Τοπίο στην αιθαλομίχλη» θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς την κατάσταση που επικρατεί στο χώρο της προσχολικής αγωγής και ιδιαίτερα στους παιδικούς σταθμούς στο δήμο Εορδαίας. Συγκεκριμένα λειτουργούν 10 παιδικοί σταθμοί και ένας βρεφονηπιακός σταθμός, εκ των οποίων μόνο οι 3 βρίσκονται στην Πτολεμαΐδα σε μια πόλη με πληθυσμό 40.000 κατοίκων.
Από τους 3 παιδικούς σταθμούς της πόλης μόνο ένας έχει ιδιόκτητο κτίριο (κτισμένο το 1980) και οι άλλοι 2 είναι ενοικιαζόμενοι με άθλιες υλικοτεχνικές υποδομές, σε ισόγεια πολυκατοικιών (τζαμαρίες, χωρίς αύλειο χώρο κλπ). Τεράστιες είναι και οι ελλείψεις τόσο σε παιδαγωγικό υλικό όσο και σε εξοπλισμό που είναι απαραίτητος για την ανάπαυση των βρεφών και νηπίων (πχ παρκοκρέβατα). Απουσιάζουν παντελώς τα μέσα για την ατομική υγιεινή των νηπίων (μωρομάντηλα, γάντια μιας χρήσης κλπ).
Ελλείψεις παρατηρούνται και στο εκπαιδευτικό – βοηθητικό προσωπικό, το οποίο είναι ανεπαρκές και δεν έχει την απαιτούμενη αντιστοιχία σε παιδιά ώστε να παρέχεται δημιουργικό παιδαγωγικό έργο και φροντίδα.
Στα παραπάνω προβλήματα έχει προστεθεί και η διακοπή της σίτισης των παιδιών από το Φεβρουάριο του 2012 με ευθύνη της προηγούμενης δημοτικής αρχής αλλά και της σημερινής που δεν έχει λύσει το πρόβλημα εδώ και 3 χρόνια με αποτέλεσμα τα παιδιά των παιδικών σταθμών να κουβαλούν μαζί τους το πρωινό, το δεκατιανό και το μεσημεριανό τους φαγητό. Αυτά συμβαίνουν στην περιοχή μας, που κατέχει τα πρωτεία στην ανεργία με τα μεγαλύτερα ποσοστά να καταγράφονται στους νέους και στις γυναίκες. Σε μια περίοδο που η απλήρωτη δουλειά τείνει να γίνει καθεστώς, οι μισθοί μειώνονται και οι γονείς παλεύουν για να εξασφαλίσουν «κυριολεκτικά» ένα πιάτο φαΐ για τα παιδιά τους, εφόσον οι κατώτατοι μισθοί έχουν διαμορφωθεί στα 586€ και 511€.
Το ζήτημα σίτισης είναι παράγοντας άρρηκτα συνδεδεμένος με την υγεία και την ομαλή σωματική ανάπτυξη του παιδικού πληθυσμού, τις διατροφικές συνήθειες που κατακτούν ως ενήλικες. Οι ανθυγιεινές διατροφικές συνήθειες αναγνωρίζονται σαν αιτιολογικός παράγοντας χρόνιων νοσημάτων πχ παχυσαρκία (η χώρα μας καταλαμβάνει την πρώτη θέση μεταξύ των 27 κρατών της ΕΕ στην παιδική παχυσαρκία με ποσοστό 14%) και παραπέμπει συχνά στις μέρες μας όχι σε στρεβλές καταναλωτικές συνήθειες αλλά στην διατροφική φτώχεια και συνέπεια του ανύπαρκτου ή ισχνού εισοδήματος στο λαϊκό νοικοκυριό.
Η αρνητική αυτή πραγματικότητα για τη λαϊκή οικογένεια διαμορφώθηκε όταν το 2001 μεταφέρθηκαν οι κρατικοί παιδικοί σταθμοί στους δήμους χωρίς να εξασφαλιστούν οι αναγκαίοι πόροι για τη λειτουργία. Οι εκάστοτε δημοτικές αρχές αντί να διεκδικούν χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό για να ανταπεξέλθουν επέβαλαν τροφεία επιβαρύνοντας τη λαϊκή οικογένεια. (Θυμίζουμε ότι ο “Καλλικράτης” προβλέπει να δίνονται στους δήμους το 20% από το φόρο εισοδήματος, 12% από τον ΦΠΑ και 50% από τον ΦΑΠ). Μία ακόμη κοινωνική ανάγκη έχει μετατραπεί σε εμπόρευμα. Επισημάνουμε ότι τα τροφεία επιβλήθηκαν σε μια περίοδο τεράστιας καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Όλα τα παραπάνω προβλήματα αποτρέπουν τους γονείς που διαχειρίζονται τα «voucher» να κατευθυνθούν στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς.
