Έθνος, εκκλησία κι αλήθεια (του Απόστολου Παπαδημητρίου)

Σήμερα είναι πλέον πασιφανές ότι την πατρίδα εκποιούν εκπρόσωποι όλου του πολιτικού φάσματος. Συνεπώς έχει καταρρεύσει ο μύθος της αποκλειστικότητας της προάσπισης των «ιδανικών της φυλής» (δεν με εκφράζει ο όρος) από κάποια κομματική παράταξη. Πώς εξηγείται αυτό; Μόνο με την αποβολή των ιδεολογημάτων και την ενατένιση της πραγματικότητας.

Γινόταν πολύς λόγος κατά το παρελθόν για την ένδοξη επανάσταση του 1821 και την παλιγγενεσία, αφού ποτίστηκε κατά κόρον με αίμα το δένδρο της ελευθερίας. Το ιδεολόγημα που αποκοίμισε γενεές ήταν η καλλιέργεια της εντύπωσης ότι μόνοι μας ελευθερωθήκαμε και σχηματίσαμε ανεξάρτητο κράτος. Ποια είναι η αλήθεια; Μας απελευθέρωσε η ισχυρή της τότε εποχής Αγγλία, για να μας καταστήσει προτεκτοράτο της. Η επιλογή του Καποδίστρια ως πρώτου κυβερνήτη από τη Γενική συνέλευση των επαναστατημένων Ελλήνων δεν προσέκρουσε στη φανερή άρνηση των Άγγλων, οι οποίοι καταστρώνουν μακροπρόθεσμα σχέδια επικράτησης. Άφησαν τους Ιμπραήμ και Κιουταχή να ερημώσουν την Πελοπόννησο και τη Στερεά Ελλάδα και μετά έτος και πλέον αποφάσισαν να επέμβουν (ναυμαχία του Ναβαρίνου). Με την ανεξαρτησία της Ελλάδος εξασφάλιζαν οι τραπεζίτες τους την αποπληρωμή των ελληνικών δανείων και η Αγγλία έθετε «πόδι» στη Βαλκανική ανταγωνιζόμενη τους δύο άλλους διεκδικητές των βαλκανικών κτήσεων των Οθωμανών, Αυστρία και Ρωσία. Από τον Καποδίστρια η Αγγλία απαλλάχτηκε γρήγορα, αφού, μαζί με τη Γαλλία, καλλιέργησε τις προϋποθέσεις για την εξόντωσή του. Αργότερα απαλλάχτηκε από τον ανεπιθύμητο Βαυαρό Όθωνα και εγκατέστησε στον βασιλικό θρόνο γόνο της δανικής αυλής πλήρως υποταγμένο σ’ αυτήν. Έκτοτε η Ελλάδα κατέστη προτεκτοράτο της υπό την έννοια ότι η εξωτερική της πολιτική υπαγορευόταν από την Αγγλία. Μας απέτρεψε αυτή από του να συμπολεμήσουμε με τη Ρωσία για την εκδίωξη των Τούρκων από τη Βαλκανική. Αποτέλεσμα: Ο σχηματισμός στα χαρτιά της μεγάλης Βουλγαρίας (συνθήκη Αγίου Στεφάνου), ο οποίος κατατρέχει ακόμη τους γείτονές μας με την ιδεοληψία καθόδου στο Αιγαίο. Υπήρξε η Αγγλία παγερά αδιάφορη για το δράμα των Ελλήνων της Μακεδονίας. Συνετέλεσε καθοριστικά, μαζί με τις Ιταλία και Γαλλία στην τραγωδία της Μικράς Ασίας, για το οποίο μεγάλη ευθύνη φέρει και ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο πρώτος «εθνάρχης» και τοποτηρητής των αγγλικών συμφερόντων, πέραν του Κωνσταντίνου, τοποτηρητή των γερμανικών. Η «χρησικτησία» της χώρας μας από την Αγγλία ανανεώθηκε με τις συμφωνίες Μόσχας (1944) και Γιάλτας (1945). Είχε ήδη αυτή προετοιμάσει το έδαφος για τον εμφύλιο πόλεμο στη χώρα μας, ο οποίος δεν άργησε να ξεσπάσει. Τότε εκδήλωσε οικονομική αδυναμία και εκχώρησε την κυριαρχία επί της χώρας μας στους Αμερικανούς. Προκάλεσε τα Σεπτεμβριανά στην Κωνσταντινούπολη, εκδικούμενη το «θράσος» μας να φέρουμε προς συζήτηση το θέμα της Κύπρου στον ΟΗΕ. Οι νέοι επικυρίαρχοι μας απαγόρευσαν να διαμαρτυρηθούμε για τον μεγαλοϊδεατισμό του Τίτο, ο οποίος έκανε πράξη το σταλινικό ιδεολόγημα περί μακεδονικού λαού. Μας έστειλαν να πολεμήσουμε στην Κορέα. Μας ενέταξαν στο ΝΑΤΟ. Μας πίεσαν να εκτουρκίσουμε τους Πομάκους. Εγκατέστησαν τη δικτατορία, η οποία πρόδωσε την Κύπρο. Μας πρόδωσαν στο θέμα της ψευδεπίγραφης Μακεδονίας. Βρέθηκαν Έλληνες πρόθυμοι να εκτελέσουν όλες τις εντολές τους.

