Η κακή γειτονία διαχρονικά, είναι ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα.
Ο θυμόσοφος λαός λέει “φυλάξου από κακό γείτονα”!
Πόσο μάλλον όταν αυτό συμβαίνει στις διακρατικές σχέσεις…
Η πιο προβληματική από τις δύσκολες γειτνιάσεις σε μια περιοχή, την Βαλκανική, που πάντοτε είχε προβλήματα, ” και δεν είναι παιξεγέλασε” είναι αυτή της πατρίδας μας με την Τουρκία.
Όχι μόνο μεγέθους και στρατιωτικής ισχύος…
Το βεβαρημένο παρελθόν της σχέσης μας, η μακραίωνη δουλεία μας των τεσσάρων αιώνων στους Οθωμανούς, ο ένοπλος και αιματηρός αγώνας της ανεξαρτησίας και της Εθνικής παλιγγενεσίας, οι συνεχείς πολεμικές συγκρούσεις στους Βαλκανικούς πολέμους και στον Α΄παγκόσμιο πόλεμο, η Μικρασιατική καταστροφή με τον ξεριζωμό των Ελλήνων της Μ. Ασίας και την προηγηθείσα γενοκτονία και η εισβολή και κατοχή του 40% της Κύπρου μετά από 50 χρόνια σχετικής ηρεμίας -αφού ξεριζώθηκε ο Ελληνισμός της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και Τενέδου με τα γεγονότα του 1955 φθάσαμε πολύ κοντά στην πολεμική σύρραξη το 1987 και το 1996 με την κρίση των Ιμίων.
Η Τουρκία είναι κακός γείτονας γιατί δεν σέβεται το Διεθνές Δίκαιο και δεν επιλέγει την επίλυση των προβλημάτων με βάση τον διάλογο…
Έχει την Ανατολίτικη κουτοπονηριά…
Χρησιμοποιεί το παζάρεμα με μαεστρία..
Όπλο βοηθητικό σε αυτή τη νοοτροπία έχει δοκιμασμένο:
Το νταηλίκι!
Ανατολίτικη συμπεριφορά…
Θορυβώδης επίδειξη ισχύος και απειλών ευρισκόμενου εν αδίκω ή σε αδιέξοδο…
Μια οργανωμένη και καλά προσχεδιασμένη παγίδευση του αντιπάλου ώστε είτε να τον σύρει σε μια διαδικασία διαπραγμάτευσης φοβούμενος μεγαλύτερη ζημιά είτε να απεμπολήσει δικαιώματα δια της αδρανείας…
Με επιμονή, με υπομονή και βαθμιδωτή δράση…
Με μαθηματική βεβαιότητα και στις δύο περιπτώσεις θα τον αναγκάσεις να υποστεί μια ήττα, ανεξαρτήτως μεγέθους, χωρίς να ξοδέψεις ή να χάσεις τίποτα το σημαντικό!
Σπουδαίο όπλο στη διπλωματία η μπλόφα!
Σε συνδυασμό με το νταηλίκι σπουδαιότερο!
Όλα όμως εξαρτώνται από τον αντίπαλο!
Αν σε μετρήσει σωστά ή αν αντιδράσει ασύμμετρα, τότε είναι μια επικίνδυνη και δυσμενής πρακτική!
Το 1996 είναι μακριά…
Το ” No troops, no ships, no flags…” μετά τα Ίμια έγινε μάθημα με πολλούς αποδέκτες…
Η ποιοτική αναβάθμιση της προχθεσινής κρίσης στα Ίμια, με την προσπάθεια βύθισης της ναυαρχίδας “ΦΩΚΑΣ” του λιμενικού μας, από αντίστοιχο Τουρκικό που απετράπη από την ψύχραιμη στάση και την άμεση ενέργεια του ελληνικού πληρώματος και του καπετάνιου και οι αξιώσεις της Τουρκίας επί 18 ελληνικών νησιών αλλά και οι δηλώσεις ότι τα Ίμια είναι Τουρκικά, μας βάζουν σε μαύρες σκέψεις…
Ο κατευνασμός είναι μια ανορθολογική πρακτική επί ενός τέτοιου αντιπάλου.
Αυτό δείχνει η μέχρι τώρα ιστορική εμπειρία…
Ο ελληνικός λαός φιλειρηνικός πάντοτε δεν μπορεί ούτε πρέπει να καθήσει με “σταυρωμένα” χέρια!
Έχει μια αμυντική και αποτρεπτική συμπεριφορά.
Η εθνική ανεξαρτησία, η ελευθερία και η εδαφική ακεραιότητα είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τον πολιτισμό και την ιστορία μας.
