Η Παγκόσμια Ημέρα των Ατόμων με Αναπηρία είναι μια μέρα μνήμης για όλους τους ανθρώπους προκειμένου να συνειδητοποιήσουμε και να καταλάβουμε τα προβλήματα των ατόμων με αναπηρία όπως ορίζει η σύμβαση του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Την προστασία των ατόμων με αναπηρία από όλες τις μορφές διακρίσεων και αποκλεισμού. Την ισότιμη συμμετοχή και πρόσβαση γα όλους τους ανθρώπους με αναπηρία σε όλα τα επίπεδα που προσφέρει μια κοινωνία.
Παρόλα αυτά εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικά εμπόδια σε όλες τις βαθμίδες αναπηρίας ιδίως στους τομείς της υγείας, της εκπαίδευσης, και της εργασίας . Η κατάσταση στην αγορά εργασίας για τους ανθρώπους με αναπηρίες είναι απογοητευτική. Στόχος είναι η διασφάλιση της ισότιμης πρόσβασης των ατόμων με αναπηρία στην εκπαίδευση και την προώθηση της κατάρτισης, στην απασχόληση και την ένταξη στην αγορά εργασίας με σκοπό να συμμετέχουν στην κοινωνική ζωή και στην άσκηση κατάλληλης επαγγελματικής δραστηριότητας που θα μετεξελίξουν τα άτομα με αναπηρία σε παραγωγικούς και ενεργούς πολίτες προς όφελος της κοινωνίας μας και της εθνικής οικονομίας.
Παρά το γεγονός ότι έχει σημειωθεί πρόοδος τα τελευταία χρόνια όσον αφορά την πρόσβαση σε Δημόσια κτήρια και υπηρεσίες το πρόβλημα της προσβασιμότητας εξακολουθεί να υπάρχει σε πολλά μέσα μαζικής μεταφοράς, σχολεία, γραφεία γιατρών και γενικά γραφεία ιδιωτών διαφόρων υπηρεσιών, ξενοδοχεία, πολιτιστικές και ψυχαγωγικές εγκαταστάσεις (κινηματογράφους, θέατρα, μουσεία, καφετέριες, εστιατόρια), πεζοδρόμια κ.α.. Με ένα περιβάλλον εχθρικό για τα άτομα με αναπηρίες, χωρίς αυτονομία και τις απαραίτητες διευκολύνσεις που δημιουργεί αναπηρίες και αποκλεισμούς.
Η προσβασιμότητα είναι το στοιχείο που χαρακτηρίζει το επίπεδο πολιτισμού μιας χώρας.
Η οικονομική κρίση τα τελευταία χρόνια (περικοπές συντάξεων αναπηρίας και επιδομάτων) χειροτέρεψε τη ζωή των Ατόμων με Αναπηρία μιας και το κόστος ζωής για μια οικογένεια που έχει άτομο με αναπηρία είναι μεγαλύτερο σε σύγκριση με μια οικογένεια που δεν έχει με αποτέλεσμα πολλές οικογένειες αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα και να αντιμετωπίζουν ήδη σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι τα άτομα με αναπηρία είναι μια από τις κοινωνικές ομάδες του πληθυσμού που πλήττονται περισσότερο από την κρίση. Γι’ αυτό και πρέπει να εξαιρεθούν από τα νέα μνημονικά μέτρα, που έχουν φέρει σε απελπισία χιλιάδες πολίτες με Αναπηρία και τις οικογένειες τους.
Απαραίτητη κρίνεται η υλοποίηση του δικαιώματος των ατόμων με αναπηρία για την πλήρη συμμετοχή στην οικονομική, κοινωνική, πολιτιστική και πολιτική ζωή. Με ένα κράτος πρόνοιας και αλληλεγγύης με νοσοκομειακή περίθαλψη και αποκατάσταση υψηλού επιπέδου, με οικονομική στήριξη τόσο των ατόμων με αναπηρία όσο και των οικογενειών με παιδιά με αναπηρία για μια αξιοπρεπή ζωή χωρίς ιδρύματα και οικονομικά ανεξάρτητη. Με ειδικές πολιτικές στον τομέα του αθλητισμού καθώς και του τουρισμού.
Γιατί το ξαναλέμε και πάλι η αντιμετώπιση των αναπήρων δεν είναι θέμα φιλανθρωπίας είναι θέμα καθαρά πολιτικό, κοινωνικό και ταυτόχρονα συλλογικό.
Εμείς διεκδικούμε και θα διεκδικήσουμε να είμαστε ενεργοί πολίτες, εργαζόμενοι πολίτες και να συμμετέχουμε στα κοινά όπως όλοι οι άλλοι.
Γιατί όλοι οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι και ίσοι στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα.
Θωμάς Παπαστέργιος
Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Σερβίων – Βελβεντού
Πρόεδρος του Συλλόγου Αμεα του Δήμου Σέρβων – Βελβεντού
