Φαίνεται πως εκτός από τον κοινό τόπο καταγωγής – όπως στην περίπτωση Γ. Αμανατίδη – Α. Καγιόγλου (δείτε εδώ) – υπάρχει κι ένα ακόμη κοινό νήμα που συνδέει ορισμένους από τους σημερινούς εκπροσώπους φορέων της περιοχής. Από τα «αεροπορικά» …σε επιτελικές θέσεις της Κοζάνης, 20 χρόνια μετά.
Κι όμως! Ο Ι. Μητλιάγκας (Πρόεδρος του Εμποροβιοτεχνικού Επιμελητηρίου Κοζάνης), ο Σ. Κιάνας (Πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου/Τμ. Δ. Μακεδονίας), ο Α. Βουτυρής (Πρόεδρος του Σωματείου Εστίασης «Ερμής» και Γενικός Γραμματέας του ΕΒΕ Κοζάης) και ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Κοζάνης Α. Καγιόγλου, συνυπηρέτησαν – γνωρίστηκαν και πέρασαν όλοι από το Αεροπορικό Απόσπασμα Κοζάνης την περίοδο 2002–2004. Και μπορεί τότε να μην υπήρχε καμία υποψία για όσα θα ακολουθούσαν, αλλά όπως φαίνεται η «θητεία» συνεχίζεται, με άλλο τρόπο.
Ας ελπίσουμε πως αυτές οι παλιές γνωριμίες, πέρα από τις αναμνήσεις, να έχουν αφήσει κι ένα υπόβαθρο εμπιστοσύνης για ακόμη καλύτερες συνεργασίες σήμερα προς όφελος της περιοχής.
Η Χύτρα
Άρα όλοι ήταν βύσματα και βολεμένοι δεκαετίες τώρα…. Γιατί το Α.Α. Κοζάνης ήταν μόνο για τα μεγάλα βύσματα! Μην ξεχνιόμαστε…. Επομένως, τι θα αλλάξει τώρα; Ίδια νοοτροπία και ίδια μυαλά.
Αεροπορία όλοι τους ..Μόνο “βύσματα” πήγαιναν εκεί…
Β Υ Σ Μ Α Τ Α
Το κοινό σημείο τους ήταν οτι ήταν όλοι βυσματα δηλαδη. Δεν το λες και καλό αυτο.
Δεν είναι όλα βύσματα.
Βύσματα από τότε
Σχολή ευελπίδων ενα πράμα το Αεροπορικό Απόσπασμα Κοζάνης
Όλοι βυσματα δηλ.
Όλοι ¨βυσματα¨ δηλαδή
super vismata
Η δημοκρατια στο αποσπασμα
Όλοι αξιόλογα παιδιά για το λόγω αυτό βρέθηκαν σε επιτελικές θέσεις. Αποτιμώντας όμως το έργο του Στέργιου Κιάνα βλέπω εναν νέο άνθρωπο που τον χαρακτηρίζει η Συνέπεια, η Αντικειμενικότητα, το Ήθος, το Ομαδικό πνεύμα και η Αγάπη για τον τόπο του που τον κάνει διεκδικητικό.
Καλή επιτυχία σε όλους.
Καλός τά κομάντο
Όλοι τους υπηρετούντες από συντηρητικές θέσεις και προωθούμενοι από γνωστούς πολιτικούς κύκλους , τελικά μόνο την προσωπική ματαιοδοξία τους εξυπηρετούν , λειτουργούν απλά συντεχνιακά μακριά από τις ανάγκες της κοινωνίας.