Η Περιφερειακή Ενότητα Κοζάνης έχει πληγεί βαριά από την απολιγνιτοποίηση. Το κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων έχει προκαλέσει μαζική πληθυσμιακή αποχώρηση, ανεργία και αποδυνάμωση των τοπικών κοινοτήτων, με ότι αυτό συνεπάγεται και για το μαθητικό δυναμικό της περιοχής.
Σε τέτοιες συνθήκες, κάθε σχολική μονάδα αποτελεί στοιχείο κοινωνικής και οικονομικής σταθερότητας και η κατάργηση, η συγχώνευση, η αναστολή, ή ο υποβιβασμός τους, επιταχύνει και ενισχύει τη δημογραφική ερήμωση. Ένα σχολείο που κλείνει λειτουργεί αποτρεπτικά για την παραμονή ή εγκατάσταση νέων οικογενειών.
Δεν είναι δυνατό να εκφράζεται από την πλευρά της κυβέρνησης η βούληση να ενισχυθεί η περιοχή μας, ώστε να μην αναγκαστεί ένα σημαντικό κομμάτι του ενεργού πληθυσμού σε εσωτερική μετανάστευση και ταυτόχρονα να μη λαμβάνεται καμία μέριμνα, ώστε τα σχολεία της περιοχής μας να μην μειωθούν οργανικά και να μην κλείσουν, ενισχύοντας τις τάσεις φυγής. Δεν μπορεί η περιοχή μας να αντιμετωπίζεται μόνο με αριθμητικούς δείκτες και να μην λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαιτερότητες, αλλά και οι κίνδυνοι εγκατάλειψης και «ερήμωσης». Η περιφέρεια χρειάζεται γενναίες επιλογές στήριξης και όχι ανάλγητες πολιτικές που βλέπουν τον τόπο μας ως αριθμό.
Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Κοζάνης, ζητά από το Υπουργείο Παιδείας την εξαίρεση της Π.Ε. Κοζάνης από τις υπηρεσιακές μεταβολές (καταργήσεις, συγχωνεύσεις, υποβιβασμοί, αναστολές) Σχολικών Μονάδων, για να σταματήσει η ερημοποίηση της περιοχής.
Το Δ.Σ.
