Η ομιλία του βουλευτή ΠΕ Κοζάνης Στάθη Κωνσταντινίδη στο σ/ν του Υπουργείου Οικονομικών, για τη φορολογική μεταρρύθμιση και τα μέτρα για το δημογραφικό: «Η αντιπολίτευση προσπαθεί να μας πείσει ότι ένα κιλό ατσάλι είναι πιο βαρύ από ένα κιλό βαμβάκι!» (Βίντεο)

Στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, για τη φορολογική μεταρρύθμιση, το δημογραφικό και τη στήριξη της μεσαίας τάξης, στο οποίο προβλέφθηκε και η συμπερίληψη της Αιανής στις ρυθμίσεις για την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και για το τεκμαρτό εισόδημα, τοποθετήθηκε ο Βουλευτής ΠΕ Κοζάνης Στάθης Κωνσταντινίδης.

Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία του:

«Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.

Κύριε Υφυπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η μισή Αντιπολίτευση έχει βαλθεί να μας πείσει ότι ένα κιλό ατσάλι είναι βαρύτερο από ένα κιλό βαμβάκι και η άλλη μισή το αντίστροφο. Προσπαθούν να αποδείξουν ότι τα 2,5 δισεκατομμύρια που μεταβιβάζει στην κοινωνία μεσοσταθμικά το σημερινό νομοσχέδιο και η φορολογική μείωση που είναι η μεγαλύτερη μείωση των τελευταίων πενήντα ετών, δεν είναι και κάτι πολύ σημαντικό. «Ψίχουλα» τα χαρακτήρισαν οι Βουλευτές της Αντιπολίτευσης, αλλά αν δίναμε δέκατο τρίτο και δέκατο τέταρτο μισθό, τότε θα ήταν πολύ γενναιόδωρη παροχή.

Τώρα, βέβαια, εν όψει και της ονομαστικής ψηφοφορίας που ζήτησε η Κυβέρνηση, οι Βουλευτές της Αντιπολίτευσης έρχονται σε μία δύσκολη θέση, διότι άντε μετά να εξηγήσεις πώς δεν ψηφίζεις παροχές ύψους 2,5 δισεκατομμυρίων που έχουν αντίκτυπο στις ζωές όλων των συμπολιτών μας. Από την άλλη, αν τις ψηφίσεις, πώς θα συνεχίσεις να διεκδικείς έξτρα παροχές, εκείνες που υποσχέθηκες αφειδώς όλο το προηγούμενο διάστημα;

Έτσι, λοιπόν, μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα για τα κόμματα της Αντιπολίτευσης. Γι’ αυτό, λοιπόν, κατά τη διαδικασία ο καθένας υποσχόταν ό,τι ήθελε. Άλλος πρότεινε να μειώσουμε τον ΦΠΑ, άλλος να δώσουμε δέκατο τρίτο και δέκατο τέταρτο μισθό, άλλος να λύσουμε το στεγαστικό. Όμως, και πάλι, τα χρήματα θα πήγαιναν σε συγκεκριμένες κατηγορίες και όχι στο σύνολο της κοινωνίας, όπως συμβαίνει με τις ρυθμίσεις του συζητούμενου νομοσχεδίου, που και πάλι αυτό δεν ήταν πολύ υποστηρίξιμο.

Μιας και δεν χωρούσαν, λοιπόν, όλες αυτές οι παροχές στο πορτοφόλι, άρχισαν να μας λένε πώς θα βρεθεί περαιτέρω δημοσιονομικός χώρος.

Κάποιοι μας πρότειναν να μειώσουμε τις αμυντικές δαπάνες. Είναι τα ίδια κόμματα που μας προτρέπουν, που μας καλούν, να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα δώδεκα ναυτικά μίλια προς ανατολάς. Και -λένε- αν προκύψει πρόβλημα, να το λύσουμε δια της διπλωματικής οδού. Καταλαβαίνετε, λοιπόν. Καμία αίσθηση της διεθνούς πραγματικότητας και των συνθηκών.

