Ναζισμός και κομμουνισμός (του Απόστολου Παπαδημητρίου)

Πρόσφατο συνέδριο της ΕΕ στο Ταλίν της Εσθονίας, η οποία ασκεί την προεδρία της ΕΕ, θα περνούσε ίσως απαρατήρητο, αν η κυβέρνηση της χώρας μας δεν λάμβανε την απόφαση να απόσχει. Η αποχή έδωσε αφορμή για ιδεολογική αντιπαράθεση και τροφή στα τηλεοπτικά παράθυρα. Άραγε φωτιστήκαμε; Σημειώνουμε ότι το συνέδριο οργανώνεται σε εφαρμογή απόφασης του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου (Απρίλιος 2009), με την οποία οριζόταν η 23^η Αυγούστου ημέρα μνήμης των θυμάτων ολοκληρωτικών καθεστώτων. Στην απόφαση εκείνη, η οποία ελήφθη με τη συντριπτική πλειοψηφία των 553 έναντι 44, γινόταν αναφορά πέρα από τα θύματα του ναζισμού και στα άλλα κάποιων κομμουνιστικών καθεστώτων. Και τότε υπήρξε αντίδραση από πλευράς κομμουνιστών, η οποία ασφαλώς θα ήταν και τώρα εντονότατη, ιδίως στη χώρα μας, αν η κυβέρνηση αποφάσιζε να συμμετάσχει. Ας επιχειρήσουμε κάποια νηφάλια προσέγγιση στο θέμα.

Η Ε.Ε. είναι ο γνήσιος εκφραστής του αστικού καθεστώτος, το οποίο ανέτρεψε τη φεουδαρχία. Είναι εκφραστής του καθεστώτος, το οποίο εθριάμβευσε και επί του κομμουνισμού. Και είναι προφανές ότι η ιστορία γράφεται από τους νικητές. Αστοί και σταλινικοί κομμουνιστές συμπολέμησαν κατά του ναζιστικού τέρατος και συμφωνούν στην καταδίκη του! Ευθύς όμως μετά τη λήξη του Β΄ μεγάλου πολέμου άρχισε ο ψυχρός και η εκατέρωθεν προπαγάνδα καλά κρατούσε επί δεκαετίες. Ο ναζισμός είναι ακραία έκφανση της αστικής κεφαλαιοκρατίας, αφού γι’ αυτήν δεν ήταν δυσμενείς οι συνέπειες από την πολιτική μεταβολή. Και ενώ οι αστοί της Δύσης ενίσχυσαν οικονομικά τον Χίτλερ για να εξοπλιστεί οι σταλινικοί κομμουνιστές υπέγραψαν κατάπτυστη συνθήκη με τους ναζιστές!

Η Εσθονία γνώρισε πολλούς κατακτητές με τελευταίους τους Ρώσους (1721) και Γερμανούς (1918), κατά παραχώρηση του Λένιν. Κατά την Β΄ μεγάλο πόλεμο υποτάχθηκαν στους Σοβιετικούς αρχικά και στους Γερμανούς στη συνέχεια, με τους οποίους αρκετοί Εσθονοί συμπολέμησαν. Κατά τη διανομή, μετά τη λήξη του πολέμου, η χώρα τους περιήλθε στην ΕΣΣΔ. Όλες οι χώρες της Βαλτικής εκδήλωσαν ευθύς μετά την ανεξαρτησία τους (1991) έντονο αντικομμουνισμό και αποτέλεσαν ισχυρούς συμμάχους των ΗΠΑ. Γιατί άραγε; Ασφαλώς επειδή η επί δύο αιώνες κατοχή τους από τους Ρώσους και οι άγριοι διωγμοί του Στάλιν, μετά τη λήξη του Β΄ μεγάλου πολέμου, συνετέλεσαν στην καλλιέργεια αντιρωσικού κλίματος με την προπαγανδιζόμενη έντεχνα ταύτιση της Ρωσίας με τον κομμουνισμό. Σήμερα, που θεωρείται δεδομένη η καταδίκη των ναζιστικών θηριωδιών, οι αστοί (Ε.Ε. και ΗΠΑ) επιχειρούν με κάθε τρόπο να επωφεληθούν από την ακραία αντιπάθεια των κατοίκων όχι μόνο των χωρών της Βαλτικής, αλλά και μέρους εκείνων της δυτικής Ουκρανίας, στην οποία κατάφεραν και ανέτρεψαν τη νόμιμη φιλορωσική κυβέρνηση εγκαθιστώντας στην εξουσία απογόνους των συνεργατών των ναζιστών! Αλήθεια πόσες δυτικές χώρες αναγνώρισαν τη γενοκτονία των Σέρβων από τους Κροάτες Ουστάσι, συνεργάτες των ναζιστών;

