Διεθνές Σεμινάριο Μουσικής Κοζάνης 2017 – To πρόγραμμα για την Παρασκευή 25 Αυγούστου

Ο Κώστας Λούκος γεννήθηκε στην Κύπρο και άρχισε μαθήματα πιάνου στην Αθήνα σε μικρή ηλικία μέ τήν Φόνη Φλουδοπούλου. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο κοινό σε ηλικία 8 ετών. Μετά συνέχισε τις σπουδές του στο Ωδείο Αθηνών στην αρχή με τη Ζωή Αγελάστου, και αργότερα με τον Γιώργο Αρβανιτάκη, απ’ όπου και αποφοίτησε με Άριστα και Πρώτο Βραβείο παμψηφεί. Στή συνέχεια μελέτησε μέ τήν διακεκριμένη διεθνούς φήμης Ελληνίδα πιανίστα Λίτσια Καλαφάτη.

Διδάσκει πιάνο από το 1989 σε μερικά από τα σημαντικότερα Ωδεία τής Αθήνας (σήμερα στο Εθνικό Ωδείο και στο Ελληνικό Ωδείο), έχει διδάξει σε πολλά σεμινάρια πιάνου, έχει ηχογραφήσει στην ΕΡΑ 1 ενώ από το φθινόπωρο 2006 και μέχρι τον Απρίλη 2007 παρουσίαζε ραδιοφωνική εκπομπή στο Τρίτο Πρόγραμμα της ΕΡΑ («Όλα τα πρωινά του Τρίτου»), καθώς και την απογευματινή εκπομπή «Ένα πιάνο για όλες τις εποχές».

Έχει εμφανισθεί ως σολίστ σε διάφορες συναυλίες, ρεσιτάλ, εκδηλώσεις, φεστιβάλ, κλπ με μεγάλη επιτυχία. Σε ρεσιτάλ του στο Μέγαρο Μουσικής ο διακεκριμένος μουσικολόγος και μουσικοκριτικός Γιώργος Λεωτσάκος έγραψε:

«…Καθηλωθήκαμε από τον πρώτο φθόγγο της μπετοβενικής «Απασσιονάτα» ως τον τελευταίο της άριας των «Παραλλαγών Γκόλντμπεργκ» του Μπάχ, μοναδικό «μπίς».Η φλόγα του ασυνήθιστα πηγαίου και όμως μελετημένου ως την παραμικρότερη απόχρωση μουσικού του οραματισμού είναι τόσο ισχυρή ώστε κάποτε διακυβεύει την αναμφισβήτητη στερεότητα της τεχνικής του: ο Λούκος τα παίζει όλα…κερδίζοντας το παιχνίδι της μεγάλης ερμηνείας. Ρωμαλέο «άγγιγμα», άξιο για αιθέριες ηχητικές-εκφραστικές διαφοροποιήσεις, αδρότατα «κιαροσκούρο» δυναμικής, εναλλαγές φωτός-σκότους. … Αξέχαστη βραδυά…» (ΗΜΕΡΗΣΙΑ  30/05/2004)

Το 1999 ηχογράφησε το μνημειώδες έργο του Johann Sebastian Bach “Παραλλαγές Γκόλντμπεργκ”. Η ηχογράφηση αυτή – που έχει κυκλοφορήσει σε cd – έγινε δεκτή με ενθουσιώδεις κριτικές και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό:..

«(ο δίσκος σου αυτός) αποτελεί μεγάλο επίτευγμα ……σου αξίζουν συγχαρητήρια διότι είναι μια ηχογράφηση που εκφράζει αξιοσημείωτη ευφυΐα και διεισδυτική αντίληψη της δομής, που δεν είναι πάντα παρούσα σε άλλες ερμηνείες. Επίσης κατορθώνει να εκφράσει μια συγκινητική ψυχική διάσταση καθώς και μια ιδιαίτερη προσοχή στην λεπτομέρεια η οποία δεν θα περάσει απαρατήρητη απο τον ακροατή. ……Είναι τιμή μου να έχω τώρα την ερμηνεία σου των «Παραλλαγών Γκόλντμπεργκ» στην συλλογή μου.»  (John P. L. Roberts, Kαθ. του Τμήματος Μουσικής του Πανεπιστημίου του Calgary, τ. Δ/ντής του τμήματος μουσικής του Κρατικού Ραδιοφώνου του Καναδά (CBC Radio), πιανίστας, και στενότατος φίλος του μεγάλου Καναδού πιανίστα Glenn Gould).

