Ο Νίκος Παπαφιλίππου κι η αείμνηστη σύζυγός του (Βίκυ) υπήρξαν πρωτοπόροι στο «χώρο» της περιφερειακής τηλεόρασης. Από τα ερτζιανά του 1989 μέχρι τις ψηφιακές προκλήσεις του σήμερα, ο ιδρυτής του West Channel και πρώην βουλευτής Κοζάνης παραμένει ενεργός, αιχμηρός και πιστός σε μια απλή ιδέα: η ενημέρωση είναι υπόθεση ευθύνης. Μιλά, στο kozan.gr, με διαύγεια για τις δυσκολίες, τις πολιτικές μνήμες, τη μάχη της περιφερειακής τηλεόρασης κι αποκαλύπτει τι τον κρατά δημιουργικό στα 90 του χρόνια.
Aκολουθεί η συνέντευξη
Πως ξεκίνησε/προέκυψε η ιδέα του West Channel; Υπήρξε κάποιο συγκεκριμένο γεγονός ή ανάγκη που σας ώθησε να κάνετε αυτό το βήμα;
Το 1989 όταν η τεχνολογία των ερτζιανών κυμάτων είχε προχωρήσει στην Ελλάδα, είχαμε μόνο κρατικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς κι η δυνατότητα ελεύθερης επικοινωνίας της Αυτοδιοίκησης με τους κατοίκους της ήταν πλέον αναγκαία. Τότε οι Δήμαρχοι Αθηνών – Θεσσαλονίκης και Πειραιά (Μ. Έβερτ – Σ. Κούβελας – Α. Ανδριανόπουλος) εγκατέστησαν πομπούς κι άρχισαν να εκπέμπουν ειδήσεις – εκπομπές και μουσική. Ήταν η εποχή που συγκινούσαν αυτά ιδιαίτερα στην περιφέρεια όπου ο ελεύθερος λόγος των πολιτών ήταν δύσκολος και περιορισμένος. Την περίοδο αυτή, περί το 1989, ξεκίνησε στην Κοζάνη το West Radio με ενθουσιασμένη τη Διοίκηση (Βίκυ Γερούκη Παπαφιλίππου) και το ελάχιστο εξειδικευμένο προσωπικό ότι ανοίγει μια επιχείρηση νέας τεχνολογίας με προοπτική να βοηθήσει την ανάπτυξη της πόλης και της περιοχής μας. Το 1991 διαπιστώθηκε ότι το West Radio δεν κάλυπτε μόνο του τις απαιτήσεις μας οπότε προστέθηκε μία ακόμη επιχείρηση νέας τεχνολογίας, ήταν η περίοδος εισόδου της περιφερειακής τηλεόρασης.
Τι δυσκολίες αντιμετωπίσατε στα πρώτα χρόνια λειτουργίας του σταθμού, σε μια εποχή που η περιφερειακή τηλεόραση ήταν ακόμη στα σπάργανα;
Η αρχική περίοδος ήταν δύσκολή, ήταν περίοδος γνωριμίας του αντικειμένου και εκπαίδευσης προσωπικού Όσοι ασχολήθηκαν με την τηλεόραση κατοχυρώθηκαν επαγγελματικά με σχετικές άδειες λειτουργίας. Πέραν αυτών ήταν περίοδος εμπέδωσης συνεργασίας με τον εμπορικό κόσμο της Δυτικής Μακεδονίας στον τομέα της διαφήμισης. Η εταιρία έζησε χρόνια ανάπτυξης αλλά και χρόνια οικονομικής πενίας λόγω των κρίσεων που πέρασε η περιοχή.
– Υπήρξαν ποτέ πιέσεις ή παρεμβάσεις για το τι «πρέπει» να προβάλλετε ή όχι και πως τις διαχειριστήκατε;
Το West Channel είχε γνώμονα και στόχο την ανάπτυξη και την ευνοϊκή πορεία της περιοχής και των κατοίκων της. Προσωπικές απόψεις συμπολιτών ακούγονταν αλλά αυτές τίθονταν στην κρίση του ευρύτερου κοινού.
– Διατελέσατε Βουλευτής Κοζάνης. Πως κρίνετε σήμερα το πολιτικό προσωπικό της περιοχής; Έχει υποβαθμιστεί η ποιότητα των πολιτικών σε σχέση με τη δική σας εποχή;
Την περίοδο που εκπροσώπησα το Νομό μας στην Βουλή αναγκάστηκα να βρω αμφίδρομους τρόπους επικοινωνίας κι ενημέρωσης με τους συμπατριώτες μας και με σχετική άδεια εξέδιδα τριμηνιαία εφημερίδα όπου δημοσίευα τις δραστηριότητές μου αλλά κι αιτήματα – θέσεις συμπολιτών μας. (στην παρακάτω φωτογραφία θέτω υπόψη σας ένα από τα πρώτα φύλλα της τριμηνιαίας ενημέρωσης.) Πιστεύω ότι τα τελευταία χρόνια οι πολιτικοί μας εργάζονται άοκνα αλλά αναλίσκονται περισσότερο σε γενικές πολιτικές αντιπαραθέσεις παρά στα τοπικά προβλήματα που ο κόσμος μας έχει.