Πάμε, όμως, και στους πιο ψύχραιμους. Τι μας είπαν αυτοί; Μας λένε ότι: «Κοιτάξτε, το 1,76 ή τα 2,5 δισ., μεσοσταθμικά δεν είναι και “γραμμένα στην πέτρα”. Θα μπορούσαν να είναι και περισσότερα, αν ήταν περισσότερα τα έσοδα». Σωστά; Σωστά. Τι σημαίνει, όμως, αυτό; Ότι αυτοί που μας κατηγορούν, σήμερα, για υπερέσοδα, για υπερπλεονάσματα, θα εισέπρατταν -λογικά- περισσότερα. Από πού; «Από τη φορολόγηση», μας λένε, «των υπερκερδών τραπεζών, διυλιστηρίων, εταιρειών ηλεκτρισμού, σουπερμάρκετ». Ποιοι το λένε αυτό; Οι ίδιοι που υπόσχονται να πατάξουν την κερδοσκοπία, την αισχροκέρδεια, τις αθέμιτες πρακτικές. Και, άρα, να μη βρουν υπερκέρδη για να φορολογήσουν. Άρα; Μηδέν εις το πηλίκον.

Ξεχνούν, φαίνεται, ότι τα υπερκέρδη δεν μπορούν να φορολογηθούν προκαταβολικά, αλλά μόνον εκ των υστέρων και εκτάκτως, εφόσον αυτά προκύψουν.

Τι άλλο μας λένε; Ότι θα ανεβάσουν τον φόρο των μερισμάτων από το 5% στο 10%. Απάντησε, βεβαίως, ο κύριος Υφυπουργός για το τι σημαίνει πρακτικά αυτό. Ότι, τελικά, το κράτος θα αντλήσει λιγότερα φορολογικά έσοδα. Να σημειώσουμε, βέβαια, ότι το πέντε ή το δέκα τοις εκατό των μερισμάτων προστίθεται στην εταιρική φορολόγηση, στα εταιρικά κέρδη, είκοσι δύο τοις εκατό.

Πρακτικά, λοιπόν, η Αντιπολίτευση λέει να αυξήσουμε τη φορολογία στις επιχειρήσεις, στην επιχειρηματικότητα, είκοσι δύο συν δέκα, δηλαδή τριάντα δύο, την ίδια ώρα που μας προσάπτει ότι δεν βοηθάμε, δεν ενισχύουμε την επέκταση της παραγωγικής και βιομηχανικής βάσης και ότι δεν ενισχύουμε την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών έναντι των ξένων επιχειρήσεων.

Και, βέβαια, είναι γνωστό τι γειτονιά είμαστε και ποιους φορολογικούς παραδείσους έχουμε γύρω μας – δέκα τοις εκατό η Βουλγαρία για τις επιχειρήσεις, δέκα τοις εκατό η Κύπρος. Κλασικά, λοιπόν, η Αντιπολίτευση προτείνει και αυτά και τα αντίθετά τους.

Τώρα, το ότι τα επιπλέον έσοδα -αυτό που ακούστηκε από τον εισηγητή της Μειοψηφίας-  θα μπορούσαν να προκύψουν από την ακόμα μεγαλύτερη ανάπτυξη της χώρας, καταλαβαίνετε ότι και αυτό δεν είναι πολύ πειστικό. Ήδη, καταγράψαμε τριπλάσια σε ποσοστό ανάπτυξη από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης. Δεν μπορεί κανένας -χωρίς τεκμηρίωση; χωρίς επιχειρήματα- να υποστηρίξει ότι θα μπορούσαμε να την εξαπλασιάσουμε.

Συνεπώς, με τα όσα προτείνουν τα κόμματα της Αντιπολίτευσης, ούτε ΦΠΑ θα μπορούσαμε να μειώσουμε, ούτε δώρα να δώσουμε, ούτε προσλήψεις εκπαιδευτικών, αστυνομικών, δικαστικών, νοσηλευτών, γιατρών. Δηλαδή, όλα αυτά, που υπόσχεστε αφειδώς σε κάθε κλάδο, να ικανοποιήσουμε.

