kozan.gr: Χύτρα ειδήσεων: Το ρήγμα δεν κρύβεται

Στη χθεσινή Λαϊκή Συνέλευση στο Δρέπανο, για το γνωστό θέμα της οικιακής θέρμανσης, το λόγο έλαβε σε κάποια στιγμή και ο επικεφαλής της ελάσσονος αντιπολίτευσης στο Δημοτικό Συμβούλιο Κοζάνης, Χ. Κουζιάκης, ο οποίος  – μεταξύ άλλων-  ανέφερε πως και η παράταξή του, ως πρώην διοίκηση του Δήμου Κοζάνης (εννοώντας με Δήμαρχο τον Λ. Ιωαννίδη), «δεν ξεχνά τις ευθύνες της, αλλά δεν ξεχνά και όσα έκανε».

Λίγο αργότερα, στο βήμα ανέβηκε ο πρώην Δήμαρχος Κοζάνης και δημοτικός σύμβουλος της ίδιας παράταξης, Λ.  Ιωαννίδης, ο οποίος ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «δεν θέλω να κάνω πολιτική συζήτηση, γιατί υπάρχουν πράγματα που αξίζει να σχολιαστούν πολιτικά, αλλά όχι σήμερα κι όχι εδώ», προσθέτοντας πως «υπάρχουν αναφορές στο παρελθόν που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα». Η αιχμή ήταν σαφής και δύσκολα παρερμηνεύσιμη. Ο μοναδικός που είχε προηγηθεί με τοποθέτηση αυτού του περιεχομένου – και με ρητή αναφορά στο παρελθόν – ήταν ο επικεφαλής της παράταξης. Κι αυτή η δημόσια διαφοροποίηση, μπροστά σε κοινό, δεν ήταν μια απλή αποστροφή λόγου. Ήρθε να «κουμπώσει» με όσα εδώ και καιρό αναδεικνύει η στήλη, ότι το εσωτερικό κλίμα στην κίνηση δεν είναι καλό κι ότι η εικόνα ενότητας είναι, στην καλύτερη περίπτωση, εύθραυστη.

Την ίδια εικόνα ενίσχυσε – έμμεσα αλλά καθαρά –  κι η χθεσινή τακτική εκλογο-απολογιστική Γενική Συνέλευση της Δημοτικής Κίνησης «Κοζάνη Τόπος να Ζεις» (δείτε εδώ). Από πλευράς απήχησης και συμμετοχής, η εικόνα δεν ήταν καλή. Βέβαια, διαχρονικά, οι συνελεύσεις της Κίνησης δεν διακρίνονταν για μαζικότητα,  ωστόσο χθες αυτό ήταν πιο εμφανές από ποτέ. Η αίσθηση που αποκόμισε κανείς ήταν ότι το μέλλον της Κίνησης έχει μετατραπεί σε συζήτηση μεταξύ πολύ λίγων, σχεδόν ενός κλειστού κύκλου. Κι όμως, αν κάτι θα μπορούσε – έστω και τώρα – να αναζωπυρώσει το ενδιαφέρον, αυτό δεν θα ήταν η σιωπή ή η αποφυγή των δύσκολων θεμάτων, αλλά ακριβώς το αντίθετο. Μια καθαρή, ακόμη κι επώδυνη, εσωτερική έκρηξη. Άλλωστε, η εσωστρέφεια υπάρχει εδώ και καιρό. Μπορεί να κρύβεται επιμελώς κάτω από το χαλί, όμως δεν παύει να συντηρεί ένα πρόβλημα που μεγαλώνει. Αυτός ο «ψυχρός πόλεμος»  θα πρέπει να αποκτήσει δημόσια διάσταση. Όχι από διάθεση σύγκρουσης, αλλά από ανάγκη πολιτικής ειλικρίνειας. Για να ξεκαθαρίσει, επιτέλους, τι είναι η Δημοτική Κίνηση σήμερα, ποιοι την εκφράζουν πραγματικά, προς τα πού πηγαίνει όλη αυτή η ιστορία και κυρίως αν έχει τελικά μέλλον με προοπτική. Γιατί όταν οι διαφορές μένουν μισοειπωμένες, δεν εξαφανίζονται, απλώς συσσωρεύονται.

Η Χύτρα