Η ομάδα της ευρωπαϊκής ενωμένης Αριστεράς, στην οποία ανήκουν και οι βουλευτές του κυβερνώντος τη χώρα μας κόμματος, με ανακοίνωσή της επιδοκίμασε τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης και κατηγόρησε την αντίστοιχη της Εσθονίας για πολιτικοποίηση της προεδρίας. Οι πλήρως αστικοποιημένοι πρώην κομμουνιστές (αν ποτέ υπήρξαν) χρειάζονται άλλοθι, ώστε η ΕΕ να προβάλλεται ως πλουραλιστική πολιτικά και ιδεολογικά. Έτσι τοποθετούνται «επαναστατικά» σε ανώδυνα για το καθεστώς θέματα, όπως το περί κομμουνισμού. Στις συζητήσεις φάνηκε η μεγάλη σύγχυση που επικρατεί περί την κομμουνιστική ορθοδοξία. Ποια είναι η γνήσια κομμουνιστική ιδεολογία και πρακτική; Στο άρθρο 1 του καταστατικού της «Ένωσης κομμουνιστών» (1847) τονίζεται: «Σκοπός είναι η ανατροπή της αστικής τάξης, η κυριαρχία του προλεταριάτου, η κατάργηση της παλιάς αστικής κοινωνίας». Στο άρθρο 2/β΄ τονίζονται ως υποχρεώσεις για τα μέλη η επαναστατική δράση και ο ζήλος για προπαγάνδα. Με βάση τα παρατεθέντα θέτουμε το ερώτημα: Υπάρχουν στις ημέρες μας κομμουνιστές;

Την κομμουνιστική ορθοδοξία διεκδικούν με περισσό πείσμα οι προσδιοριζόμενοι ως σταλινικοί. Αλλά αν ο σταλινισμός συνιστά την κομμουνιστική ορθοδοξία, τότε οι αστοί διαθέτουν τρομακτικό όπλο για την καταπολέμηση του κομμουνισμού! Τα εγκλήματα του σταλινισμού συνιστούν γενοκτονίες Ουκρανών, Κοζάκων, Τσετσένων και άλλων, ακόμη και Ελλήνων, και μαζικές εκτελέσεις πλήθους αντιφρονούντων. Κάποιοι άλλοι κομμουνιστές αποκηρύσσουν τον σταλινισμό τονίζοντας ότι ορθόδοξος κομμουνισμός είναι ο μαρξισμός-λενινισμός. Ο Λένιν είναι άμοιρος εγκληματικών ενεργειών; Βέβαια υπάρχει η δικαιολογία ότι στον βρασμό του επαναστατικού πάθους λαμβάνουν χώρα ανεξέλεγκτες πράξεις. Αυτό επιβεβαιώνεται σε κάθε επανάσταση, όποιος και αν υπήρξε ο χαρακτήρας της. Είναι όμως αναμφισβήτητο ότι εγκλήματα διεπράχθησαν και μετά την σταθεροποίηση του Λένιν στην εξουσία. Ποιος είναι τελικά ο «γνήσιος» μαρξισμός-κομμουνισμός και ποιος τον εκπροσωπεί; Το μόνο κομμουνιστικό κόμμα που άσκησε «δημοκρατικά» την εξουσία υπήρξε το ΑΚΕΛ. Καλό όμως είναι να μη γίνεται σοβαρός λόγος για κομμουνισμό στην περίπτωσή του. Έχει ευθύνη ο Μαρξ για τα εγκλήματα του Λένιν; Ερώτημα δύσκολο να απαντηθεί, καθώς ο λόγος του Μαρξ δεν έχει τη σαφήνεια του Χριστού ως προς το δέον γενέσθαι. Και όμως οι αρνητές της χριστιανικής πίστης στο σύνολό τους και όχι μόνο οι κομμουνιστές προσάγουν στο εδώλιο του κατηγορουμένου τον Χριστό για τα εγκλήματα «χριστιανών», τα οποία είναι καταδικαστέα με βάση το Ευαγγέλιο. Μήπως γνήσιοι κομμουνιστές υπήρξαν μόνο εκείνοι που παρέμειναν ιδεολόγοι εγκλεισμένοι σε σταλινικά στρατόπεδα ή σε ξερονήσια αρνούμενοι εκπέσουν υπογράφοντες κατάπτυστο εκβιαστικό της συνείδησής τους κείμενο;