Όμως, κυρίες και κύριοι της Αντιπολίτευσης- για να αφήσουμε τις επιπλέον παροχές που υπόσχεστε- πώς θα μπορούσατε έστω να καλύψετε αυτές που σήμερα συζητάμε, αυτές που φέρνει, που προτείνει, το συζητούμενο σχέδιο νόμου; Αφού, δεν θα εισπράττατε, λογικά, τους αυξημένους έμμεσους φόρους που εισπράττει η σημερινή «κακιά» Κυβέρνηση και για τους οποίους μας λέτε διαρκώς «πόσο άδικοι είναι». Αφού, δεν θα εισπράττατε τα έσοδα από την τεκμαρτή φορολόγηση, την οποία επίσης έχετε τόσο πολύ επικρίνει. Αφού, πιθανότατα, δεν θα εισπράττατε τα έσοδα από την αδήλωτη δραστηριότητα και εργασία, που προέκυψαν από τα POS, από την ψηφιακή κάρτα εργασίας και όλες τις άλλες εφαρμογές,  που έφεραν έσοδα στον προϋπολογισμό της χώρας.

Εγκρίνετε, μήπως έστω και σήμερα, τις ελαφρύνσεις που εισηγείται το νομοσχέδιο; Τις μειώσεις φόρων; Μηδέν φόρο για τους νέους μέχρι είκοσι πέντε χρονών, 9% για τις ηλικίες είκοσι έξι έως τριάντα; 0% για τις πολύτεκνες οικογένειες και χαμηλότερους συντελεστές κλίμακας φορολογίας για όλους σχεδόν τους φορολογούμενους; Επιστροφή ενοικίων, μείωση της φορολογίας στα μισθώματα, μείωση και κατάργηση του ΕΝΦΙΑ στα χωριά μέχρι χίλιους πεντακόσιους κατοίκους, μείωση κατά 30% στον ΦΠΑ των ακριτικών μας νησιών; Αυξήσεις για τα Σώματα Ασφαλείας -και μπράβο σας, κύριε Υφυπουργέ, που βρήκατε λύση στα ζητήματα των σωφρονιστικών υπαλλήλων και των εξωτερικών φρουρών- την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς που θα έλθει με επόμενο νομοσχέδιο και πολλά-πολλά ακόμη.

Αν αναγνωρίζετε τις πολιτικές που έφεραν αυτά τα έσοδα, τότε έχει καλώς, αλλιώς επικρίνετε τις πολιτικές, επικρίνετε τα έσοδα και γίνεσθε μόνο συνέταιροι στις παροχές. Τότε αυτό ο κόσμος το λέει «τζάμπα μάγκες». Αν πάλι δεν τα ψηφίσετε, πρόβλημά σας. Μείνετε με τον ψόγο ότι καταψηφίσατε μέτρα ύψους 2,5 δισεκατομμυρίων ευρώ και συνεχίστε να υπόσχεστε στον κόσμο λαγούς με πετραχήλια.

Κύριοι Υφυπουργοί,  επαναφέρω το αίτημα για την Αιανή. Η δυτική Μακεδονία βρίσκεται σε ιδιαίτερη περίοδο. Άκουσα Βουλευτές να μου λένε «βαρεθήκαμε να σε ακούμε για την απολιγνιτοποίηση». Ας μην βαριέται κανένας, θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε για μία ιδιαίτερη κατάσταση, την οποία βιώνει η δυτική Μακεδονία και όλο αυτό το διάστημα μέχρι να αποκατασταθεί το χάσμα, το αναπτυξιακό και οικονομικό κενό πρέπει να ληφθούν ιδιαίτερες μέριμνες για την περιοχή. Κατά συνέπεια, η Αιανή πρέπει να συμπεριληφθεί στους οικισμούς όπου θα μειωθεί και θα καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ τα επόμενα δύο χρόνια και βεβαίως θα μειωθεί κατά 50% το τεκμαρτό εισόδημα των επαγγελματιών.

Ευχαριστώ θερμά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πράξτε κατά συνείδηση.»