Επειδή ο τελευταίος κρίκος της επικίνδυνης αυτής αλυσίδας είναι η ένοπλη σύγκρουση-απευκταία μεν αλλά όχι αδύνατη- πρέπει να ετοιμαζόμαστε…
Να ορίσουμε άμεσα την εθνική μας στρατηγική και τα συμφέροντά μας που απορρέουν από αυτή.
Βάσει αυτών θα πρέπει να ορίσουμε την απειλή και την αντίδρασή μας!
Η πατρίδα και το κράτος ως θεσμοί της συλλογικής και ατομικής μας ελευθερίας θα πρέπει να γίνουν βίωμα του κάθε πολίτη, του κάθε μέλους της κοινωνίας.
Η φιλοπατρία πρέπει να καλλιεργείται συνεχώς και πολλαπλώς…
Η απάντησή μας για την προστασία της ειρήνης πρέπει να είναι άμεση σε όλο το φάσμα των επιθέσεων του αντιπάλου.
Η θολότητα της απειλής και του επεκτατισμού, συνιστά μέγα κίνδυνο!
Στρατηγικά ερμηνεύεται ότι οι διεκδικήσεις του απειλούντος (Τουρκία) σταματούν εκεί που έχει εδραιωθεί στρατιωτικά!
Το απέδειξε στην Κύπρο:
Γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων της, τις αποφάσεις διεθνών οργάνων (ΟΗΕ, Συμβούλιο Ασφαλείας), διαπράττει έγκλημα πολέμου με την εγκατάσταση εποίκων και την αλλοίωσης της πληθυσμιακής σύνθεσης και μας οδηγεί στο αντιδημοκρατικό σύστημα της συνομοσπονδίας με την πολιτική ισότητα των δύο κοινοτήτων!
Η αποτρεπτικότητά μας θα ενισχυθεί με την σαφήνεια και την καθαρότητα των θέσεών μας και την αποσόβηση με σχέδιο κάθε απειλής ανεξαρτήτου βαθμίδας.
Η στρατιωτική και πολιτική προετοιμασία στο εσωτερικό και στο εξωτερικό πρέπει να ενταθεί.
Σημαντικότατες συνιστώσες, η δημιουργία Εθνικής Λαϊκής Ενότητας σε επίπεδο εθνικό, κοινωνικό, πολιτικό, η δημιουργία νέων συμμαχιών και η ενίσχυση υπαρχουσών, η κινητοποίηση του διεθνούς παράγοντα και η αξιοποίηση του απόδημου ελληνισμού όπου γης.
Τα νταηλίκια θα πρέπει να λάβουν τέλος!
Η Ελλάδα παρά την κρίση, παραμένει μια ισχυρή χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μία από τις πιό ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ.
Πρέπει να δώσει με καθαρότητα και σαφήνεια το μήνυμα ότι ” όποιος επιβουλεύεται τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα” , θα το πληρώσει ακριβά με ανυπολόγιστο κόστος”…
Δεν είμαστε ούτε πολεμοκάπηλοι ούτε “κατευναστές”…
Οι πολεμοκάπηλοι και οι υπερασπιστές της θεωρίας του “κατευνασμού” μας οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα:
Εθνικές περιπέτειες και εθνικούς ακρωτηριασμούς…
Είμαστε μια ήρεμη, δημοκρατική,ελεύθερη και ειρηνική δύναμη…
Αυτή είναι η ιστορική μας κληρονομιά!
Προπαντός δεν είμαστε… νταήδες!
Ούτε “μύγες”!
Δημήτρης Ψευτογκάς
Υ/Γραφο: Η επιλογή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αυτή την δύσκολη χρονική συγκυρία, του υπαρκτού σκανδάλου της Νοβάρτις, ως μέσο εκκαθάρισης πολιτικών αντιπάλων λόγω της απουσίας πραγματικού θεσμικού μεταρρυθμιστικού έργου και της δημοσκοπικής καθίζησης και πικρίας των πολιτών που τη στήριξαν με την ψήφο τους το 2015 και και τα όσα διεμείφθησαν στη χθεσινοβραδινή συζήτηση στη Βουλή, δεν συμβάλουν καθόλου στην απαραίτητη εθνική ομοψυχία που απαιτείται. Ευλόγως τίθεται το ερώτημα: μπορεί αυτή η διαιρεμένη, κατά τον τρόπο αυτό, πολιτική ηγεσία να διαχειριστεί μία εθνική κρίση;
Δ,Ψ
Τα σκάνδαλα μας κατήντησαν έτσι αγαπητέ…..