Διά λακτίσματος… (του Δημήτρη Ψευτογκά)

Κάποιοι έχουν το κοκαλάκι της νυχτερίδας σ΄αυτή τη ζωή….
Την περνούν όμορφα κι ωραία!
Χωρίς κόπο και μόχθο, χωρίς ιδιαίτερες ικανότητες…
Ένα αόρατο χέρι τους καθοδηγεί και ένα αόρατο πόδι τους λακτίζει προς τα ψηλά…
Κενοί καθώς είναι δεν έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις…
Όπως ανέρχονται έτσι και κατέρχονται!Δεν διαμαρτύρονται, δεν πονούν ούτε εντρέπονται από τα λακτίσματα…
Μάσες, χάψες, καλαμπουράκια, ανέκδοτα, συμπάθειες, αγαπούλες…δεξιά κι αριστερά!
Ζωή χαρισάμενη!
Αυτό συμβαίνει σε όλους τους τομείς, της ζωής κοινωνικής και επαγγελματικής.Ιδιαίτερα στον στίβο της πολιτικής κάποιοι το “κατοστάρι” το τρέχουν από το ενενηκοστό ένατο μέτρο ενώ άλλοι από την αφετηρία…
Αυτός είναι μέγας κίνδυνος για την σύγχρονη Δημοκρατία όπου η ταχύτητα μπορεί να διαθέτει και τα δύο στο οπλοστάσιό της:
Πλάνη και αναλωσιμότητα!
Με την βοήθεια των τεχνικών ελέγχου της μαζικότητας πλέον της πληροφορίας,της κατευθυνόμενης ειδησεογραφίας και της κατασκευής γεγονότων και “ειδώλων” περιορίζεται η ικανότητα κρίσεως δια της χρήσεως της λογικής και υπερισχύει το θυμικό και επιθυμητικό, των αισθήσεων και αισθημάτων.
Σήμερα θα ασχοληθώ με τον νυν πρωθυπουργό μιας και κατά περίεργο τρόπο συνδέεται με ένα τέως, αγαπητό στην “πένα” μου!
Πολιτικοί του “λακτίσματος” προς τα άνω χωρίς να έχουν διοικήσει ούτε…περίπτερο κατά την σοφή ρήση του πατρός Μητσοτάκη!
Παλαιότερα είχα ασχοληθεί με τον ανεψιό του “Θεού”, τον πολιτικό των “μεγάλων” ρήξεων!
Μιας αυτής του έσω πλαγίου συνδέσμου του γόνατος προσπαθώντας να μιμηθεί τον…Σαραβάκο στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας και μιας ακόμη 2-3 χιλιόμετρα παρακάτω, ανάμεσα σε καπνούς, κοψίδια και τσίπουρο, στου Μπαϊρακτάρη!
Το μεν γόνατο ιάθηκε όμως ο “ανένδοτος” αγών κατά των “νταβατζήδων” απέβη άκαρπος και η εξαγγελία σαπουνόφουσκα!
Έκτοτε κοσμεί τα ορεινά της Βουλής σιωπών και κινούμενος”εν κρυπτώ και παραβύστω”…απολαμβάνει τις δάφνες της εξαετούς διακυβέρνησής του:
στρατιές σκανδάλων(κουμπάροι, Πακιστανοί,Vodafon,ηλιέλαια με ορυκτέλαια, καρτέλ γάλακτος, Ζίμενς, Βα(λ)τοπέδια,Ζαχόπουλοι,δομημένα ομόλογα κ.α) και την εκτίναξη του χρέους της χώρας σε ιλιγγιώδη ποσοστά χωρίς την πραγματοποίηση ουδενός μεγάλου έργου!
Αραιά και που εμφανίζεται με δηλώσεις “κύκλων” του υπερπέρατος ή κρούων ηχηρώς τις παλάμες του ως ακροατής άλλων- ποτέ ομιλών ο ίδιος- συντηρώντας μια παραπολιτική φιλολογία περί επιστροφής…
Ουδείς γνωρίζει βέβαια τι σημαίνει “επιστροφή” μιας και η παρουσία του, αυτή ταύτη, χαρακτηρίζεται εσαεί ως απουσία!
Δεν έλειψε και ποτέ…
Άνθρωπος του παρασκηνίου…
Θαυμαστής και φίλος αυτού μας προέκυψε όλως αιφνιδίως και “παραδόξως” ο νυν πρωθυπουργός!
Βίοι παράλληλοι!
Της αριστεράς οδού μεν αλλά ταυτόσημης με την δεξιά.
Από τις μαθητικές καταλήψεις σε αυτές της δεκαετούς σπουδής του στο Πολυτεχνείο και εκείθεν υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων, αρχηγός του ΣΥΝ, πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, βουλευτής, αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης, Πρωθυπουργός!
Με ένα “μαγικό” τρόπο επελέγη(;) από τον Αλέκο Αλαβάνο άγνωστος ών και εκτινάχθηκε προς τα πάνω ιλιγγιωδώς, κτίζοντας καριέρα στην καταστροφολογία, στην άρνηση και στα μεγαλειώδη και αναρίθμητα ψεύδη!
Έκτοτε ο μεν ευεργέτης του δεν θέλει να τον δει και τον περιλούζει με ένα σωρό ιοβόλα κοσμητικά επίθετα, δηλώνων ότι εξαπατήθηκε…από την επιλογή του εμείς δε πληρώνουμε τις “αριστερές” “στρουκτουραλιστικές” πρακτικές του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού αμφοτέρων:
Και του ηγεμόνα και του πρίγκιπα!
Από τον Αλέκο στον Αλέξη και από τον Αλέξη μέσω Κώστα στον Πάκη και στον Καμμένο, κάπως έτσι βρισκόμαστε στις κρισιμότερες στιγμές του ελληνισμού να μας εκπροσωπεί, να μας εξαπατά και να “διαπραγματεύεται” τον καλύτερο τρόπο εκτέλεσης της “θανατικής” μας ποινής, τάζοντας στους εναπομείναντες εξαρτημένους οπαδούς ψεύτικους παραδείσους στο επέκεινα.

