Για κάποιους η κρίση ήταν καθήκον, για άλλους ευθύνη και για τρίτους αποκάλυψη. Η αποφυγή πολέμου με οποιοδήποτε τρόπο έχει συνέπειες “no ships, no troops, no flags”, όχι πλοία, όχι στρατεύματα, όχι σημαίες και ″status quo ante″, η κατάσταση που ίσχυε πριν.
Η Πατρίδα μας πλήρωσε την κρίση με το αίμα των μελών του πληρώματος του ελικοπτέρου του Πολεμικού μας Ναυτικού, του Υποπλοίαρχου Χριστόδουλου Καραθανάση, του Υποπλοίαρχου Παναγιώτη Βλαχάκου και του Αρχικελευστή Έκτορα Γιαλοξού.
Επίσης, εισέπραξε τις γκρίζες ζώνες με αποκλεισμό της αλιείας και της προσέγγισης της περιοχής, καθημερινή ετοιμότητα Πολεμικού Ναυτικού και Πολεμικής Αεροπορίας με επεισόδια έντασης και την περηφάνια του Ελληνικού Λαού λαβωμένη.
Το να απεύχεται κάποιος τον πόλεμο είναι θεμιτό. Ο μη πόλεμος με οποιονδήποτε τρόπο έχει συνέπειες. Όσοι γνωρίζουν την τέχνη του πολέμου προετοιμάζονται και εκπαιδεύονται για να τον αποφύγουν, γιατί μόνο με τον τρόπο αυτό πετυχαίνεις τους στόχους σου:
″Η μεγαλύτερη τέχνη στον πόλεμο είναι να υποτάξεις τον εχθρό χωρίς μάχη″ (Σουν Τσου, Κινέζος φιλόσοφος πολέμου).
Ο στρουθοκαμηλισμός δεν λύνει τα προβλήματα. Τα διογκώνει και από κάποιο σημείο γίνονται μη διαχειρίσιμα. Τα εθνικά θέματα απαιτούν εγρήγορση και ομοψυχία. Λαός, Πολιτικοί και Ένοπλες Δυνάμεις απαιτείται να έχουν σύμπνοια και ομοθυμία.
″Οι καιροί ου μενετοί″ (Θουκυδίδης), οι ευκαιρίες δεν μπορούν να περιμένουν. Ο πανδαμάτωρ χρόνος μπορεί να λειτουργεί καταλυτικά στο θυμικό των ανθρώπων, αλλά καταστροφικά στα εθνικά θέματα, όταν δεν υπάρχει εθνική στρατηγική, σύμπνοια, ομόνοια και φιλοπατρία.
Η επικαιρότητα του ″Μακεδονικού″ είναι ευκαιρία, τα λάθη του παρελθόντος και οι θυσίες των προγόνων μας να γίνουν μάθημα στο χειρισμό του. Το πολιτικό κόστος, να μη δώσει την ευκαιρία στους φιλόδοξους να το εκμεταλλευτούν, για προσωπικό συμφέρον, διχάζοντας το Λαό, για μία ακόμη φορά.
Όνομα, που να εκφράζει και να συντηρεί αλυτρωτισμό, η παραχάραξη της ιστορίας μας, ο επανακαθορισμός των συνόρων, οι αλυτρωτικές σκέψεις και σχεδιασμοί, η επέμβαση στα εσωτερικά της Πατρίδας μας, η ″Μακεδονική Εθνότητα″, είναι στοιχεία που δεν μπορούν να υποτιμηθούν και το σημαντικότερο να αγνοηθούν.
Επίσης, μία ονομασία (και συνταγματική), με τις αντίστοιχες αλλαγές στο Σύνταγμα, είναι και απαραίτητη και στο πνεύμα των 23 άρθρων της ενδιάμεσης συμφωνίας, του 1995, που προέβλεπε πρωτοβουλίες, ενέργειες και μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης και καλής γειτονίας.
Η κλωνοποίηση των αγαλμάτων του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι ονομασίες αεροδρομίου, οδών και η αρχαιοπρεπής εμφάνιση προσόψεων κτηρίων συντηρούν αρνητικό κλίμα και καχυποψία για ειλικρινείς προθέσεις εύρεσης έντιμης και αξιοπρεπούς λύσης, με ιστορική συνέπεια και για τους δύο Λαούς.
Γεώργιος Κωτσίδης
Περιφερειακός Σύμβουλος
Περιφέρειας Δυτ. Μακεδονίας
Υποπτέραρχος (Ι) ε.α.
Πολύ σωστά Πτχε.