Από τα στοιχεία προκύπτει:
Από τους 311 ωφελούμενους για τη χρονιά 2017 – 2018 από το πρόγραμμα του ΕΣΠΑ, 285 προτίμησαν έναν εκ των 8 ιδιωτικών παιδικών σταθμών και μόνοι 26 (!!!) στους δημοτικούς.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ενίσχυσε την επιχειρηματική δραστηριότητα στο συγκεκριμένο χώρο και το αποδεικνύουν περίτρανα τα παραπάνω στοιχεία. Άρα η «δίκαιη» ανάπτυξη που «ευαγγελίζεται» η κυβέρνηση είναι το μεγαλύτερο παραμύθι. Κάπως έτσι προκύπτουν οι ισοσκελισμένοι και πλεονασματικοί προϋπολογισμοί των Δήμων.
Να θυμίσουμε ότι οι πόροι του ΕΣΠΑ αποτελούν συγκέντρωση υπεραξίας των εργαζομένων όλων των κρατών μελών και επενδύονται σχεδιασμένα από την ΕΕ όχι με κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Και επειδή το συγκεκριμένο πρόγραμμα έχει ημερομηνία λήξης, τα επόμενα χρόνια θα υπάρξει πρόβλημα απορρόφησης των παιδιών καθώς τόσο από το Τεχνικό Πρόγραμμα του Δήμου όσο και από το Σχέδιο Βιώσιμης Αστικής Ανάπτυξης 2014 – 2020, που συζητήθηκε πριν ένα μήνα, δεν προβλέπεται να χτιστεί ούτε ένας παιδικός σταθμός.
Καλούμε τη δημοτική αρχή να σκύψει σοβαρά στα προβλήματα των παιδικών σταθμών.
Καλούμε τους εργαζόμενους, γονείς, σωματεία και φορείς από κοινού να παλέψουμε για τις ανάγκες των παιδιών και της λαϊκής οικογένειας.
Ο ρόλος τω βρεφονηπιακών σταθμών δεν πρέπει να περιορίζεται στη φύλαξη των παιδιών κατά τις ώρες εργασίας των γονιών. Η προσχολική αγωγή πρέπει να είναι πρώτα απ’ όλα δικαίωμα των ίδιων των παιδιών, είναι απαραίτητη για τη σωστή ψυχοσωματική τους ανάπτυξη και την ομαλή κοινωνικοποίησή τους. Γι’ αυτό πρέπει να βρίσκονται στην αποκλειστική ευθύνη του κράτους.
ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ:
Δημόσιοι – δωρεάν – σύγχρονοι και ασφαλείς παιδικοί σταθμοί με κτιριακή επάρκεια, καταλληλότητα, υποδομή, ποιότητα φαγητού.
Μόνιμο, εξειδικευμένο και επαρκές προσωπικό με ενιαίο φορέα Προσχολικής Αγωγής και ενιαίο παιδαγωγικό πρόγραμμα.
Να επανέρθει το 6ωρο για το παιδαγωγικό προσωπικό και 7ωρο για το βοηθητικό. Το έργο των εργαζομένων στους παιδικούς σταθμούς δεν είναι η φύλαξη αλλά η αγωγή και η φροντίδα του παιδιού.
Να καλυφθεί το σύνολο των αιτήσεων και να γίνουν δεκτά όλα τα παιδιά Ελλήνων και μεταναστών, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Τα παιδιά των άνεργων νοικοκυριών να έχουν προτεραιότητα στους παιδικούς σταθμούς.
Καμιά απόλυση συμβασιούχου στους παιδικούς σταθμούς, να ανανεωθούν άμεσα όλες οι συμβάσεις τους και να δρομολογηθεί η μονιμοποίησή τους χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Απελευθέρωση των προσλήψεων για μόνιμο και επαρκές προσωπικό.
Να μην κλείσει κανένας παιδικός και βρεφονηπιακός σταθμός. Να δημιουργηθούν νέοι, γιατί δεν επαρκούν. Να γίνει αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας και να χρηματοδοτηθεί η κατασκευή νέων σύγχρονων σταθμών, πλήρως εξοπλισμένων, με προτεραιότητα τις λαϊκές – εργατικές γειτονιές.
Να καταργηθούν τα τροφεία.
Γενναία χρηματοδότησή τους από τον κρατικό προϋπολογισμό τώρα, αξιοποίηση και των κονδυλίων του ΕΣΠΑ γι’ αυτό το σκοπό.
Χόλμπα Αντωνία
Πτολεμαΐδα, 6/9/2017
