Όσο οι κάτοικοι θα μετακινούνται για εγκατάσταση στα μεγάλα αστικά κέντρα και η ανθρώπινη δραστηριότητα στην ύπαιθρο θα περιορίζεται, η φύση θα αναπτύσσεται όλο και περισσότερο, θα τείνει να καλύψει τα πάντα.
Από το γεγονός, παρά την θετική πλευρά της εξέλιξης για το φυσικό περιβάλλον και κατ΄ επέκταση για τον άνθρωπο, για τους ανθρώπους που μένουν πίσω ανακύπτει πλήθος προβλημάτων.
Τα προβλήματα έχουν να κάνουν με τους κινδύνους που προκύπτουν για τη ζωή τους στη συμβίωσή τους με την άγρια πανίδα και από τη διαβίωσή τους σε μία άκρως ενδυναμωμένη χλωρίδα στις περιπτώσεις των πυρκαγιών.
Έχουν να κάνουν με το όποιο αυξημένο κόστος διαβίωσης λόγω αυτών των προβλημάτων στους χαλεπούς καιρούς που διανύουν στο υποβαθμισμένο οικονομικό περιβάλλον της περιφέρειας.
Έχουν να κάνουν και με θέματα αισθητικής στην καθημερινή τους ζωή τα οποία προστίθενται σε εκείνα των πολεοδομικών παραβάσεων, την προβληματική έως μηδενική συντήρηση των υποδομών, την κακή σχέση που έχει ο νεοέλληνας με την προστασία και τη φροντίδα του δημόσιου χώρου.
Η πολιτεία μπροστά στην εξέλιξη καθυστερεί χαρακτηριστικά να λάβει μέτρα για την αντιμετώπιση των προβλημάτων, επιβεβαιώνοντας για άλλη μία φορά τον κανόνα της διαχρονικής αδράνειας που τη διακρίνει σε όλα τα προβλήματα, από τα μικρά έως τα μεγαλύτερα.
Πρόκειται για τα μειωμένα αντανακλαστικά που έχουν το κράτος, ο ευρύτερος δημόσιος τομέας και κυρίως η τοπική αυτοδιοίκηση!
Στην αντιμετώπιση των μεγάλων και συχνών πυρκαγιών που έχουμε τελευταία, η κυβέρνηση έλαβε τα μέτρα καθυστερημένα και αφού το κακό παράγινε. Τα μέτρα φυσικά και είναι ελλιπή, ελλιπέστατα.
Η τοπική αυτοδιοίκηση δεν ανταποκρίθηκε στοιχειωδώς στις υποχρεώσεις της, για άλλη μία φορά αποδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων.
Οι πολίτες ως έναν βαθμό καθάρισαν τα οικόπεδά τους, οι δήμοι δεν συνέλλεξαν τον αυξημένο όγκο της προς απόσυρση βλάστησης, οι δήμοι δεν είχαν αυτή τη δυνατότητα και από πριν όταν ο όγκος ήταν μικρότερος.
Οι δήμοι ακόμα στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν καθάρισαν τις δικές τους εκτάσεις – είναι απορίας άξιον πώς θα τολμήσουν να επιβάλλουν πρόστιμα στους ιδιοκτήτες των οικοπέδων που δεν εκπλήρωσαν τις υποχρεώσεις τους.
Οι δήμοι ενεργούν στα θέματα της πυρασφάλειας, της λειτουργικότητας και της αισθητικής και από τις ενέργειές τους τα αποτελέσματα το ένα από το άλλο επηρεάζονται αρνητικά.
Οι δήμοι επικαλούνται οικονομική καχεξία χωρίς να καταγγέλλουν την κυβέρνηση για το γεγονός.
Για τους δήμους δεν υφίσταται θέμα καχεξίας όταν την ίδια στιγμή επιλέγουν έργα βιτρίνας και εκδηλώσεις δίχως την αίσθηση του μέτρου – επιλογές όλες που φέρουν ψήφους.
