Όσοι ασχολούνται με τον εναλλακτικό τουρισμό εντός κι εκτός συνόρων θα έχουν αντιληφθεί την ανάπτυξη που έχει το πεδίο αυτό τον τελευταίο καιρό στην Ελλάδα. Ολοένα και περισσότεροι συμπολίτες μας απολαμβάνουν την ομορφιά των τοπίων της πατρίδας μας, την επαφή με τη φύση και την αγαλλίαση που προσφέρει στην ψυχή μέσω διαφόρων δραστηριοτήτων που άπτονται του φυσικού περιβάλλοντος.
Κορωνίδα κατά τη γνώμη μου στον εναλλακτικό τουρισμό αποτελεί η ύπαρξη μονοπατιών, είτε ορειβατικών, είτε πεζοπορικών, είτε για ποδήλατα, είτε εκπαιδευτικών. Η κυβέρνηση προς αυτή την κατεύθυνση μιμούμενη τις χώρες της ΕΕ κάνει μια προσπάθεια για αξιοποίηση και πιστοποίηση τους, αφού πολλά από τα οποία λόγω αχρηστίας εξαφανίζονται. Συχνά πυκνά δημοσιεύονται άρθρα που εξυμνούν τοπία και διαδρομές με διθυραμβικά σχόλια, αλλά ποτέ σχεδόν κάτι για την ευρύτερη περιοχή του Δήμου Κοζάνης. Τι έχουμε στην περιοχή μας, πώς θα μπορούσε να αξιοποιηθεί και για ποιο λόγο είναι εύλογα ερωτήματα που προκύπτουν άμεσα. Ο λόφος του Ψηλού Άι Λια δεσπόζει πάνω από την πόλη μας. Παλαιότερα αποτελούσε χωματερή και χώρο αποκομιδής μπάζων. Δυστυχώς ακόμη και σήμερα υπάρχουν εστίες μόλυνσης παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που διαχρονικά έχουν καταβληθεί, ενώ πάντα βρίσκονται ένα-δυο ασυνείδητοι συνάνθρωποί μας οι οποίοι θα προξενήσουν βλάβες και καταστροφές. Ο συμπολίτης μας Κώστας Μπέλλας με δική του πρωτοβουλία και με πολύ μεράκι, δημιούργησε ένα αξιόλογο δίκτυο ορειβατικών μονοπατιών μήκους σχεδόν 20 χλμ .
Με την πράξη του αυτή ανέδειξε τον χώρο και πλειάδα Κοζανιτών κι όχι μόνο, τον απολαμβάνουν. Η προηγούμενη δημοτική αρχή έθεσε τις βάσεις αξιοποίησης του λόφου οριοθετώντας τον, τοποθετώντας πινακίδες σηματοδότησης ενώ πέρα από την κατασκευή του πλακόστρωτου πάνω από το Σμαθ’κο συχνά πυκνά πραγματοποίησε δράσεις όπως καθαρισμό των μονοπατιών και του ευρύτερου περιβάλλοντος χώρου, παράλληλα δε, συνέδραμε στη συντήρησή τους. Καθαρισμός πραγματοποιείται εθελοντικά κάθε χρόνο. Όμως μια βόλτα θα πείσει και τον μεγαλύτερο αντιρρησία πως δεν είναι αρκετή, ενώ τα αδέσποτα κυκλοφορούν ανεμπόδιστα. Η επέκταση του δικτύου είναι εφικτή προς τον λόφο του Αρίνταγα κι αυτό ας γίνει με τη λογική της πιστοποίησης των μονοπατιών αλλά και προς το πάρκο των Ηπειρωτών χωρίς να ξεχνάμε τη σύνδεση μέσω του πανέμορφου μονοπατιού μεταξύ Αγίου Θωμά και Ξενία. Μετά μάλιστα την εξαγγελία για απόδοση του στρατοπέδου Μακεδονομάχων στον Δήμο η άμεση προς αξιοποίηση περιοχή διευρύνεται. Τα πεζοπορικά μονοπάτια και τα ποδηλατικά ή μικτά θα ήταν το πρώτο που