είναι ότι τα επόμενα χρόνια το λιγνιτικό δυναμικό της ΔΕΗ θα αυξομειωθεί αρκετές φορές, πρώτα με την διακοπή λειτουργίας λόγω απόσυρσης της Καρδιάς (2019), και μετά με την ένταξη σε αυτό, της υπό κατασκευή μονάδας Πτολεμαίδα V (2022).

Στον οδικό λοιπόν χάρτη που συνόδευε τον κατάλογο των μονάδων, η οριστική μείωση κατά 40% της παρουσίας της ΔΕΗ στο λιγνίτη τοποθετείται αρκετά μετά το 2020, κάτι που λέγεται ότι βρήκε αντίθετη την DG Comp. Η τελευταία θα ήθελε η αποεπένδυση του λιγνιτικού δυναμικού της ΔΕΗ να επιτευχθεί νωρίτερα, δηλαδή πριν το 2020. Κάτι τέτοιο όμως μπορεί να σημαίνει και ανατροπές ως προς το μείγμα των μονάδων που θα χρειασθεί να πουληθούν. Εδώ εντάσσεται και ο προβληματισμός κατά πόσο συνάδει με το πνεύμα της συμφωνίας η πώληση μονάδων, όπως αυτή του Αμυνταίου, του οποίου η διάρκεια ζωής λήγει το 2020, αλλά για να μπορέσει να λειτουργήσει για ακόμη 10-15 χρόνια χρειάζεται μια επένδυση της τάξης των 100 εκατ. ευρώ.

Με άλλα λόγια, ακόμη και αν υπάρξει από την αγορά ανταπόκριση για τις συγκεκριμένες μονάδες, εντούτοις η προσθήκη νέων, μεταθέτει ουσιαστικά την μνημονιακή δέσμευση της ελληνικής κυβέρνησης για μετά το 2020, όταν η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού πιστεύει ότι αυτό πρέπει να συμβεί νωρίτερα.

Σύντομα θα φανεί, το αν και κατά πόσο οι απαντήσεις της ελληνικής πλευράς έχουν καλύψει τα ερωτήματα των κοινοτικών. Προς το παρόν κυβέρνηση και ΔΕΗ θα συνεχίσουν να προβάλουν επιχειρήματα προκειμένου να μην υπάρξουν αλλαγές στο μείγμα. Αμφότερες επιμένουν ότι αν χάσει η επιχείρηση το συγκρότημα του Αγίου Δημητρίου, τότε θα απομείνει στην ουσία δίχως λιγνιτική παραγωγή. Οσο για τα υπόλοιπα εργοστάσια, τα μεν της Μεγαλόπολης (511 MW), τροφοδοτούνται σύμφωνα με ελληνικές πηγές από κοίτασμα που δεν έχει μεγάλη διάρκεια ζωής, η δε, υπό κατασκευή μονάδα της Πτολεμαίδας V, θεωρείται -τουλάχιστον από το ΥΠΕΝ- απαραίτητη για να διασφαλίσει την επόμενη ημέρα της ΔΕΗ.