Έχω αναφέρει πολλές φορές ότι η εμπλοκή ατυχήματος με άγριο ζώο έχει δύσκολες προεκτάσεις.
Για εμάς η δυσκολία είναι ο χειρισμός ενός τέτοιου μεγάλου ζώου στο πεδίο και φυσικά ανάλογα τόν τραυματισμό του σκεπτόμαστε την μακροχρόνια καί δαπανηρή περίθαλψη τού έως την επανένταξη αν μπορέσει να επανενταχθεί.
Το άλλο καί σημαντικό κομμάτι είναι η εμπλοκή του οδηγού, όπως σέ αυτή την περίπτωση που το ενήλικο Ζαρκάδι ” έπεσε” με άλμα στο πίσω αριστερό παράθυρο του αυτοκινήτου… Δυστυχώς βρέθηκαν καί οι δύο σέ λάθος χρόνο την λάθος στιγμή!
Για τον οδηγό όμως τί γίνεται?
Πέρα απ’ το σόκ που έπαθε καί περισσότερο το μικρό παιδί που ήταν στο πίσω κάθισμα. Θα ήταν καλύτερα να είχε εμπλακεί με ένα ζώο εκτροφής για να στραφεί νομικά προς τόν ιδιοκτήτη και νά αποζημιωθεί. Σέ αυτήν την περίπτωση του άγριου έχει επωμιστεί εξ ‘ολοκλήρου το κόστος της ζημιάς.
Στις περιοχές που ζούμε υπάρχει έντονη δραστηριότητα καθ’ όλο το εικοσιτετράωρο για την άγρια ζωή. Έχω πει καί προτείνει πολλές φορές σε ασφαλιστικές εταιρείες να υπάρξει ένα πιλοτικό πρόγραμμα ασφάλισης οχήματος από εμπλοκή με άγριο ζώο.
Σε άλλη περίπτωση το ίδιο το κράτος σάν ιδιοκτήτης να μπορεί να αποζημιώσει μερικός η εξ ‘ολοκλήρου τόν ιδιοκτήτη του οχήματος εφόσον δεν έχει κάνει παράβαση του Κ.Ο.Κ , καί αυτό έμμεσο πρόγραμμα για την ομαλή συνύπαρξη με την άγρια ζωή είναι…
Υ.Γ. ” Πάμε καί όπου βγει” ( σταθμάρχης)
Νομίζω είναι πολύ σωστή η τοποθέτηση και η πρόταση για δημιουργία ασφάλειας για ατύχημα με άγριο ζώο.