Δεν ξέρω αν σταμάτησε ο χρόνος όταν γεννήθηκα εγώ.
Δεν θυμάμαι να πάγωσε ο χρόνος όταν ήρθα στην ζωή.
Πέρασαν άλλωστε τριάντα οχτώ χρόνια από τότε, μα και πέντε χρόνια να περνούσαν κανείς δεν μπορεί να θυμηθεί τι είχε συμβεί ή τι συμβαίνει στ’ αλήθεια όταν γεννιέται μια ζωή.
Περάσαν πολλά χρόνια και όμως ήρθε η στιγμή που μια ζωή “γεννήθηκε από εμένα”…
“Aπό εμένα” και την Βίκυ μου.
Στην αίθουσα τοκετού της Μαιευτικής – Γυναικολογικής Κλινικής του Μαμάτσειου Νοσοκομείου Κοζάνης, οι ώρες αναμονής να χάνονται στο χρόνο και στο χώρο και να μοιάζουν αμήχανες, πιεστικές μα και γαλήνιες όλο λαχτάρα προσμονής ταυτόχρονα.
Να ακούς και να βλέπεις την γυναίκα σου να πονάει όσο δεν αντέχεις ούτε εσύ ο ίδιος και οι μαίες να λένε έχει καλούς πόνους.
Και να αναρωτιέσαι, υπάρχουν καλοί πόνοι, είναι δυνατόν ;
Και όμως ο Ύψιστος Θεός μας που όλα εν σοφία εποίησε, αυτούς τους αφόρητους πόνους τους έκανε πόνους δημιουργίας, πόνους γέννησης μιας ζωής, πόνους που φέρνουν μια νέα ψυχή στον κόσμο.
Δώρο Θεού η ζωή, θαύμα Θεού η γέννηση.
Και αν οι καλοί πόνοι, οι ωδίνες και η φύση δεν είχαν το επιθυμητό αποτέλεσμα, με την επέμβαση και βοήθεια των γιατρών, ένα μικρό αγοράκι έκανε την πρώτη του εμφάνιση σε εμάς.
Και πραγματικά ο χρόνος σταμάτησε μέχρι εκείνη την στιγμή που άκουσα την μικρή αυτή ψυχούλα να κλαίει.. σταμάτησε μέχρι εκείνη την στιγμή που αντίκρισα το δικό μου παιδί και δάκρυσαν τα μάτια μου και η ψυχή μου από απερίγραπτη χαρά και συγκίνηση…
Όταν γεννιέται μια ζωή ο χρόνος σταματά…!!!
Τώρα είμαι σίγουρος πως ο χρόνος και σε εμένα είχε σταματήσει, είχε παγώσει μέχρι την στιγμή εκείνη που με αντίκρισε η μητέρα μου στην αγκαλιά της και που το κλάμα μου έφτασε στον πατέρα μου.
Γιατί αυτοί που προσμένουν να γεννηθεί μια ζωή δεν βλέπουν μόνο με τα μάτια τους μα και με την καρδιά τους και γιατί δεν ακούνε μονάχα με τα αυτιά τους μα και με την ψυχή τους.
Τώρα ξέρω πως είναι να σταματά ο χρόνος.
Τώρα ξέρω πως είναι όταν γεννιέται μια ζωή.
Είναι κλάμα, είναι σφίξιμο στο στήθος, είναι χαρά και τα νιώθεις μέσα σου, στην ψυχή σου, στο σώμα σου, στην καρδιά σου, στο μυαλό σου.
Είσαι γονιός για πρώτη φορά και τα συναισθήματα είναι πρωτόγνωρα γιατί δεν έχεις φέρει μόνο μια ζωή στον κόσμο, μα αλλάζει η ζωή σου και ξεκινά από την αρχή.
Γιατί ο χρόνος σταματά όταν γεννιέται μια ζωή και ξεκινά όταν αντικρίσει η μαμά ένα μικρό προσωπάκι με ένα μικρό κορμάκι και όταν ο μπαμπάς ακούσει το πρώτο του κλαματάκι.
Υ.γ. 1 : Αφιερωμένο σε όλες τις μανούλες που πονάνε για να μας φέρουν στην ζωή.