«Η περίπτωση δικαίως μπορεί να εμφανισθεί ως μοναδική:Ενας «άγνωστος» πιανίστας πρωτοεμφανίζεται στη δισκογραφία … εκπλήσσοντας με την έξοχη ερμηνεία του σε ένα έργο (Παραλλαγές Γκόλντμπεργκ) εμβληματικό στην παγκόσμια φιλολογία της μουσικής για πληκτροφόρο όργανο. …η νέα ελληνική ερμηνεία εκπέμπει μιάν ακαταμάχητη γοητεία.. …Ακριβώς όπως αντιμετωπίζει με θαυμαστό τρόπο, το αριστούργημα του Μπάχ ο Κώστας Λούκος » (Γιώργος Μονεμβασίτης, ΔΙΦΩΝΟ, 10/2001)

«Συγχαρητήρια για τα προγράμματα, και είμαι σίγουρος ότι έπαιξες πανέμορφα, όπως ακριβώς κάνεις στο υπέροχό σου CD με τις Goldberg!…» (Απόσπασμα e-mail τον Δεκέμβριο 2002 του Jed Distler, έγκριτου διεθνούς φήμης μουσικοκριτικού και τακτικού συνεργάτη (reviewer) των παγκόσμιας κυκλοφορίας περιοδικών κλασσικής μουσικής Grammophone και International Piano Quarterly).

«…Ελαβα το υπέροχο CD σου με τις παραλλαγές Goldberg την περασμένη εβδομάδα, και το έχω άκουσει πολλές φορές από τότε. Μου άρεσε πάρα πολύ, είναι μια εντυπωσιακή ερμηνεία στο σύνολο της, και ελπίζω να τις παίξεις στην εκδήλωση που οργανώνεις. Παρατήρησα πως πολλές απόψεις της δομής και των λεπτομερειών της ερμηνείας σου οφείλουν κάτι στην ερμηνεία του Gould στην ηχογράφηση του 1981: -να υποθέσω ότι αυτό έγινε σκόπιμα?-ήταν ένα είδος απόδοσης φόρου τιμής? Σίγουρα είναι μια ερμηνεια σε ένα Γκουλντιανό πνεύμα ( και το εννοώ αυτό με την καλύτερη δυνατή έννοια), πρέπει όμως να τονίσω ότι και οι διάφορες παρεκκλίσεις της από αυτό το μοντέλο, όπως πχ. στην παραλλαγή αρ. 7, δεν ήταν λιγότερο πειστικές και εντυπωσιακές. Είναι, χωρίς συζήτηση, μια «σκεπτόμενη», στοχαστική ερμηνεία, η οποία με εντυπωσίασε πολύ, ακόμη και από άποψη πιανιστικής «τεχνικής». Σ ευχαριστώ πολύ που μου το έστειλες…» (απόσπασμα e-mail του Νοέμβρη του 2002 του Kevin Bazzana, PhD., στη μουσικολογία και ιστορία της μουσικής, πολύ γνωστό αρθρογράφο, εκδότη και ομιλητή, συγγραφέα 2 εξαιρετικών μελετών για τον μεγάλο Καναδό πιανίστα Glenn Gould: «Glenn Gould: the Performer in the Work«, και «Wondrous strange: the life and art of Glenn Gould«).

Τον Δεκέμβριο του 2002 οργάνωσε με μεγάλη επιτυχία – με τη συνεργασία της Πρεσβείας του Καναδά, του Διεθνούς Πολιτιστικού Κέντρου Athenaeum και της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης – ένα διήμερο εκδηλώσεων στη μνήμη του Glenn Gould στην αίθουσα εκδηλώσεων της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης.

Το 2008 καθώς και το 2010, προσκλήθηκε στο Ραμπάτ, Μαρόκο, ως μέλος της κριτικής επιτροπής για τον 8^ο και 9^ο Διεθνή Διαγωνισμό Πιάνου “Her Royal Highness Princess Lalla Meryem”, εκπροσωπώντας επισήμως την Ελλάδα.

Η Άννυ Τζούμα γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και ξεκίνησε μαθήματα πιάνου σε ηλικία 5 ετών. Φοίτησε στο Μουσικό Σχολείο Θεσσαλονίκης και το 2007 πέρασε στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας στο τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης, όπου και ολοκλήρωσε τις σπουδές της στην ειδίκευση Πιάνου με καθηγήτρια την διεθνούς φήμης Βίνια Τσόπελα. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια και μαθητεύσει δίπλα σε πιανίστες μεταξύ των οποίων Murray McLachlan, Uwe Matschke, Γεώργιος Χατζηνίκος, Δημήτριος Δημόπουλος, και έχει δώσει συναυλίες σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Τα ενδιαφέροντά της εκτείνονται και στο χώρο των νευροεπιστημών και το 2015 έγινε δεκτή για μεταπτυχιακές σπουδές στη Νευροεπιστήμη της Εκπαίδευσης. Κατά τη φοίτησή της, άρθρα της δημοσιεύτηκαν σε γνωστά περιοδικά του εξωτερικού, ενώ η διπλωματική της εργασία αφορά την πιανιστική τεχνική και τη μνημονική λειτουργία της παρεγκεφαλίδας. Είναι μέλος του σχήματος αρχαιοελληνικής μουσικής Ορφεία Αρμονία και παράλληλα εργάζεται ως καθηγήτρια πιάνου στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και στο Ωδείο Δ. Δημόπουλου.

