Στόχος… η διαδρομή! (Γράφει η Δήμητρα Ν. Παπανικολάου)

 Ποιος μπορεί να ξεχάσει την αγωνία, την προσμονή και όλη εκείνη την ανησυχία που νιώθει όταν περιμένει κάτι πολύ σημαντικό; Από μικρά παιδιά ακόμα… περιμέναμε με αγωνία την μεγάλη εκδρομή στο τέλος της χρονιάς και κάναμε μέρες σχέδια, τι θα φορέσουμε, με ποιον θα καθίσουμε στο λεωφορείο, τι μουσική θα “κουβαλήσουμε” μαζί μας. Ή λίγο αργότερα, στα πρώτα χρόνια της εφηβείας και με τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα, με πόση λαχτάρα περιμέναμε το πάρτι της φίλης μας ή του συμμαθητή μας για να βρεθούμε κοντά στον πρώτο μας έρωτα;

Και καταστρώναμε σχέδια από το τι θα φορέσουμε μέχρι και τι θα πούμε, επιλέγαμε με προσοχή ακόμα και το τραγούδι που θα προσπαθούσαμε να χορέψουμε με τον πρώτο μας έρωτα μήπως και καταφέρουμε να πούμε αυτά που αισθανόμασταν και στην βέλτιστη περίπτωση να ακούσουμε όλα εκείνα που επιθυμούσαμε. Κι όσο τα χρόνια περνούσαν τόσο περισσότερο επενδύαμε σε πράγματα, καταστάσεις ή ανθρώπους που επιθυμούσαμε και αδημονούσαμε για όλα αυτά γιατί πιστεύαμε ότι θα μας κάνουν ευτυχισμένους. Και όσο περισσότερο αδημονούσαμε για κάτι τόσο περισσότερο παραμελούσαμε όλα τα υπόλοιπα. Ξεχνούσαμε να θαυμάσουμε την δύση του ηλίου ή το τοπίο που απλωνόταν έξω από το παράθυρο του γραφείου. Ήμασταν σίγουροι ότι στο ταξίδι που σχεδιάζαμε να πάμε θα βλέπαμε και θα απολαμβάναμε πολύ πιο όμορφα πράγματα.

Πολλές φορές δεν χαιρόμασταν την βραδιά που αυθόρμητα η παρέα οργάνωσε για να γιορτάσει κάτι, γιατί σε εμάς έλειπε το ένα πρόσωπο, γύρω από το οποίο στρέφονταν όλες οι σκέψεις μας και τα όνειρα. Είναι ωραίο να κάνεις σχέδια, να θέλεις να ταξιδέψεις, να δεις μια ωραία παράσταση, να ερωτευτείς, να στηριχτείς σε έναν άνθρωπο. Και είναι ωραία όλα αυτά να τα καταφέρνεις και να νιώθεις χαρούμενος και ολοκληρωμένος. Τι γίνεται όμως όταν η εκδρομή που τόσο πολύ ήθελες να πας ακυρώθηκε την τελευταία στιγμή γιατί πολύ απλά ο καιρός δεν το επέτρεψε; Ή σκέψου πόσο λυπημένος θα ήσουν αν δεν κατάφερνες να πας στο πάρτι της φίλης που σχεδίαζες να χορέψεις με τον πρώτο σου έρωτα γιατί απλά ένας πυρετός σε κράτησε μακριά από την γιορτή; Και μήπως δεν έχεις καταρρεύσει όταν επένδυσες σε έναν άνθρωπο είτε ερωτικά, είτε φιλικά ακόμα και επαγγελματικά και αποδείχθηκε ότι δεν είναι αυτό που νόμιζες​; Δεν είναι πάντα αυτή η πλευρά της ζωής, μπορεί και όλα να σου έχουν πάει όπως τα είχες σχεδιάσει ή τα είχες σκεφτεί. Όταν όμως υπάρξουν αναποδιές, εκτός του ότι θα είσαι λυπημένος για την έκβαση των γεγονότων θα έχεις χάσει και όλα τα υπόλοιπα, από τα πιο μικρά μέχρι και τα πιο σημαντικά, τα οποία τα προσπερνούσες γιατί κοιτούσες να φθάσεις το στόχο που είχες βάλει.

Ποτέ λοιπόν ένα πράγμα από μόνο του δεν μπορεί να μας κάνει ευτυχισμένους, για αυτό μην επενδύεις σε μια εκδρομή, σε μια παράσταση, σε μια συνάντηση, σε έναν μόνο άνθρωπο. Μπορεί κάτι να πάει στραβά και να νιώσεις δυστυχής!!! Βάλε στόχους αλλά μην ξεχνάς να ζήσεις την διαδρομή μέχρι το στόχο σου…

Δήμητρα Ν. Παπανικολάου

Χημικός – Μηχανικός