Ο εκλεγμένος από τους Αμερικανούς (το παλάτι συνηθίζουμε να λέμε, σαν να μη γνωρίζουμε ποιος ήλεγχε τη βασιλική αυλή) διάδοχος του Παπάγου ως αρχηγός της συντηρητικής ή φιλελεύθερης λεγόμενης παράταξης καθιέρωσε το ιδεολόγημα «ανήκομεν εις την Δύσιν» χωρίς να προβληθεί η παραμικρή αντίρρηση! Βραβεύτηκε από τη Δύση για την προσφορά του στον εκδυτικισμό της χώρας με το βραβείο Καρλομάγνου (ο μόνος Έλληνας). Λίγο αργότερα η χώρα μας κατέστη μέλος της ΕΟΚ. Θεωρήθηκε αυτό προσωπική επιτυχία του αποκληθέντος «εθνάρχη». Ο Καποδίστριας δεν έλαβε τον τίτλο αυτό!

Είναι δυνατόν να μην γνωρίζουν στο ελάχιστο ιστορία οι οπαδοί της παράταξης, που αγωνίζονται σήμερα υπέρ των εθνικών μας δικαίων; Αδυνατώ να το δεχθώ. Τότε πώς είναι δυνατόν να αποδέχονται ακόμη το σύνθημα «ανήκομεν εις την Δύσιν»; Πώς δεν συνειδητοποιούν ότι το ΝΑΤΟ μετά την κατάρρευση του κόσμου αυτοαποκληθέντος του «υπαρκτού σοσιαλισμού» είναι στρατιωτικός συνασπισμός, ο οποίος σπέρνει τον όλεθρο σε χώρες προς εξυπηρέτηση των συμφερόντων των τραπεζικών κύκλων και του σιωνιστικού Ισραήλ; Πώς είναι δυνατόν να μην συνειδητοποιούν ότι οι «σύμμαχοί» μας τοποθετούνται εχθρικά προς τη χώρα μας καταπατώντας τα εθνικά μας δίκαια σε σχέση με όλους τους γειτονικούς μας λαούς; Πώς είναι δυνατόν να μη συνειδητοποιούν την ισχυρή στήριξη που παρέχει κατά τη μεταπολίτευση η πτέρυγα, η οποία πρεσβεύει το δόγμα της «νέας εποχής», σε κάθε προσπάθεια κατεδάφισης του τριπτύχου «πίστη, πατρίδα, οικογένεια», το οποίο προβάλλοντας η «δεξιά» κέρδιζε συνήθως την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος;

Ευθύς μετά την ένταξή μας στην ΕΟΚ, στην εξουσία ανήλθε το σοσιαλιστικό σχήμα. Καλό είναι να θυμηθούμε το κυρίαρχο κάποια εποχή σύνθημα: «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο». Το αποδεχόμουν τότε και συνεχίζω να το αποδέχομαι. Τι άραγε πρεσβεύουν σήμερα οι οπαδοί του κινήματος επί σειρά τετραετιών; Αισθάνονται υπερήφανοι για τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας; Αισθάνονται μήπως υπερήφανοι για την ανατροπή του λαϊκισμού και την ένταξή μας στη ζώνη του ευρώου από τους «εκσυγχρονιστές», οι οποίοι πλήρωσαν τους τραπεζίτες να «εξαπατήσουν» τους τραπεζίτες; Αισθάνονται υπερήφανοι, που εκατομμύριο και πλέον εφόρμησαν να ψηφίσουν τον μοναδικό υποψήφιο της παράταξης; Και για το πρώτο μνημόνιο, που μετέτρεψε σε δεσμωτήριο του ΔΝΤ τη χώρα μας.