Κοινό θεωρητικώς χαρακτηριστικό των κομμουνιστών όλων των αποχρώσεων είναι το όραμα της κοινωνικής δικαιοσύνης, το οποίο ευτέλισαν η σοβιετική «νομενκλατούρα» και οι αστικοποιημένοι αναθεωρητές. Το όραμα ήταν εμποτισμένο με ακραία πολεμική κατά των θρησκειών και των πατρίδων. Τονίζουμε οι χριστιανοί τα εγκλήματα των κομμουνιστών σε συγχορδία με τους αστούς στο όνομα δήθεν της καταπολέμησης της αθεΐας! Η καταγγελία της κοινωνικής αδικίας δεν συνάγεται από τον ευαγγελικό λόγο; Δεν είναι η σύμπλευση των θρησκευτικών ηγετών της Δύσης με τους άθεους αστούς, τους νέους κυρίαρχους, που οδήγησαν στην πολεμική κατά της χριστιανικής πίστης τους κομμουνιστές; Διανοηθήκαμε ποτέ ότι έχουμε τρομερή ευθύνη οι χριστιανοί για τις πολιτικές μας απόψεις τις άκρως αντιευαγγελικές; Άραγε θα συνειδητοποιήσουν οι κομμουνιστές ότι η πίστη δεν είναι θρησκευτικό επιφαινόμενο, ώστε με την κήρυξη διωγμού να απαλλαγούν απ’ αυτήν; Το πλήθος των νεομαρτύρων στη Ρωσία το επιβεβαιώνει. Άραγε θα συνειδητοποιήσουν ότι η πολεμική κατά των πατρίδων οδήγησε στην έξαρση του εθνικισμού στις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ; Θα συνειδητοποιήσουν ότι τους ξεπέρασε πλέον σε διεθνισμό η αστική «νέα τάξη πραγμάτων», η οποία στοχεύει στον αφανισμό των εθνών;

Όσο για τους αστούς, που βρήκαν ευκαιρία να καταγγείλουν τον κομμουνισμό για εγκλήματα, ας μετρήσουν τα δικά τους που διαπράττουν διαρκώς σ’ όλη την έκταση του πλανήτη. Δεν είναι έγκλημα να καρπούται το 10% των ανθρώπων το 90% του πλούτου της γης; Ποιος είναι υπεύθυνος για τον θάνατο 10.000.000 παιδιών κάθε έτος από πείνα και εύκολα αντιμετωπίσιμες ασθένειες; Ποιοι προκάλεσαν τις γενοκτονίες στη Μπιάφρα (έβαλε το χεράκι του και ο μετασταλινικός κομμουνισμός) και στη Ρουάντα; Τι συμβαίνει στη Μέση Ανατολή; «Απ’ όπου και να στραφούμε, στην καρδιά της άρνησης και του μηδενισμού το έγκλημα κατέχει προνομιούχα θέση» (Αλμπέρ Καμύ).