θα μπορούσε να γίνει. Η πόλη μας θα αναβαθμίζονταν αισθητικά. Προφανώς θα ακολουθήσουν σχέδια υποβολής για χώρους άθλησης κι αναψυχής τα οποία στη συνέχεια θα αποτελέσουν πόλο έλξης ημερήσιων τουριστικών εκδρομών δημοτικών σχολείων που σημαίνει θέσεις εργασίας, αλλά αυτά έπονται. Ας φανταστούμε μια τεράστια περιοχή με επιμέρους αξιοποιημένους χώρους πολλαπλών χρήσεων συνδεδεμένους μεταξύ τους, μαζί με τους οικισμούς που θα εκτείνεται από τα Πετρανά, την Κοιλάδα και το Δρέπανο, διαμέσου του Βατερού θα φτάνει στη Μεταμόρφωση και θα καταλήγει, παράλληλα των οικισμών Αργίλου, Νέου Κλείτους, Πρωτοχωρίου, Λευκοπηγής, Ροδιανής, Κτενίου στις παρυφές των ορεινών όγκων μέχρι την Αιανή, το Ρύμνιο και το Χρώμιο. Ο Κρόκος διαθέτει από τα πιο όμορφα ρέματα με τους γκρεμισμένους νερόμυλους και τα πέτρινα γεφύρια. Κι ενώ σε όλον τον υπόλοιπο κόσμο τέτοια μέρη τα αξιοποιούν ταχύτητα, εδώ κόβουν αν είναι δυνατόν αιωνόβια πλατάνια. Η περιοχή μας κρύβει έναν θησαυρό. Αυτό που κάνουν στα νησιά μας, το ίδιο που κάνουν στην Ήπειρο εμείς γιατί όχι; Χρειάζεται όραμα, μεράκι και συνεννόηση προκειμένου να αναδειχθεί. Το οφείλουμε τόσο στους εαυτούς μας όσο και στις επόμενες γενιές.
Υπάρχουν πολύ περισσότερα, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχουν οι άνθρωποι που θα τα αναδείξουν και θα τα αξιοποιήσουν. Υπάρχουν σχετικές εκθέσεις και μελέτες στην ΑΝΚΟ και στην Περιφέρεια, αλλά προφανώς δεν υπάρχουν …εργολαβίες.
Αν έχεις καμιά ιδέα πως να επενδύσουν στις πέτρες στο Παϊάμπορα, σίγουρα κάτι μπορεί να γινόταν.
Η πόλη διαθέτει το πιο παλαιό Επισκοπείο στα Βαλκάνια, το ψηλότερο καμπαναριό της χώρας, ένα εξαιρετικό Λαογραφικό Μουσείο, μια θαυμάσια Χαρτοθήκη, αλλά πουθενά δεν γίνεται η προβολή τους. Προφανώς δεν υπάρχουν συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα.
Πολύ ωραία και σωστά όλα αυτά. Μόνο που προϋποθέτουν πως πράγματι θα ‘ναι μια Κοζάνη Τόπος Να Ζεις κι όχι μια Κοζάνη που η Δημοτική Αρχή δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για την καθημερινότητα των πολιτών. Κι όχι μόνο η σημερινή, αλλά και οι προηγούμενες, σε βάθος 20ετίας.
Πολύ ωραίο, εύστοχο και ρεαλιστικό το κείμενό σου, φίλε Σπύρο!
Τα συγχαρητήρια μου για το καταπληκτικό άρθρο σου. Παρ ότι γεννήθηκα και ζω σ αυτή την πόλη ( το ίδιο κι οι πρόγονοι μου), πολλά από αυτά που αναφέρεις μου είναι άγνωστα. Είσαι πραγματικά άξιος συγχατητηρίων για τον ευρύτερο προβληματισμό σου. Εύχομαι να γίνει κάποτε μια μελέτη και να υλοποιηθεί ένα πρόγραμμα, που θα γίνουν αυτά όλα ευρέως γνωστά, όχι μόνο στους ντόπιους, αλλά και στους επισκέπτες.