Και οι δύο αυτοί κομματικοί σχηματισμοί, οι οποίοι φανάτισαν τους πολίτες της χώρας και υπήρξαν υπεύθυνοι για το κλίμα έντονης αντιπαράθεσης επί δεκαετίες, που καθιέρωσαν τη διαπλοκή των πολιτικών με το κεφάλαιο ως στοιχείο αναπόσπαστο από την σύγχρονη ελληνική κοινωνία, στο τέλος συγκυβέρνησαν με δοτό από το τραπεζικό σύστημα πρωθυπουργό «για το καλό της πατρίδας». Και όμως οι οπαδοί τους συνεχίζουν να αλληλοκατηγορούνται για την υπευθυνότητα στην κατάντια της χώρας!

Το σύστημα έχει πολλές λύσεις. Απομάκρυνε για λίγο από την εξουσία τους πρωταίτιους της παρακμής μας και έφερε σ’ αυτήν τους «αριστερούς»! Αν κάποιοι πιστεύουν ότι ο λαός εκλέγει, η αυτοεξαπάτηση δεν απαγορεύται. Τί άλλο πρέπει να κάνει η παρούσα κυβέρνηση, ώστε να δείξει ότι δεν είναι αριστερή, όπως δεν ήταν σοσιαλιστικές κάποιες προηγούμενες; Η ίδια αυτοπροβάλλεται, ώστε να παρηγορούνται, όσοι τη στηρίζουν αυθυποβαλλόμενοι. Οι αντίπαλοί της, κυρίως της δεξιάς, την αποκαλούν αριστερή, ώστε να γραφεί στη ιστορία ότι όλα τα κακά προήλθαν από την Αριστερά. Πώς είναι δυνατόν να ασκεί την εξουσία αριστερή κυβέρνηση, ενώ επελαύνει διεθνώς ο αγριότερος καπιταλισμός, που γνώρισε ο πλανήτης μας, δεν αναρωτούνται φίλοι και εχθροί; Η κυβέρνηση έχει επωμισθεί το βάρος της βρόμικης δουλειάς. Τα στελέχη της δεν έκρυβαν τις απόψεις τους για τα εκκλησιαστικά και εθνικά θέματα, όταν αγωνιούσαν, αν θα εισέλθουν στη Βουλή. Η παράταξη δεν εξαπάτησε τον λαό παρά μόνο στα οικονομικά θέματα. Αλλά η ευθύνη, όσων μετάνιωσαν για τη στήριξη βαρύνει πρωτίστως τους ίδιους. Πάντως είναι εμφανές ότι οι ασκούντες την εξουσία έχουν τη στήριξη, φανερή ή σιωπηρή, πολιτικών από το σύνολο του πολιτικού φάσματος του «δημοκρατικού τόξου». Ούτε αυτό γίνεται αντιληπτό από τους πατριώτες; Η ψήφιση νομοσχεδίων, που καταρρακώνουν το οικογενειακό δίκαιο, με σημαντικό αριθμό ψήφων περνά απαρατήρητη; Η τήρηση σιγής ιχθύος στα εθνικά μας θέματα ακόμη και από πρώην πρωθυπουργούς ή η παρέμβαση την ύστατη στιγμή αναπαύει τους πατριώτες; Τέλος η παρέμβαση υπέρ ενδοτικών, για να μη χρησιμοποιήσω βαρύτερο χαρακτηρισμό, λύσεων, δεν γεννά υποψίες; Θα εγκαταλείψει ο λαός τους σήμερα ασκούντες την εξουσία, για να επιστρέψει στα σχήματα των τυπικών αστικών κομμάτων, δίδοντας συγχωροχάρτι σ’ αυτούς, που με την πολιτική τους έφεραν στην εξουσία τους «αριστερούς»; Μήπως είναι πλέον καιρός ο ιδιώτης (με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου) να καταστεί πολίτης;

Και προς τους οπαδούς του σταλινικού τύπου κομμουνισμού: Σε όλα διαφωνείτε τα αποφασιζόμενα από την κυβέρνηση και πολύ ορθά. Γιατί συντάσσεσθε στο θέμα της Μακεδονίας; Παραμένετε πιστοί στη διαταγή του Στάλιν; Αλλά σήμερα είναι οι φονιάδες των λαών, που μας προκαλούν και όχι βέβαια οι γείτονές μας. Αν επιμένετε να φορτώνεστε αποκλειστικά την κατηγορία της προδοσίας, που σας προσήψαν κατά το παρελθόν οι ελέω Αμερικανών νικητές, δεν τα καταφέρνετε. Υπήρξαν και υπάρχουν και άλλοι και, δυστυχώς, πολλοί!

Άραγε η Ιεραρχία της Εκκλησίας αντιλαμβάνεται την τρομερή σύγχυση, που έχει επέλθει στο λαό μας, σύγχυση που οφείλεται και στην υποταγή της στη νόμω κρατούσα Πολιτεία – προτεκτοράτο;

«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»