«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»

Υπενθυμίζεται ότι η ευρωομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωμένης Αριστεράς/Βόρειας Πράσινης Αριστεράς (GUE/NGL), στην οποία ανήκουν και οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, είχε εκδώσει την Τρίτη ανακοίνωση υπέρ της στάσης της ελληνικής κυβέρνησης, κατηγορώντας την Εσθονία ότι «πολιτικοποιεί» την προεδρία της Ε.Ε. και ότι «προσβάλλει την ευρωπαϊκή ιστορική μνήμη».

17.8.2017

Η προεδρία της Εσθονίας στην Ε.Ε. ανακοίνωσε ότι στις 23 Αυγούστου είναι η «ευρωπαϊκή ημέρα μνήμης των θυμάτων του ναζισμού και του κομμουνισμού».

Στην ανακοίνωση αναφέρεται ότι στις εκδηλώσεις που θα γίνουν στο Ταλίν θα συμμετάσχουν υπουργοί Εσωτερικών των 28 κρατών-μελών της Ε.Ε. αλλά και εκπρόσωποι κρατών εκτός Ε.Ε., καθώς και ιδιωτικές οργανώσεις που πραγματοποιούν έρευνες για τα θύματα των ολoκληρωτικών καθεστώτων.

H εσθονική προεδρία αναμένει μάλιστα να διοργανωθούν ανάλογες εκδηλώσεις σε όλες τις πρωτεύουσες των κρατών-μελών, επικαλούμενη το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που υιοθετήθηκε στις 2 Απριλίου 2009 για τα «θύματα των ολοκληρωτικών καθεστώτων».

Η ανακοίνωση του εσθονικού υπουργείου Εσωτερικών, με ημερομηνία 10 Αυγούστου, αφιερώνει πολύ λίγο χώρο στις θηριωδίες των ναζί και περιορίζεται σε μια μικρή αναφορά στην αρχή περί ημέρας μνήμης για τα θύματα του ναζισμού και του κομμουνισμού, βάζοντας όλους στην ίδια κατηγορία.

Στη συνέχεια του κειμένου, η προεδρία επικεντρώνεται στα θύματα των κομμουνιστικών καθεστώτων. Από το πρόγραμμα των εκδηλώσεων φαίνεται καθαρά ότι τα θύματα του ναζισμού περνούν ξώφαλτσα και ότι στόχος είναι η καλλιέργεια ενός πανευρωπαϊκού κύματος αντικομμουνισμού.

Το τέρας του ναζισμού δεν απασχολεί πολύ τους διοργανωτές των εκδηλώσεων και το βάρος δίνεται στην καταπολέμηση του κομμουνισμού.

Είναι ενδεικτικό ότι μόνο σε ένα σημείο της ανακοίνωσης γίνεται συγκεκριμένη αναφορά για «θύματα του σταλινισμού». Το υπόλοιπο μέρος του κειμένου μιλάει γενικά για «θύματα του κομμουνισμού».

Η υποβάθμιση του ναζισμού από την Εσθονία δεν αποτελεί έκπληξη. Είναι γνωστό το μαύρο παρελθόν των χωρών της Βαλτικής κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Συνεργάστηκαν στενά με τα στρατεύματα του Χίτλερ, τα οποία υποδέχτηκαν ως απελευθερωτικές δυνάμεις, και διέπραξαν από κοινού αποκρουστικά εγκλήματα κατά του εβραϊκού πληθυσμού.

Η Εσθονία, όμως, κατέχει μέχρι και τον Δεκέμβριο 2017 την προεδρία της Ε.Ε. και συνεπώς εκπροσωπεί τα 28 κράτη-μέλη, σε ορισμένα εκ των οποίων, ιδίως στον Νότο της Ευρώπης, υπάρχουν αναγνωρισμένα κομμουνιστικά κόμματα, με δημοκρατικά εκλεγμένους βουλευτές.