– Από τα χρόνια σας στη Βουλή, ποιο περιστατικό θυμάστε πιο έντονα – είτε ως πολιτική μάχη είτε ως ανθρώπινη εμπειρία;
Η δολοφονία, ημέρα – μεσημέρι, στο κέντρο της Αθήνας, του Παύλου Μπακογιάννη και τα λουλούδια στη θέση του στο Κοινοβούλιο.
– Βλέποντας την πορεία της Δυτικής Μακεδονίας σήμερα, τι πιστεύετε ότι πήγε στραβά; Γιατί ενώ υπήρχε ισχυρή ενεργειακή βάση, η απολιγνιτοποίηση έγινε με τόσο πρόχειρο τρόπο;
Πιστεύω ότι η χώρα μας έσπευσε γρήγορα προς την απολιγνιτοποίηση πριν την ενεργειακή εξασφάλιση κι αυτό παρά το γεγονός ότι ο λιγνίτης μας είναι πολύ φτωχός σε σχέση με τον λιγνίτη άλλων χωρών της Ε.Ε.. Η ρήτρα CO2 είναι μεγάλη. Παρατηρήθηκε το παράδοξο φαινόμενο να προχωράει η ΔΕΗ σε αποθείωση μονάδων της ενώ αυτές είχαν κλείσει για λόγους ρύπανσης περιβάλλοντος.
– Ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν σήμερα τα περιφερειακά ΜΜΕ; Είναι οικονομικό, θεσμικό ή κάτι πιο βαθύ;
Είναι βέβαια οικονομικό υπό την έννοια των πολύ μειωμένων εσόδων από διαφημίσεις λόγω της κρίσης στις εμπορικές επιχειρήσεις και τις αυξημένες υποχρεώσεις προς το προσωπικό αλλά και από την μεγάλη μείωση των κρατικών διαφημίσεων. Οι πανελλήνιοι ιδιωτικοί τηλεοπτικοί Σταθμοί στράφηκαν ανταγωνιστικά προς τα περιφερειακά κανάλια και στραγγάλισαν τη ροή διαφήμισης προς τα περιφερειακά. Πέραν αυτών ισχύει και το απαράδεκτο να παίρνουν διαφήμιση από τις εμπορικές επιχειρήσεις τα κρατικά κανάλια τα οποία αυξήθηκαν σε αριθμό.
– Υπάρχει κάποιο γεγονός ή ρεπορτάζ που καλύφθηκε από το West και νιώσατε ότι σημάδεψε την πορεία του σταθμού ή κάτι που σας συγκίνησε ή σας συγκλόνισε;
Το West Channel βραβεύτηκε πολλές φορές για την ανάδειξη του πολιτισμού μας (ήθη και έθιμα της περιοχής) και για ρεπορτάζ από μνημεία, μοναστήρια, εκκλησίες, πετρογέφυρες κ.λ.π. αλλά και για αγώνες με ένοπλη συμμετοχή στον Μακεδονικό αγώνα όσο και στον Β παγκόσμιο πόλεμο. Σε διαγωνισμό της Θεσσαλονίκης, «Τα Κηρύκεια», βραβεύτηκε με δύο Χρυσά Βραβεία.
– Στα 90 σας χρόνια, τι σας κρατά τόσο ενεργό, παρόντα και δημιουργικό διοικητικά σε έναν τόσο απαιτητικό χώρο όπως αυτός της ενημέρωσης; Νιώθετε ότι πρέπει να αποδείξετε ακόμη πράγματα? Είναι θέμα ευθύνης ή κάποιας υπόσχεσης;
Στον προσκοπισμό που τον υπηρέτησα επί αρκετά χρόνια υπάρχει μια βασική αρχή: «Μια φορά πρόσκοπος – πάντα πρόσκοπος». Πέραν από αυτό ο πατέρας μου συνέστησε σ’ εμένα και στα αδέλφια μου ότι στην ζωή μας μέχρι το τέλος πρέπει να είμαστε όσο γίνεται πιο ενεργοί.
– Αν γυρίζατε το χρόνο πίσω, θα ξαναμπαίνατε στον χώρο της τηλεόρασης κι αν υπήρξαν στιγμές που σκεφτήκατε ότι όλο αυτό δεν άξιζε τον κόπο;
Με βάση τις πιο πάνω αρχές και με δεδομένο ότι η συμμετοχή στα κοινά σαγηνεύει και ο πολίτης αισθάνεται την ανάγκη συμμετοχής για προσφορά, πιστεύω ότι θα ξανάμπαινα στο χώρο αυτό. Το έζησα με την σύζυγό μου, η συμμετοχή της στην τηλεόραση την είχε συνεγείρει και συμμετείχε δημιουργικά και ενεργά.