Παρακμή και σύγχυση (του Απόστολου Παπαδημητρίου)

Επιστρέφοντας πρόσφατα από προσκύνημα στο Άγιον όρος αντιλήφθηκα ότι οι εξορυκτικές εργασίες της εταιρείας Eldorado gold συνεχίζονται κανονικά, όπως ήταν αναμενόμενο. Η εταιρεία, πίσω από την οποία κρύβονται ισχυρά τραπεζικά συμφέροντα δεν ήλθε με σκοπό να αποχωρήσει στην πρώτη δυσκολία. Από την άλλη και η κυβέρνηση παρακαλεί να της επιτρέπεται θεατρινισμός προς εκτόνωση της αγανάκτησης, η οποία εντείνεται, καθώς η φτώχια επελαύνει ακάθεκτη και ολοένα και μεγαλύτερο τμήμα του λαού μας τη γεύεται καθημερινά. Δεν πέρασε πολύς καιρός από τότε που κάποιος υπουργός οικονομίας μας τάισε με εθνική υπερηφάνεια επί εξάμηνο, για να συρθούμε στη συνέχεια ως χώρα σε νέο μνημόνιο και να λησμονηθεί ακόμη και η παραίνεσή του προς τους Έλληνες περί λιτού βίου. Τώρα κάποιοι παλικαράδες του κυβερνώντος κόμματος έχοντας να αντιμετωπίσουν, φαινομενικά και μόνο, ολιγότερο ισχυρό αντίπαλο, έσπευσαν να εξαποστείλουν «στα τσακίδια» την εταιρεία, η οποία απείλησε με διακοπή εργασιών και αποχώρηση.

Η αντιπολίτευση, μείζων και μέρος της ελάσσονος, έσπευσε να καταγγείλει την κυβέρνηση ως εχθρικά διακείμενη προς επενδύσεις, οι οποίες θα ανασύρουν την οικονομία της χώρας από το τέλμα, στο οποίο βρίσκεται βυθισμένη. Όχι πως δεν γνώριζαν ότι η κυβέρνηση έπαιζε θέατρο, γνώριζαν όμως ότι και ο λαός εξακολουθεί εν πολλοίς να μην αντιλαμβάνεται τα συμβαίνοντα και έσπευσαν να επωφεληθούν από την εξέλιξη των πραγμάτων τονίζοντας ότι στο μέλλον αυτοί θα είναι καλύτεροι διαχειριστές της κρίσης, την οποία οι ίδιοι έχουν προκαλέσει. Και έχει η κυβέρνηση τόση μεγάλη ανάγκη από θέατρο, αλλιώς πώς θα συνεχίζει να παραμυθιάζει τους οπαδούς της ότι είναι αριστερή; Η μόνη λοιπόν διαφορά τους είναι ότι οι μεν λένε ΝΑΙ σε όλα εξ υπαρχής και οι δε ζητούν πίστωση χρόνου, ώστε να φανεί στον λαό ότι παλεύουν για τα δίκαιά του!

Οι υπέρμαχοι του ακραίου καπιταλισμού αίφνης εμφανίζονται προασπιστές του δικαιώματος προς εργασία εκείνων που έχουν εξασφαλίσει κάποια θέση στην εταιρεία εξόρυξης. Και οι τελευταίοι, εν πολλοίς οπαδοί των μέχρι πρότινος κομμάτων εξουσίας, οι διαπλεκόμενοι μ’ αυτά στην κατώτερη κλίμακα διαπλοκής έσπευσαν να διαμαρτυρηθούν επικαλούμενοι την ανάγκη να θρέψουν την οικογένειά τους. Γνώριζαν βέβαια, όσοι δεν είναι υπερβολικά αφελείς, ότι η κυβέρνηση δεν έχει τη δύναμη να εναντιωθεί προς τα συμφέροντα της Eldorado, έπρεπε όμως και αυτοί να δώσουν τον δικό τους «αγώνα» εναντίον των συντοπιτών τους που ακόμη εναντιώνονται στην όλη επένδυση, η οποία θα μετατρέψει μετά πάροδο κάποιων ετών σε νεκρή περιοχή ένα πανέμορφο δάσος και θα υποβαθμίσει τρομακτικά τις πανέμορφες ακτές της περιοχής! Αλήθεια ποιο είναι το μακροπρόθεσμο όφελος από την επένδυση; Σήμερα οι εργαζόμενοι στην εταιρεία εξόρυξης αποκομίζουν γλίσχρο μισθό στα επίπεδα της κατάπτωσης αυτού μετά την επελθούσα κρίση. Τί όμως εξασφαλίζουν έστω στα τέκνα τους; Απολύτως τίποτε. Απεναντίας μάλιστα αυτά δεν θα μπορέσουν ποτέ, όσο και αν μοχθήσουν να επαναφέρουν το φυσικό περιβάλλον στην πρότερη κατάσταση. Έχουν λοιπόν εκμαυλιστεί οι εργαζόμενοι, όπως και οι πλείστοι των Νεοελλήνων στοχεύοντας στο σήμερα και μόνο στο σήμερα. Αυτό έγινε με τους λιγνίτες, η υπερβολική αξιοποίηση των οποίων από τη γενιά μου, στέρησε πόρους από την επόμενη και υποβάθμισε δραματικά το περιβάλλον των περιοχών εξόρυξης.

