Ήταν 13 Οκτωβρίου 1944 ο ηρωικός ΕΛΑΣ κάτω από αντίξοες συνθήκες, λόγο του μικρότερου αριθμού σε μαχητές και οπλισμό έδινε μάχες για τη σωτηρία των λιμενικών εγκαταστάσεων, της Ηλεκτρικής Εταιρίας (ΠΑΟΥΕΡ) και όλων των εργοστασίων που οι γερμανοί κατακτητές ήθελαν να ανατινάξουν, λίγο πριν αποχωρήσουν από την χώρα μας. Με αυτοθυσία και αυταπάρνηση οι αγωνιστές της αντίστασης, οι μαχητές του ΕΛΛΑΣ κατάφεραν να σώσουν το εργοστάσιο στο Κερατσίνι το οποίο τροφοδοτούσε το λεκανοπέδιο με ηλεκτρικό ρεύμα.
Εργαζόμενοι, εργαζόμενες.
Είναι αιώνια η προσπάθεια του μεγάλου κεφαλαίου να ξεπεράσει τις κρίσεις του με υπερ συσσώρευση μέσων παραγωγής και κέρδους σε όλο και λιγότερα χέρια. Όταν και αυτό φέρνει νέες κρίσεις τότε η μόνη λύση για αυτούς είναι η καταστροφή των μέσων παραγωγής και εργατικού δυναμικού.
Τα ιστορικά γεγονότα όπως αυτό το ιστορικό έπος της αντίστασης του ΕΛΛΑΣ-ΕΑΜ κατά των κατακτητών δεν θα πρέπει μόνο να μένουν στην μνήμη μας και να τιμούμε τους νεκρούς ήρωες με φιέστες και γιορτές .
Η ιστορία πρέπει να μας διδάσκει για το παρών και το μέλλον.
Σήμερα 73 χρόνια μετά χωρίς να υπάρχει γερμανική μπότα και κατοχή, ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, ελληνικές κυβερνήσεις υπηρέτες του κεφαλαίου Ε.Ε και ΔΝΤ με πρόσχημα την κρίση που οι ίδιοι δημιούργησαν επιβάλουν το ξεπούλημα της ΔΕΗ, όλων των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, της δημόσιας περιουσίας. Της χώρας.
Οι εργαζόμενοι δεν έχουμε δικαίωμα να το επιτρέψουμε έχουμε εύθηνη απέναντι στους νεκρούς ήρωές μας αλλά και στα παιδιά μας.
Να μην ζήσουμε σαν δούλοι.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα
Γραφείο τύπου
Κοζάνη 12/10/17
Οι αγώνες δεν γίνονται πλέον στους δρόμους αλλά στον καναπέ με τον υπολογιστή στο χέρι