Οδηγοί ταξί, οι φιλότιμοι μαχητές των δρόμων

Πολλές φορές τούς αναζητούμε εναγωνίως, ειδικά όταν θέλουμε να μετακινηθούμε γρήγορα και με ασφάλεια, άλλες φορές πάλι τους βλέπουμε σαν εμπόδιο στον δρόμο μας, αγνοώντας πως η άσφαλτος είναι ο επαγγελματικός τους χώρος και ο τρόπος να συντηρήσουν τις οικογένειές τους. Και σίγουρα υπάρχουν και κάποιοι που δεν τους συμπαθούν ως επαγγελματική τάξη, επισφραγίζοντας με τον χαρακτηρισμό «ταρίφες» τη γνώμη που έχουν για αυτούς.
Κι όμως, οι αυτοκινητιστές των ταξί είναι οι καθημερινοί ήρωες της ασφάλτου, εργαζόμενοι υπό πολύ δύσκολες και απαιτητικές συνθήκες, τόσο στις επαρχιακές πόλεις όσο και στην Αθήνα. Η ανυπόφορη κίνηση, το νέφος, η ηχορρύπανση, οι σχεδόν καθημερινές απεργιακές κινητοποιήσεις και κάποιες φορές η αγένεια και η προκατάληψη των πελατών δημιουργούν ένα… εκρηκτικό κοκτέιλ που φέρνει στα όριά του και το πιο ανθεκτικό νευρικό σύστημα.
Και στην επαρχία όμως τα πράγματα δεν είναι ευκολότερα. Παράγοντες όπως οι μεγάλες αποστάσεις, οι κακές καιρικές συνθήκες, το προβληματικό ή κακοσυντηρημένο οδικό δίκτυο αλλά και τα… ατελείωτα, θαρρείς, διόδια που καθυστερούν την κυκλοφορία κάνουν τη δουλειά του οδηγού ταξί πολύ δύσκολη. Εξάλλου οι περισσότερες ελληνικές πόλεις έχουν αναπτυχθεί και είναι πλέον ελάχιστα πιο άνετες για να ζει και να δουλεύει κανείς σε σχέση με την Αθήνα.
Και όταν αναφερόμαστε στην επαγγελματική ζωή του ταξιτζή, δεν μιλάμε μόνο για δυσκολίες και δυσμενείς συνθήκες, αλλά και για κινδύνους την ώρα της δουλειάς. Όσο και αν η πείρα στο τιμόνι και στον δρόμο έχουν κάνει τους ταξιτζήδες να «κόβουν φάτσες», η εγκληματικότητα που απειλεί τους επαγγελματίες, ειδικά τη νύχτα, είναι πάντα παρούσα και αποτελεί έγνοια για τους οδηγούς και κάνει τη βάρδιά τους ιδιαίτερα επικίνδυνη. Αρκετά κρούσματα τα τελευταία χρόνια έχουν δείξει πως πρέπει κανείς να εξετάζει πολύ προσεκτικά ποιον βάζει στο ταξί του.
Ακόμη όμως κι αν ο πελάτης δεν είναι κακοποιός, δεν αποκλείεται να είναι κακότροπος. Αν και ισχύει το «ο πελάτης έχει πάντα δίκιο», υπάρχουν και κάποιοι που δεν έχουν σωστούς τρόπους συμπεριφοράς ή μπαίνουν στο ταξί «φορτωμένοι» από άλλα προβλήματα και με τη στάση τους επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο την ήδη δύσκολη μέρα του οδηγού.
Για να καταλάβει κανείς πόσο απαιτητική είναι η δουλειά του ταξιτζή, ας σκεφτεί πόσο ενοχλητική μπορεί να γίνει η διαδρομή ως τη δουλειά του με οδηγό τον ίδιο, μια μέρα με κλειστό το κέντρο της πόλης που κατοικεί, και ας πολλαπλασιάσει νοερά αυτή την εμπειρία επί αρκετές φορές. Η οκτάωρη και πλέον βάρδια ενός οδηγού ταξί σε μια μεγαλούπολη υπό τόσο δύσκολες συνθήκες μπορεί πράγματι να γίνει σωστή κόλαση.
Επιπλέον, οι οδηγοί ταξί είναι εκείνοι που πρώτοι σπεύδουν σε μια κρίσιμη κατάσταση να εξυπηρετήσουν τους πελάτες (π.χ. μεταφορά ασθενών σε νοσοκομείο όταν δεν υπάρχει ασθενοφόρο, απομάκρυνση από επικίνδυνες περιοχές, όπως συνέβη κατά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στη Γαλλία).
Ας λάβουμε λοιπόν υπόψη μας τις δύσκολες συνθήκες υπό τις οποίες εργάζονται οι οδηγοί των ταξί, ας τους πιστώσουμε τον επαγγελματισμό και το φιλότιμο που, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, δείχνουν κατά την εργασία τους και ας τους δείχνουμε την ευγένεια και τον σεβασμό που απαιτούνται. Και να είμαστε σίγουροι πως αυτή μας η συμπεριφορά θα εκτιμηθεί και θα μας επιστραφεί στο πολλαπλάσιο.

Πηγή αρθρογραφίας: taxi-athens-airport.com