Και ενώ συνέβαιναν αυτά η κυβέρνηση προωθούσε προς συζήτηση το νομοσχέδιο περί του «δικαιώματος αλλαγής φύλου». Δεν είχε κανέναν απολύτως λόγο να ζητήσει παράταση χρόνου, για να παίξει θέατρο. Ήταν γνωστές οι θέσεις του κυβερνώντος κόμματος έναντι της Εκκλησίας, του έθνους και των πατροπαραδότων αξιών μας. Και είναι ο μόνος τομέας, στον οποίο φάνηκε η κυβέρνηση συνεπής. Ως εκ τούτου ουδείς από τους ψηφίσαντες αυτό έχει το δικαίωμα να υποστηρίξει ότι εξαπατήθηκε παρά μόνο στα θέματα οικονομίας. Και έλαβε το εντυπωσιακό ποσοστό του 35% των ψηφισάντων. Συνεπώς το ιδεολόγημα της Ελλάδος των ορθοδόξων χριστιανών, το οποίο ευκαίρως ακαίρως επικαλούνται κύκλοι τόσο της Εκκλησίας όσο και κάποιοι της πολιτικής, καλό είναι να εξοστρακισθεί. Και βέβαια δεν θα μας έσωζε, ως λαό, η αναγραφή του θρησκεύματος στις αστυνομικές μας ταυτότητες. Σήμερα πληρώνουμε την συμπόρευσή μας με τους πραξικοπηματίες αξιωματικούς, οι οποίοι ασέλγησαν επί ιερών και οσίων κραδαίνοντας το σύνθημα «Ελλάς Ελλήνων χριστιανών»!

Η αντιπολίτευση, η μείζων κυρίως, η και «φιλελεύθερη», καθώς και η άλλη, η «δημοκρατική», αν και φαίνεται να βρίσκεται μακριά από την εξουσία, είχαν απεναντίας ανάγκη από χρόνο. Έπρεπε αυτές να παίξουν θέατρο στο θέμα των «κοινωνικών δικαιωμάτων». Χωρίς να τοποθετηθούν ξεκάθαρα παρακολούθησαν τις εξελίξεις και τελικά κατεψήφισαν, εν σώματι μάλιστα η πρώτη. Αφού το νομοσχέδιο θα περνούσε προς τί να επωμισθούν το πολιτικό κόστος; Στο μέλλον βέβαια θα δικαιολογηθούν ότι όλα τα κακά οφείλονται στη θύελλα που εξαπέλυσε η «αριστερή» κυβέρνηση και δεν είναι δυνατόν πλέον να ανατραπούν οι νόμοι. Γιατί όμως δεν είναι δυνατόν; Για πόσους άλλους νόμους έχουν δηλώσει ότι θα πάψουν να ισχύουν αυτοί με αποφάσεις νέας Βουλής; Ιδού λοιπόν πεδίο για δέσμευση έναντι του ελληνικού λαού, αν πράγματι σέβονται την παράδοσή του και την πίστη του, τουλάχιστον του τμήματος του λαού, που ακόμη τις σέβεται και αποτελεί (γνωστό τοις πάσι) τη δεξαμενή ψηφοφόρων της «συντηρητικής» παράταξης. Όσο για το συγκυβερνητικό κόμμα με την καταψήφιση, πλην ενός, του νομοσχεδίου περί φύλων σχημάτισε άραγε την εντύπωση ότι διατήρησε φύλλον συκής;

Οι μαύρες σημαίες με συνθήματα κατά της εξόρυξης εξακολουθούν να είναι αναρτημένες στους οικισμούς, οι οποίοι ήδη πλήττονται από την εξόρυξη. Θα παραμείνουν για πολύ ακόμη. Ίσως ο καιρός τις μετατρέψει σε κουρέλια. Όμως εκείνοι που εναντιώθηκαν στην επένδυση – απέκδυση είναι οι πραγματικοί νικητές. Σύρθηκαν στα δικαστήρια, όταν οι άλλοι σέρνονταν εκλιπαρώντας για μια θέση εργασίας. Ευτυχώς μεταξύ των πρώτων ήταν και κάποιοι ιερείς. Αυτοί είχαν πλήρη την επίγνωση της εντολής του Θεού προς τους πρωτοπλάστους στον παράδεισο: «Εργάζεσθαι και φυλάσσειν». Σήμερα είναι κατ’ εξοχήν οι «χριστιανοί», οι οποίοι καταστρέφουν τη θεία δημιουργία στην προσπάθειά τους να αποκαλύψουν νέες πηγές πλουτισμού για τους ελάχιστους πλουτοκράτες. Και οι θρησκευτικοί ηγέτες αρκούνται σε ευχολόγια για τη διάσωση του πλανήτη, ενώ γνωρίζουν πολύ καλά ότι το άθλιο οικονομικό σύστημα της καπιταλιστικής οικονομίας δεν θα πάψει να καταστρέφει τον κόσμο, λαμβανομένης της λέξης κόσμος με την αρχική της σημασία, στολίδι, καθώς ο Θεός είδε τα δημιουργήματά του «καλά λίαν»! Λόγω της αδράνειας στην πρωτοπορεία του οικολογικού κινήματος βρίσκονται πρόσωπα, τα οποία προσεγγίζουν το οξύτατο όντως πρόβλημα με φυσιολατρική διάθεση. Αλλά μήπως και στο νομοσχέδιο, που εκμαυλίζει τα θύματα της κοινωνίας στο έπακρο, αντιταχθήκαμε, ως οφείλαμε; Ίσως να προσδοκούμε ακόμη τη «σωτηρία» από μελλοντική κυβέρνηση, την οποία θα στηρίξουμε. Αν αυτή κάνει κάτι, θα είμαστε εν τάξει και με τη συνείδησή μας, η οποία ασφαλώς μας ελέγχει ως ριψάσπιδες.

«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»