Η Valerie Pearson συνθέτει μουσική, παίζει βιολί και αυτοσχεδιάζει. Έλαβε το βραβείο ερμηνείας Michael Tippett σε νεαρή ηλικία και εισήχθη στο προπτυχιακό τμήμα του King’s College του Λονδίνου, όπου σπούδασε σύνθεση με τον Sir Harrison Birtwistle και τον Robert Keeley, και βιολί με την Diana Cummings στη Βασιλική Ακαδημία. Αφού δίδαξε για ένα διάστημα στο Εθνικό Ωδείο Edward Said στην Παλαιστίνη, η Valerie επέστρεψε στο ΗΒ, όπου έλαβε το βραβείο Nonhebel (York) και υποτροφία από το Συμβούλιο Ερευνών στις Τέχνες και τις Ανθρωπιστικές Σπουδές (AHRC) για διδακτορικές σπουδές στη σύνθεση.

Η Valerie έχει προκριθεί από τη Society for the Promotion of New Music και έργα της έχουν ερμηνευτεί από διάφορα σύνολα: Goldberg String Ensemble (York), Maraissiene Consort (Cheltenham Festival), Orkest de Ereprijs (Ολλανδία), Ensemble 360, I Maestri Orchestra, Joseph Houston and Rohan de Saram. Αυτή την εποχή, συνθέτει ένα έργο που θα ερμηνευτεί από το Bingham String Quartet στο πλαίσιο της επετειακής συναυλίας για τα 70χρονα της βρετανίδας συνθέτιδας Nicola LeFanu.

Η Valerie είναι ιδιαίτερα ευέλικτη ως βιολονίστα. Υπήρξε κοντσερτίνο και σολίστ στο Extraodrinaire Ensemble του Λονδίνου και έχει συνεργαστεί με πολλά σύνολα νέας μουσικής. Έχει ερμηνεύσει περισσότερα από 40 σύγχρονα έργα, μεταξύ των οποίων το Τρίο για κόρνο, βιολί και πιάνο του Ligeti. Είναι μέλος του Ensemble Boquhan που θα περιοδεύσει στο ΗΒ φέτος το καλοκαίρι.

Η Valerie ασχολείται και με τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό, αντλώντας την έμπνευσή της από τη συνεργασία της με τον George Lewis. Το ντουέτο της Falco Subbuteo κυκλοφόρησε από το UbuWeb, το Clinical Archives και το Free Music Archive, και μεταδόθηκε από το τρίτο πρόγραμμα του BBC και από τον σταθμό WFMU της Αμερικής.

O Zoran Stepic γεννήθηκε στη Smederevska Palanka της Γιουγκοσλαβίας. Μετά από εισαγωγικές εξετάσεις άρχισε το 1980 τις σπουδές του στη μουσική στο μουσικό σχολείο Petar Konjovic με καθηγήτρια την Smiljana Isaevski. Αποφοίτησε το 1986. Στη συνέχεια κέρδισε βραβεία σε φεστιβάλ και διαγωνισμούς. Το 1986 συνέχισε τις σπουδές του σε ανώτερο επίπεδο στη σχολή Dr.Vojislav Vuckovic, από όπου αποφοίτησε το 1990 με καθηγητή τον Lyubomir Polojac. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του κέρδισε τρεις φορές το πρώτο βραβείο σε διαγωνισμούς που διοργανώνονταν από τα διαμερίσματα του κράτους και τρία πρώτα πανγιουγκοσλαβικά βραβεία στην κατηγορία για solo τσέλο και μουσική δωματίου.

Με το Trio του κέρδισε το 1989 στις πόλεις Usta και Orllca της Τσεχίας το πρώτο διεθνές βραβείο. Με την ορχήστρα Jeunesses Musicales έπαιξε ως σολίστ στη Γερμανία (Bochum, Münster, Düsseldorf), στην Αυστρία (St. Anderson) και στην Ιταλία (Napoli, Salerno, Eboli).

To 1990 πήρε το δίπλωμά του στις ανώτατες μουσικές σπουδές από το Παν/μιο Καλών Τεχνών του Βελιγραδίου με καθηγήτρια την Sandra Belic. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του έδωσε πολλά ρεσιτάλ και συναυλίες μουσικής δωματίου με το Trio του. Το 1996 συνέχισε τις σπουδές του στο τσέλο στη Hochschule für Musik Detmold – Abteilung Dortmund με καθηγητή τον Gothard Paula Pop.

