Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Το καθεστώς της ελαστικής εργασίας των συμβασιούχων στην εκπαίδευση δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα της προστασίας της μητρότητας σε περίπτωση επαπειλούμενης εγκυμοσύνης, καθώς οι συνάδελφοι δεν δικαιούνται ούτε μια παραπάνω μέρα άδειας (15 ημέρες αναρρωτικής).
Στο απάνθρωπο δίλλημα, να αποφασίσει αν θα πρέπει να φροντίσει τη συνέχιση της εγκυμοσύνης της, καθώς αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα ή να συνεχίζει να εργάζεται, βρίσκεται αναπληρώτρια φιλόλογος ειδικής αγωγής στο Νομό Κοζάνης.
Η αναρρωτική της άδεια λήγει σε μια εβδομάδα και είναι υποχρεωμένη να παραιτηθεί και να οδηγηθεί σε απόλυση γιατί δεν έχει το δικαίωμα να ζητήσει επιπλέον άδεια επαπειλούμενης εγκυμοσύνης. Είναι καταδικασμένη να παραιτηθεί από το δικαίωμά στην εργασία που κάθε νέα μητέρα έχει ανάγκη στη σημερινή εποχή. Η αναλγησία και η ξεδιαντροπιά της πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ εξαναγκάζει τελικά τη μητέρα να επιλέξει το παιδί της ή την εργασία της!
Τα τελευταία χρόνια γίνονται συνεχείς περικοπές σε εκπαιδευτικές ανάγκες στα σχολεία. Η κυβέρνηση έχει βάλει την Παιδεία, όπως και το σύνολο των εργατικών – λαϊκών δικαιωμάτων, στην «κλίνη του Προκρούστη» για να πιαστούν οι αντιλαϊκοί στόχοι και τα ματωμένα πλεονάσματα. Συνεχίζει επάξια, την πολιτική της χρόνιας αδιοριστίας, τη μετατροπή της ζωής των εκπαιδευτικών σε λάστιχο, τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, τη γενίκευση της ελαστικής εργασίας των συμβασιούχων και στην εκπαίδευση, όπως έκαναν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Το καθεστώς των αδειών είναι απαράδεκτο. Η άδεια είναι όλη κι όλη 7 ημέρες. Η αναρρωτική 15 μέρες κι αυτές με την προϋπόθεση ότι θα αρρωστήσουν τουλάχιστον 10 μέρες μετά την πρόσληψη! Ακόμα, κινδυνεύουν με απόλυση, αν κριθεί αναγκαία η αντικατάσταση μετά το δεκαπενθήμερο. Οι άδειες μητρότητας είναι 2 μήνες πριν τον τοκετό και 2 ¼ του μήνα μετά τον τοκετό. Αντίστοιχα, η μόνιμη συνάδελφος έχει πέρα των 2 μηνών πριν τον τοκετό, 1 χρόνο άδεια μετά, με αποδοχές. Οι αναπληρώτριες δεν έχουν εξασφαλισμένο ότι θα δουλεύουν στον τόπο τους. Τι θα κάνει η αναπληρώτρια όταν αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της; Να νιώθει ενοχές για το φυσικό δικαίωμα της μητρότητας; Όταν 2 μήνες μετά τη γέννα πρέπει να μεταναστεύσει ξανά στον τόπο δουλειάς της; Θα πάρει το νεογέννητο μαζί της ή θα το αφήσει πίσω; Αυτά δεν είναι ατομική υπόθεση της κάθε συναδέλφου.
Η λύση είναι η εξίσωση των αδειών με αυτές των μόνιμων συναδέλφων. Εδώ και τώρα η κυβέρνηση να νομοθετήσει άμεση εξίσωση όλων των δικαιωμάτων αναπληρωτών και μόνιμων συναδέλφων.
Το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά θα το κερδίσουμε με τον αγώνα μας!
Με σύγκρουση και ρήξη απέναντι στη σύγχρονη βαρβαρότητα που μας ετοιμάζουν!
Να πάει στον ιδιώτη, να περάσει καλύτερα!