Υ.γ. 2 : Μαμάδες θηλάστε (με) αγάπη και μπαμπάδες στηρίξτε με αγάπη.
Υ.γ. 3 : Αφιερωμένο σε όλο το προσωπικό της Μαιευτικής – Γυναικολογικής Κλινικής του Μαμάτσειου Νοσοκομείου Κοζάνης, στους γιατρούς (γυναικολόγοι, παιδίατροι και όσοι άλλοι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στις γεννήσεις), στις μαίες, στις νοσηλεύτριες (δεν ξέρω αν είναι και άλλες-άλλοι με άλλες ορολογίες).
Δεν θα κάνω αναφορά σε ονόματα για να μην αδικήσω κάποιον ή κάποια, άλλωστε όσοι είχαν υπηρεσία από τα μεσάνυχτα της Παρασκευής 23 Φεβρουαρίου 2018 και μέχρι το μεσημέρι της Δευτέρας 26 Φεβρουαρίου και ιδιαίτερα τα ξημερώματα της Παρασκευής μαζί με τον γιατρό μας μπορούν να καταλάβουν, αλλά δεν θα αναφέρω ονόματα και γιατί η συγκεκριμένη Κλινική λειτουργεί εξαιρετικά σε όλα και όλοι τους προσφέρουν τα μέγιστα για αυτό.
Τόσο ο επαγγελματισμός τους όσο και η ανθρώπινη συμπεριφορά τους, είναι αυτά που τους κάνουν άξιους στο έργο που επιτελούν και έχουν ευθύνη.
Η υπομονή τους και η διάθεση τους δεν έχουν να κάνουν μόνο με το επάγγελμα τους μα και με την ανθρωπιά τους που τόσο πολύ έχουμε ανάγκη σήμερα και πάντοτε.
Όπως τα λάθη τα κατακρίνουμε και τα καταγγέλλουμε έτσι και τα καλά και σωστά πρέπει να τα χειροκροτούμε και τα επιβραβεύουμε.
Τους ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας και τους ευχόμαστε ο Θεός να τους δίνει δύναμη και υπομονή για να συνεχίσουν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, τις γνώσεις τους και την ανθρωπιά τους.
Άγιος Δημήτριος Ελλησπόντου Κοζάνης, Πέμπτη 01 Μαρτίου 2018
Αλέξανδρος Κων. Κοκκινίδης (με την συγκατάθεση της μαμάς Βασιλικής Αθαν. Νιάκα και τις ευχαριστίες του μικρούλι μας)
Να σας ζήσει κ.Α. Κοκκινίδη και με άλλα αδέλφια.
Γράφετε για πόνους δημιουργίας…… Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΠΕ:
«η γυνή, όταν τίκτη , λύπην έχει, ότι ήλθεν η ώρα αυτής. όταν δε γεννήση το παιδίον ουκ ετι μνημονεύει της θλίψεως δια την χαράν οτι εγεννήθη άνθρωπος εις τον κόσμον” ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 16,21
Να είναι γερό,καλότυχο,να είστε γεροί να χαίρεστε τον μικρούλη σας και να σας χαίρεται κι αυτός!
What is this?
Ο,τι σας φέρνουνε το δημοσιεύετε;;
Κάτσε γιατί έχω πρόχειρο και ένα ποίημα..
Ο άλλος μας έχεις γεμίσει βερμπαλισμούς και θεωρίες και μακροσκελή ανούσια άρθρα και συνεχίζεις να τον δημοσιεύεις, στην προσπάθεια του να προβληθεί για άλλους λόγους..
Προς συντάκτη (όχι και “συγγραφέα”)
Ζήσε ρε φίλε το θαύμα σου και άσε κατά μέρους τα κηρύγματα και τις θεωρίες σε έναν αχταρμά ευχαριστών, δοξολογίας προς τον Θεό (έχεις την ανάγκη να μας κάνεις κατήχηση και να μας δείξεις πόσο ένθεος είσαι, γιατί;) και ακατάσχετης λογοδιάρροιας…
ΥΓ Ελπίζω στην δημοσίευση εν είδει αντιλόγου
Έτσι.