Ήταν μέλος στις ορχήστρες μουσικής δωματίου Jeunesses Musicales και Maestri di Archi στο Βελιγράδι, και Archangelo Corelli στη Νάπολη. Υπήρξε μέλος της Φιλαρμονικής Βελιγραδίου, της Ορχήστρας της Ραδιοφωνίας Βελιγραδίου και της Συμφωνικής Ορχήστρας του Marl στη Γερμανία. Έπαιξε ακόμη στην ορχήστρα της όπερας του Novi Sad και του Βελιγραδίου, του musical στο Duisburg, και εργάσθηκε ως μουσικός σε στούντιο ηχογραφήσεων στο Βέλγιο. Από το 1997 είναι μέλος της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης και από το 2000 διδάσκει στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης. Είναι μέλος του Τρίο Στέπιτς και του Animus Quartet.

Τα τελευταία χρόνια ερευνά τη σύμπραξη της ψυχολογίας, παιδαγωγίας, ανατομίας και κινησιολογίας στη διδασκαλία του βιολοντσέλου. Tο βιβλίο του Περί μουσικής διδασκαλίας (εκδόσεις Μολύβι, 2015), μετά από τη σύμφωνη γνώμη όλων των καθηγητών του ΚΩΘ, και με την έγκριση της διεύθυνσης του ΚΩΘ, διδάσκεται σε όλους τους σπουδαστές του Ωδείου ως ύλη του μαθήματος Πρακτικού Διδασκαλείου.

Ο Δημήτρης Λεοντζάκος γεννήθηκε στην Καβάλα. Ξεκίνησε τα πρώτα μαθήματα κλαρινέτου στη Θεσσαλονίκη με τον Κοσμά Παπαδόπουλο, με τον οποίο και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Σύγχρονο Ωδείο (Δίπλωμα κλαρινέτου, άριστα παμψηφεί).

Κλαρινέτο μελέτησε επίσης με τους Gerd Starke (Μόναχο), Anton Hollich (Baden-Baden), Vincenzo Mariozzi (Santa Cecilia Music Academy, Ρώμη) και Richard Faria (Cornell University, Νέα Υόρκη). Ως ενεργό μέλος συμμετείχε σε Masterclasses με τους Charles Neidic, Aurelian Popa, Walter Boeykens, Michel Letiec και Petko Radef.

Είναι μόνιμο μέλος της Συμφωνικής Ορχήστρας του Δήμου Θεσσαλονίκης. Ως μόνιμο μέλος εργάζεται με το Idée Fixe ensemble και το Nexus Trio με κύριο προσανατολισμό τη μουσική του 20ού αιώνα, καθώς και με το σύνολο Terra Incognita (Jazz, Experimental).

Ο Παναγιώτης Δημόπουλος γεννήθηκε το 1977 σε μια μουσική οικογένεια. Σπούδασε στο Ηνωμένο Βασίλειο με υποτροφίες από την Επιτροπή Φοιτητικών Βραβείων της Σκωτίας, το Βασιλικό Κολλέγιο του Manchester, το Κολλέγιο Robinson του Πανεπιστημίου του Cambridge και του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών, και απέκτησε τον διδακτορικό τίτλο στη μουσική σύνθεση από το Πανεπιστήμιο του York. Ανάμεσα στους πολλούς καθηγητές του ξεχωρίζει τον πιανίστα Murray McLachlan και τον συνθέτη Tony Gilbert ως τις πιο μακροχρόνιες και σημαντικές επιρροές.

Η εργογραφία του περιλαμβάνει πάνω από 50 αυθεντικές συνθέσεις οι περισσότερες από τις οποίες έχουν παρουσιαστεί διεθνώς. Τα κύρια δημιουργικά ενδιαφέροντα του συνθέτη είναι τα εναλλακτικά τονικά συστήματα, ο ελεύθερος αυτοσχεδιασμός, η σημειογραφία, η αυτόματη γραφή και η μικροπολυφωνία. Ως πιανίστας έχει εκδώσει 6 σόλο ηχογραφήσεις (Divine Arts, Dunelm, Tutl, Prima Facie, Sheva) που έτυχαν εξαιρετικών κριτικών (Gramophone, International Record Review, Jazz&Τζαζ κ.λ.π.). Γράφει και συντάσσει κείμενα για τη μουσική (Contemporary Music Review. Library of Social Sciences κ.ά.).

Ο Π. Δημόπουλος δίδαξε για δύο χρόνια στη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, ενώ από το 2009 διδάσκει μουσική στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής του Διεθνούς Σεμιναρίου Μουσικής της Κοζάνης τα έτη 2012-2014. Στον ελεύθερο χρόνο του ασχολείται με τις λέξεις, τις εικόνες, την ιστορία και την τοπική πολιτική.