Το 2015 ο Μοσκοβισί μας συνέστησε να είμαστε περισσότερο λογικοί και λιγότερο ιδεολόγοι.
Πολύ Αριστοτελικός ο Γάλλος σοσιαλιστής μας έδειχνε το δρόμο και ταυτόχρονα πρόβαλλε την μεγάλη αδυναμία της σημερινής Ευρώπης:
Πλήρης αποϊδεολογικοποίηση,
υποταγή της πολιτικής στην οικονομία,
αυτοπαγίδευση και αυτοκαταστροφικότητα στον συνήθη “ύποπτο”, τον Γερμανικό ηγεμονισμό και επεκτατισμό!
Δεν τον ακούσαμε…
Πήγαμε με την μαγκιά του Γιάννη, σε γραμμή Αλέξη!
Πέσαμε στα εξοντωτικά κάπιταλ κοντρόλς και σε ένα βαρύτερο τρίτο μνημόνιο που μας γονατίζει καθημερινά με ένα κόστος διαπραγματευτικό και μέτρων που σύμφωνα με υπολογισμούς ξεπερνάει τα 100 δισεκατομμύρια ευρώ!
Το φλέρτ με τους Ευρωπαίους σοσιαλιστές και τον Μοσκοβισί συνεχίζεται…
Έστω και σαν παρατηρητής-υποψήφιο μέλος…
Το σήριαλ της δεύτερης αξιολόγησης συνεχίζεται με μια φοβερή ομοιότητα με τη διαπραγμάτευση του 2015…
Από γιορτή σε γιορτή φάγαμε την κομβική πρώτη εβδομάδα του Δεκεμβρίου όπου είχε τεθεί το έσχατο όριο του κλεισίματος, περάσαμε Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά και οδεύουμε ολοταχώς για Απόκριες, 25η Μαρτίου, Πάσχα κ.ο.κ…
Σήμερα πάλι ο Μοσκοβισί που κατέχει την κύρια θέση στην ΕΕ, του Επιτρόπου Οικονομικών Υποθέσεων,προειδοποιεί:
Πιστεύει ότι προλαβαίνουμε να κλείσουμε την αξιολόγηση μέσα στον Φλεβάρη (καλό για μας) και ότι θα είναι πολύ δύσκολο να κλείσουμε την αξιολόγηση το Μάρτιο, τον Απρίλιο ή το Μάιο που θα είναι η χειρότερη εξέλιξη για μας!
Θα τον ακούσουμε ή θα πάμε πάλι να κάνουμε του κεφαλιού μας;
Πολύ φοβάμαι τους “ξεκούραστους” και “τζάμπα μάγκες”…
Τους “κατοστάρηδες” του τελευταίου μέτρου και της “ευκολίας”…
Παγιδευμένοι στο παράλογο και στις ιδεοληψίες τους δεν έχουν σε τίποτε να ενθουσιαστούν με τις φλόγες μίας Νέας Ρώμης!
Γι αυτούς δεν έχουν σημασία οι άνθρωποι με τους αγώνες, τις μικρές ιστορίες και τα όνειρά τους…
Ούτε τα ιδανικά ούτε οι αξίες!
Μεγάλη αξία δίνουν μόνο στις δέλτους της ιστορίας!
Εκεί που θέλουν την χρυσή καταγραφή!
Παρακολουθούμε ένα διάλογο κωφών και φανερών ή κρυφών τελεσιγράφων!
Δεν πιστεύαμε ποτέ ότι εφτά χρόνια μετά θα βρεθούμε σε μια τέτοια κατάσταση.
Και όμως συνέβη!
Τα καλά σενάρια ήταν πολλά για μας…
Τα κλωτσήσαμε επιδεικτικά και παράλογα…
Έμειναν μόνα τα κακά και φαίνεται ότι επιλέγουμε το χείριστο!
Ελπίδα υπάρχει;
Ναι! Μπορούμε να την αναζητήσουμε…
Όχι σαν θεατές και παθητικοί δέκτες!

Δημήτρης Ψευτογκάς