Η εκδήλωση των Μωμόγερων στην κεντρική πλατεία Κοζάνης, το βράδυ της Παρασκευής 19/12, κινήθηκε σε γενικές γραμμές σε καλό οργανωτικό επίπεδο. Το στήσιμο, η ροή κι η παρουσίαση του εθίμου έδειξαν καλή προετοιμασία και σεβασμό στην παράδοση, κάτι που αναγνωρίστηκε κι απ’ όσους βρέθηκαν στην πλατεία. Ωστόσο, παρά την ποιότητα του περιεχομένου και τη βαρύτητα του ποντιακού στοιχείου, η προσέλευση του κόσμου αν και έδειχνε μεγαλύτερη απ’ όσο ήταν στην πραγματικότητα, κυρίως λόγω της αραιής διάταξης των παρευρισκομένων και των χωρικών περιορισμών, δεν έφτασε στα μεγέθη που συνήθως συγκεντρώνουν αντίστοιχες εκδηλώσεις με έντονο παραδοσιακό και ποντιακό χαρακτήρα στην Κοζάνη, πόσο μάλλον που αυτή τη φορά συμμετείχαν κι οι οχτώ κοινότητες σε επίπεδο Π.Ε. Κοζάνης που διαφυλάσσουν και προβάλλουν την εν λόγω παράδοση. Κι αυτό δύσκολα μπορεί να αποδοθεί στο ίδιο το δρώμενο. Περισσότερο παραπέμπει σ’ ένα επικοινωνιακό κενό ή σε μια προβολή που δεν λειτούργησε όσο θα έπρεπε, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς τη δυναμική που έχουν οι Μωμόγεροι στην τοπική κοινωνία. Το συμπέρασμα; Όταν το περιεχόμενο είναι ισχυρό κι η οργάνωση επαρκής, αυτό που μένει να «κουμπώσει» σωστά είναι η επικοινωνία.
Και κάτι ακόμη, όχι ως κεντρικό στοιχείο της συζήτησης. Το κόστος της σκηνής που στήθηκε στην κεντρική πλατεία, για πρώτη φορά για τη συγκεκριμένη εκδήλωση στην Κοζάνη (καθώς στην Πτολεμαΐδα είχε προηγηθεί αντίστοιχη επιλογή από πέρυσι), καλύφθηκε ως δαπάνη από το ΕΒΕ Κοζάνης, μ’ ένα ποσό της τάξεως των 1100 ευρώ (πλέον ΦΠΑ).
Η Χύτρα
