Με χαρούμενες φωνές, χαμόγελα και πολλές- πολλές ιστορίες και παραμύθια πλημμύρισε το Α’ ΚΑΠΗ Πτολεμαΐδας, καθώς το επισκέφθηκε το 6ο Δημοτικό Σχολείο με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αφήγησης την Τρίτη 20 Μαρτίου 2018. Οι μαθητές των Β1 και Β2 τμημάτων του Σχολείου συνοδευόμενοι από τη Διευθύντρια του Σχολείου κ. Μπαμπίλα και τις υπεύθυνες εκπαιδευτικούς, πρόσφεραν στα μέλη του ΚΑΠΗ χειροτεχνίες ,χάρισαν απλόχερα τα ζεστά τους χαμόγελα και η αίθουσα πλημμύρισε από τις γλυκές μελωδίες του τραγουδιού της άνοιξης αλλά και πολλά παραμύθια.
Έλαμψαν τα πρόσωπα από το φως του φεγγαριού αλλά ταξίδεψε και η ψυχή πάνω σε πελώριους χαρταετούς, και όλα αυτά μέσα από τις αφηγήσεις των λιλιπούτειων φίλων του ΚΑΠΗ. Τα μέλη με τη σειρά τους αφηγήθηκαν δικά τους παραμύθια και ιστορίες από τα παιδικά τους χρόνια, αλλά παρουσίασαν και στους μικρούς φίλους εργαλεία και παιχνίδια της παλιάς εποχής.
Μέσα από αυτή την αμφίδρομη επικοινωνία που αναπτύχθηκε ανάμεσα στους ηλικιωμένους και τα παιδιά, με μέσο το παραμύθι, υπήρξε μείωση του χάσματος των γενεών και όλοι μαζί σαν παιδιά ανέτρεξαν σε ιστορίες, σε στιγμές και σε παιχνίδια.
Το παραμύθι αποτελεί σημαντικό μέσο προσέγγισης των παιδιών και βοηθά στην εδραίωση μιας καλής σχέσης και αλληλεπίδρασης ανάμεσα σε παιδιά και ηλικιωμένους. Πρόκειται για έναν τρόπο επικοινωνίας που επιτρέπει την προσέγγιση των ατόμων αυτών που ανήκουν σε διαφορετικές γενιές με αποτέλεσμα να έχουν διαφορετικές πεποιθήσεις, ιδέες, αντιλήψεις, τρόπο σκέψης και στάση ζωής.
Τα παραμύθια δίνουν την ευκαιρία στους ηλικιωμένους να αναπολήσουν στοιχεία από την δική τους παιδική ηλικία και από τον τρόπο που οι ίδιοι μεγάλωσαν, ενώ στα παιδιά δίνεται η ευκαιρία να μάθουν πράγματα μέσα από τις διδαχές των παραμυθιών. Οι ηλικιωμένοι με την ηρεμία και την γαλήνη που τους προσφέρει η ηλικία και η σοφία τους έχουν έναν μοναδικό τρόπο για αφήγηση παραμυθιών και ιστοριών. Τα παιδιά μέσα από τα παραμύθια μαθαίνουν νέα πράγματα, διδάσκονται τις αξίες της ζωής, βλέπουν βιώματα και εμπειρίες που τα ίδια δεν έχουν ακόμη ζήσει, μαθαίνουν τις παραδόσεις και διαμορφώνουν την πολιτιστική τους ταυτότητα.
Οι ηλικιωμένοι μέσα από τα παραμύθια μπορούν να αφηγηθούν για πτυχές και τομείς της ζωής τους, μπορούν να κρατήσουν ζωντανό το παρελθόν και να το μεταβιβάσουν στα παιδιά, ενώ με τα παραμύθια νιώθουν ότι είναι ακόμη ενεργητικοί και δημιουργικοί παίζοντας ένα σημαντικό ρόλο μέσα στην κοινότητα και μέσα στην ζωή.