Από τους δήμους λείπει παντελώς η αυτενέργεια – έπρεπε το κράτος με νόμο να τους υποχρεώσει να συμμετέχουν στο πρόγραμμα πυρασφάλειας όταν αυτοί είναι οι πλέον αρμόδιοι στην πρόληψη σε ό,τι αφορά τη δημοτική τους έκταση, όταν αυτοί είναι συναρμόδιοι στην αντιμετώπιση αυτού του είδους των προβλημάτων.
Οι δήμοι και οι περιφέρειες πρέπει να δημιουργήσουν υπηρεσίες τιθάσευσης της οργιώδους βλάστησης με μόνιμο ειδικευμένο προσωπικό και με πλήρη εξοπλισμό, να ενεργούν βάση προκαθορισμένου σχεδίου στο εσωτερικό των οικισμών, περιαστικά, παράλληλα στα οδικά δίκτυα, στους χώρους αναψυχής, οι εργασίες να γίνονται προβλεπτικά και σε όλη τη διάρκεια του έτους.
Η κυβέρνηση να δεσμεύσει πρόσθετους μόνιμους πόρους από τον κρατικό προϋπολογισμό για τις νέες δαπάνες.
Η κυβέρνηση επιτέλους να επανιδρύσει τη δασική υπηρεσία για την ολοκληρωμένη διαχείριση του δασικού πλούτου της χώρας.
Παρεμπιπτόντως οι δασολόγοι, οι ειδικοί της δασοπυροπροστασίας και οι κάτοικοι των ορεινών οικισμών που ξέρουν το δάσος από έξω κι ανακατωτά, όλοι διατείνονται πως αν δεν διατηρηθούν οι αντιπυρικές ζώνες και δεν γίνουν νέες, αν δεν αποκατασταθεί το δασικό οδικό δίκτυο για τον έλεγχο, την εκτέλεση των απαραίτητων εργασιών και την πρόσβαση των πυροσβεστικών δυνάμεων, τα δάση και η ζωή στην ύπαιθρο τίθενται εν΄ αμφιβόλω.
Στη σημερινή κυβέρνηση πρέπει να γίνει αντιληπτό πως τα προβλήματα δεν λύνονται μόνο με την ψήφιση νόμων ή την απόκτηση προχωρημένων τεχνολογικών συστημάτων που προκαλούν τον εντυπωσιασμό των τηλεθεατών όπως το drone που απέκτησε δήμος των βορείων προαστίων και οι οθόνες που ο δήμος εγκατέστησε σε περίοπτη θέση για τους δημότες δίπλα από την είσοδο του δημαρχείου. Χρειάζεται προσωπικό που θα εκτελεί ακόμα και χειρωνακτική εργασία σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της εκτεταμένης και υπό εγκατάλειψη, ελληνικής υπαίθρου.
Γενικά η αυξημένη σχέση του ανθρώπου με τη φύση ωφελεί τον ίδιο, η αρμονική σχέση των δύο μερών ωφελεί και τους δύο!
Όσον αφορά την μετακίνηση στα μεγάλα αστικά κέντρα που αναφέρει ο κ. Γουσιόπουλος, έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις για πολλούς λόγους. Ενδεικτικά αναφέρω : Ένα απλό τεστ για να καταλάβει ο καθένας τι είναι ἡ Αθήνα για την Ελλάδα, είναι το παρακάτω: Πάρτε ένα χαρτί και χωρίστε το με κάθετες κι οριζόντιες γραμμές σε τετράγωνα. Φτιάξτε 100 τετράγωνα. Και κατόπιν χρωματίστε με χρήμα δυο από αυτά. Αυτά τα δυο τετράγωνα αντιπροσωπεύουν το 2% του συνόλου των τετραγώνων που χωρίσαμε. Αυτό το 2% είναι ἡ Αθήνα στο σύνολο του εμβαδού της Ελλάδος. Κι όμως αυτό το 2% φιλοξενεί το 50% του ελληνικού πληθυσμού! Ασύληπτο! Το αμέσως επόμενο αψηλό ποσοστό πού συναντάμε σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, είναι το 28% του Δουβλίνου της Ιρλανδίας! Απλά. Δεν μπορεί να αναπτυχθεί, ΠΟΤΕ, κράτος με δομή σαν της Ελλάδος! Μαθηματικώς αδύνατον.