Σαν τώρα θυμάμαι την γιαγιά μου να έρχεται τρεχάτη και γεμάτη μυστικοπάθεια στο σπίτι να μου ζητήσει μια μεγάλη χάρη. «Όταν τελειώσεις τα μαθήματά σου, έλα λιγάκι από το σπίτι που κάτι σε θέλω, μου είπε χαμηλόφωνα χωρίς να μας ακούσουν οι άλλοι, και φέρε μαζί σου και εκείνα τα καρμπόν που έχεις στο γραφείο». Αν και προσπάθησα με χίλιους δυο τρόπους να μάθω τι στο καλό με ήθελε, κουβέντα δεν της πήρα.
Η φαντασία μου πετούσε, λες να είχε κανένα σούπερ δώρο να μου δώσει η γιαγιά που δεν ήθελε να τον μάθουν τα αδέρφια μου; Ή είχε φτιάξει το αγαπημένο γλυκό και ήθελε να το δοκιμάσω πρώτη εγώ; Και τι σχέση να είχαν τα καρμπόν με το σούπερ δώρο ή με το αγαπημένο γλυκό; Τα μαθήματα τέλειωσαν γρήγορα, τα καρμπόν διπλωμένα στη τσέπη του μπουφάν και τρεχάλα στο σπίτι της γιαγιάς. Οι απορίες θα λυνόταν όλες… «έλα, έλα κορίτσι μου, πάρε αυτό, το βρήκα πεταμένο σήμερα στην αυλή, πάρε τις κόλλες του χαρτιού και το καρμπόν και αντέγραψε ότι ακριβώς γράφει». Και τι έλεγε το γράμμα; Επακριβώς δεν θυμάμαι, αλλά κάποιες φράσεις έχουν μείνει, όχι τόσο γιατί μου έκαναν εντύπωση, αλλά γιατί επαναλαμβάνονται μέχρι και σήμερα. Και ποιες είναι αυτές; Ότι η ευτυχία σου χτύπησε την πόρτα, κάποιος καλός άνθρωπος σε σκέφτηκε και σου έστειλε αυτό το δώρο και εσύ τώρα για να κρατήσεις όλη αυτή την τύχη και την ευτυχία δεν έχεις να κάνεις τίποτα άλλο από το να την στείλεις σε άλλους δέκα.
Κι αν επιλέξεις να σταματήσεις το ταξίδι της τύχης σε αυτό το σημείο πολλά δεινά θα σε βρούνε. Το γράμμα σήμερα αντικαταστάθηκε με τα ηλεκτρονικά μηνύματα, με τις κοινοποιήσεις στα κοινωνικά δίκτυα, με τις σπαραξικάρδιες φωτογραφίες που απεικονίζουν άρρωστα παιδιά και ζητούν μια αναπαραγωγή, ένα σχόλιο, ένα Like για να σταματήσει η δυστυχία, να τελειώσουν τα δεινά των ανθρώπων και να πολλαπλασιαστεί η ευτυχία. Να είναι δηλαδή τόσο απλό; Αν πατήσω δηλαδή ένα κουμπάκι, στην άλλη πλευρά του πλανήτη η ευτυχία θα χτυπήσει κόκκινο; Ή αν στείλω τις δέκα συμβουλές του μέγα σοφού δεν θα προλαβαίνω να μετράω επιτυχίες; Μακάρι τα πράγματα να ήταν τόσο απλά, με δέκα φύλλα και εννιά καρμπόν να αλλάζεις την τύχη σου και να συναντάς την ευτυχία. Υ.Σ. Ποτέ δεν έγινε η αντιγραφή εκείνου του γράμματος που βρέθηκε στην αυλή της γιαγιάς… και κάπως έτσι γιαγιά και εγγονή σταματήσαμε το ταξίδι της τύχης.
Γράφει η Δήμητρα Ν. Παπανικολάου. Χημικός – Μηχανικός