Μήπως, λοιπόν, πίσω από την καταδίκη του κομμουνισμού κρύβεται η αναγέννηση του φασισμού; Τον Ιούλιο του 2013 ο Εσθονός υπουργός Αμυνας Ούρμας Ρεϊμσάλου απηύθυνε μήνυμα υποστήριξης των μελών της «συμμαχίας των μαχητών για την ελευθερία της Εσθονίας» που αποτελείται από πρώην Waffen–SS. Μία οργάνωση με μεγάλη δραστηριότητα στη χώρα, η οποία ενδεχομένως θα συμμετάσχει στις εκδηλώσεις της 23ης Αυγούστου.

Ολα αυτά πηγάζουν βέβαια από το ύποπτο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου του Απριλίου 2009, για το οποίο ναζισμός και κομμουνισμός είναι το ίδιο πράγμα.

«Λεπτομέρεια» αποτελεί για τους συντάκτες του ότι οι Γερμανοί ναζί ευθύνονται για δεκάδες εκατομμύρια νεκρούς, εκ των οποίων 23 εκατ. ήταν Σοβιετικοί στρατιώτες και πολίτες.

Για την υιοθέτηση του ψηφίσματος πρωτοστάτησαν τότε, με εντολή του Βερολίνου, οι Γερμανοί ευρωβουλευτές του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, αλλά και της Σοσιαλιστικής Ομάδας, με την υποστήριξη των Φιλελεύθερων, των Πράσινων και μελών της Ομάδας των εθνικιστών-ευρωσκεπτικιστών.

Το ψήφισμα υιοθετήθηκε με 553 ψήφους υπέρ και 44 κατά… Το ερώτημα είναι τώρα τι θα κάνει ο υπουργός Εσωτερικών Πάνος Σκουρλέτης. Θα συμμετάσχει στις εκδηλώσεις του Ταλίν; Μην ξεχνάμε ότι ο κατάλογος των προαπαιτούμενων για την τρίτη αξιολόγηση είναι ακόμη ανοιχτός.

23.8.2017

Με τίτλο «Διεθνές σκάνδαλο – Η Ελλάδα έδωσε μαθήματα Ιστορίας στην Εσθονία», και υπότιτλο «Η άρνηση της Ελλάδας να δεχθεί τις απόψεις της Εσθονίας για τον κομμουνισμό και την Ιστορία του προηγούμενου αιώνα, ανάγκασε το Ταλίν να διορθώσει το επίσημο κείμενο» το Πρακτορείο Sputnik, σε ανταπόκριση από το Ταλίν της Εσθονίας, αναφέρει, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Το διεθνές σκάνδαλο ανάγκασε την εσθονική Προεδρία να τροποποιήσει το κείμενο που αναρτήθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα της σχετικά με το επικείμενο Συνέδριο της 23ης Αυγούστου, που είναι αφιερωμένο στη μνήμη των θυμάτων των ολοκληρωτικών και αυταρχικών καθεστώτων. Η άρνηση του Έλληνα εκπροσώπου, Σταύρου Κοντονή, να συμμετάσχει στο συνέδριο, ανάγκασε την Εσθονία να τροποποιήσει το αρχικό κείμενο, ωστόσο, επί της ουσίας, δεν άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο η Εσθονία αντιλαμβάνεται την ιστορία του προηγούμενου αιώνα.

«Η Ελλάδα (και δεν είναι η μόνη) κατηγορηματικά αρνήθηκε να δεχθεί την εξομοίωση των εγκλημάτων του ναζισμού και του κομμουνισμού. Το κείμενο της

εσθονικής προεδρίας στην επίσημη ιστοσελίδα δεν περιλαμβάνει πλέον τα «λεπτά» σημεία του προηγουμένου κειμένου, αλλά δεν παύει να διαστρέφει το νόημα της απόφασης που λήφθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο».