(Να τους ζήσει!)
Πληγώθηκες; η ανοχή στο διαφορετικό, που υποστηρίζεις με πάθος, πάει περίπατο ;
το να χαμογελάσεις στον αντίπαλο, είναι η αυτονόητη διαφορά συμπεριφοράς του καλλιεργημένου ανθρώπου από τον αγροίκο.
Αν δεν ξέρεις για ποιο λιμάνι πλέεις, κανένας άνεμος δεν είναι ευνοϊκός
Οτι και να γραψεις ειναι πολυ “φθηνο” στο μεγαλειο της γέννησης και της αγαπης της μανας και του πατέρα
Απαραίτητη -οπως φαίνεται- διασαφήνιση
ΔΕΝ τον ξέρω τον άνθρωπο.
ΔΕΝ με ενδιαφέρει καν η γνωριμία του
ΔΕΝ το έχω ούτε αντίπαλο, ούτε απαξιώνω το μεγαλείο του να είσαι πατέρας ή μητέρα. Κάθε άλλο..
Σχολιάζω το ότι το γεγονός ότι έγινε πατέρας ή μητέρα ή οτιδήποτε (όπως και κάποιοι από εμάς) επέλεξε να το κοινοποιήσει με μομφόλυγες προς το τοπικό ΜΜΕ.
ΖΗΣΤΕ μερικοί την προσωπική σας ζωή μάκριά από τα σαιτς και την επιπλαστη εικόνα.
ΠΙΣΤΕΨΤΕ ο,τι και σε όποιον θέλετε.
ΓΙΑ ΕΣΑΣ.
Το επόμενο στάδιο για να τραβήξει τον θαυμασμό/αποδοχή -δεν/ξέρω/τι/αλλο θα είναι το ανέβασμα των φωτογραφιών του παιδιού του, ώστε όλοι να δούμε το θαύμα του.
Ελεος και αρκετά…
ΥΓ Προτρέχω, το ξέρω, αλλά ευκαιρίας δοθείσης, πρέπει να σταματήσει με κάθε τρόπο πλέον η “έκθεση (καλλιστεια) φωτογραφίας τέκνων/μωρών/παιδιών από ανεύθυνους γονείς/θείους/γιαγιάδες στα διάφορα μέσα δικτύωσης..
Είναι παιδιά με δική τους προσωπικότητα.
ΟΧΙ την δική σας…
κάποιοι σαν και εσενα κανουν αυτα που ο εγραψε οκυριος κοκκινιδης αν εχουν περισσοτερη αξια
Μην υποκρίνεασαι! Γράψε την αλήθεια.
Σε ενόχλησε το σταυρουδάκι του μωρού, η δοξολογία του πατέρα προς τον Θεό ή σε θολώνει ο άλλος (!!!!)με τα ανούσια άρθρα.
Εμείς χαιρόμαστε με τον Κοκκινίδη, σύμφωνα με την εντολή του Αποστόλου των Εθνών Παύλου “χαίρειν μετὰ χαιρόντων καὶ κλαίειν μετὰ κλαιόντων” ΡΩΜΑΙΟΥΣ 12,15
Ο άνθρωπος θέλει να μοιραστεί τη χαρά και τη συγκίνησή του. Εσύ τι έχεις πάθει; Μάλλον σε πείραξε που αναφέρεται στον Θεό. Αν δεν σου αρέσει το άρθρο απλά το κλείνεις και διαβάζεις κάτι άλλο. Έλεος είσαι.
ΥΓ. Δεν εκθέτει κανένα μωρό. Άσε τα δήθεν.
Η ΚΑΚΙΑ ΣΑΣ “ΚΥΡΙΕ”…ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΡΙΑ. ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΧΩΡΑ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΚΦΕΡΕΙ
ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ.
(ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ ΚΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟ)ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΑΛΛΩΣΤΕ. Ο ΚΥΡΙΟΣ ΚΟΚΚΙΝΙΔΗΣ ΕΙΧΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΠΡΟΘΕΣΗ ΝΑ
ΕΚΦΡΑΣΕΙ ΤΙΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ ΤΟΥ ΣΤΟ ΘΕΟ ΚΑΤΑ ΚΥΡΙΟ ΛΟΓΟ
ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΖΗΣΕ ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ Η ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΒΟΗΘΗΣΑΝ.ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΝΑ ΠΡΟΣΕΒΑΛΕ
ΚΑΝΕΝΑΝ
ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΤΕΘΗΚΕ. ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΚΑΝΕΤΕ ΕΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΜΕ ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΟ ΚΑΙ ΑΓΕΝΕΣΤΑΤΟ ΤΡΟΠΟ.ΟΠΟΤΕ ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ
ΚΡΑΤΑΤΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΣΑΣ
ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΙΚΕΙΟΥΣ ΣΑΣ ΑΛΛΩΣΤΕ ΜΟΝΟ ΕΣΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΝ. ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΜΗ ΜΠΑΙΝΕΤΕ ΚΑΝ ΣΤΟ ΚΟΠΟ
ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ Ή ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ ΤΕΤΟΙΩΝ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟΤΑΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΜΙΛΗΣΕ, ΕΥΧΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΣΥΓΚΙΝΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ-ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΚΥΡΙΟΥ ΚΟΚΚΙΝΙΔΗ ΚΑΙ
Η ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΦΟΡΑ (ΔΕΝ ΘΑ ΕΜΠΑΙΝΑ ΣΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΝΑ ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ Μ ΑΡΕΣΕΙ Η ΑΔΙΚΙΑ).
ΜΙΑ ΦΙΛΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΛΟΙΠΟΝ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΜΗ ΣΧΟΛΙΑΖΕΤΑΙ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΤΕΤΟΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΠΕΣΟΥΝ ΝΑ ΣΑΣ ΦΑΝΕ
ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΞΑΝΑΦΕΡΘΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΓΑΝΤΙ ΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΟΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΔΥΣΚΟΛΑ ΘΑ ΣΑΣ ΕΝΔΙΕΦΕΡΕ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ.ΚΑΛΑ ΜΥΑΛΑ!!!
Υ.Γ ΚΥΡΙΕ ΚΟΚΚΙΝΙΔΗ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑ ΝΙΑΚΑ ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΕΙ ΤΟ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ ΣΑΣ.ΚΑΛΟΤΥΧΟ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠ ΟΛΑ.
Υ.Γ2 ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΑΣ ΗΤΑΝ ΥΠΕΡΟΧΟ ΚΑΙ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟΤΑΤΟ. ΣΥΓΧΑΡΙΤΗΡΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΝΑ ΠΕΙΤΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ
ΤΙΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ ΖΩΗΣ.
kozan.gr news ή kozan.gr ότ’μ’ ότ’;
Γερό και καλότυχο να ειναι το μωρο,να το χαιρεστε .
Αλέξανδρε Βίκη να σας ζήσει. Να είναι ευλογημένο. Να είστε αγαπημένη και απολαύσετε το θαύμα που έδωσε η Παναγία να ζήσετε. Θα ήταν παράληψηναμη δώσω και γω τα θερμά συγχαρητήρια στη μαιευτική Κοζάνης από τους γιατρούς την πρισταμένη και όλες τις μαίεες.Ειναι το στολίδη της πολης.
Να σας ζησει!! Με συγκίνησες!! Ναι,ειναι ολα αυτα που περιγράφεις μια γέννηση…Μπράβο σου!! Και συγχαρητήρια που ήθελες να τα μοιραστείς με τον κόσμο…γιατί τα καλα συναισθήματα πρέπει να λέγονται…Έχουμε πήξει στη μιζέρια στην κατήφεια και στους μικροεγωισμους…και παλι εύγε!!
Αλέξανδρε και Βίκυ να σας ζήσει ο μπομπιρας σας!!! Αλέξανδρε με συγκίνησες πολύ και με Γυρισες πίσω στις 11/09/17 που γεννήθηκε και ο δικός μας θεοσταλτος μπομπιρας. Εύχομαι να είναι ιγιης και καλοτυχος στη ζωή του. Καλά αναθρεμματα