Το δημοσίευμα, σύμφωνα με τηλεγράφημα του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων, σημειώνει ότι το από 2.4.2009 ψήφισμά του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όρισε την 23η Αυγούστου ως ημέρα αφιερωμένη στα θύματα «των ολοκληρωτικών και αυταρχικών καθεστώτων» και παρά το γεγονός ότι στο κείμενο της απόφασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου γίνεται λόγος για θύματα ορισμένων κομμουνιστικών καθεστώτων στην Ευρώπη, το τελικό κείμενο δεν περιέχει τη λέξη ‘κομμουνισμός’».

Σε πολλές χώρες της Ευρώπης τα κομμουνιστικά κόμματα έχουν αρκετή δύναμη και δεν θεωρούν ότι ο κομμουνισμός εξομοιώνεται με τον ‘σταλινισμό’, ή ακόμη χειρότερα με το ‘ναζισμό’. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επέδειξε την αντίστοιχη διπλωματία και το έλαβε υπόψιν, ωστόσο η Εσθονία δεν το έπραξε, «με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί αναπόφευκτα σκάνδαλο», σχολιάζει ο ανταποκριτής. «Με κάθε σεβασμό στα θύματα των ολοκληρωτικών καθεστώτων, αντίθετα με τη γνώμη των υπευθύνων για το εν λόγω συνέδριο, ο ‘Σταλινισμός’ δεν μπορεί να εξομοιωθεί με τον ‘κομμουνισμό’, όσο για τον ‘Ναζισμό με κανένα τρόπο δεν είναι ‘κομμουνιστικό καθεστώς’, υπογραμμίζει ο ανταποκριτής και εκφράζει την ελπίδα το σφάλμα να οφείλεται στις ελλιπείς ιστορικές γνώσεις κάποιων υπαλλήλων

Τετάρτη 30 Αυγούστου 2017, 1:46μμ

Την δική του απάντηση, όπως άλλωστε είχε προαναγγείλει πως θα κάνει, έδωσε ο Εσθονός υπουργός Δικαιοσύνης, στον Έλληνα ομόλογό του, Σταύρο Κοντονή για την άρνησή του να παρευρεθεί στο συνέδριο στο Ταλίν για τα εγκλήματα των ολοκληρωτικών καθεστώτων.

Στην επιστολή η οποία βλέπει το φως της δημοσιότητας, Ούρμας Ρέινσαλου, εξηγεί στον κ. Κοντονή ότι δεν συμφωνεί με τα επιχειρήματα που παρέθεσε στην επιστολή-άρνησης συμμετοχής στο συνέδριο για τα κομμουνιστικά εγκλήματα.

Μάλιστα, ο Εσθονός υπουργός χρησιμοποιεί την ταινία «Το μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι» ως παράδειγμα για το πώς έμαθαν οι Εσθονοί για την ελληνική αντίσταση κατά των Γερμανών στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και εκφράζει την απορία του πώς οι Έλληνες δεν έχουν μάθει τι συνέβη στα σοβιετικά γκουλάγκ, αφού δηλώνει ότι γνωρίζει πως τα βιβλία του νομπελίστα Αλεξάντερ Σολζενίτσιν, όπως το «Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ», έχουν κυκλοφορήσει στην Ελλάδα από το 1974.

Ο κ. Ρέινσαλου συνεχίζει: «Είμαι αντίθετος σε κάθε ιδεολογία ή πολιτική κίνηση η οποία καταστρατηγεί τις αρχές μας, της Δημοκρατίας, του κράτους-δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, υπό αυτή την οπτική δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στον ναζισμό, τον φασισμό και τον κομμουνισμό. Όλες αυτές οι ιδεολογίες διεκδικούν το αλάνθαστο και στο όνομα των διεστραμμένων οραμάτων τους για το μέλλον κατέστρεψαν ολόκληρα έθνη, κοινωνικές ομάδες και εξανάγκασαν σε επανεκπαίδευση ανθρώπους και πληθυσμούς τούς οποίους εξόρισαν σε ακατοίκητες, απομακρυσμένες εκτάσεις».