Κάτοικοι του χωριού που έγινε γνωστό ως το «χωρίο της καραντίνας» μιλούν με δάκρυα στα μάτια στο «LIVE NEWS».
«Εγώ έχασαν τον άνδρα μου από αυτό και πολλούς συγγενείς».
«Ο άνδρας μου δύο φορές πέθανε κι αναστήθηκε…»
«Ήταν και δικά μου άτομα, ήταν ξαδέρφια μου»
Δεν μπορούν να συγκρατήσουν τα δάκρυά τους, οι κάτοικοι στην Δαμασκηνιάς Κοζάνης. Άλλοι είδαν τους αγαπημένους τους να πεθαίνουν από κορωνοϊό και άλλοι ανέβηκαν μαζί τους έναν Γολγοθά στη Μονάδα εντατικής θεραπείας, βγαίνοντας νικητές. Από τους 60 κατοίκους, νόσησαν τουλάχιστον οι 15, οι 12 νοσηλεύτηκαν με βαριά συμπτώματα, με τους 9 από αυτούς να μην τα καταφέρνουν, αφήνοντας την τελευταία τους πνοή στο νοσοκομείο.
«Πέθανε κόσμος γύρω μας, όσο ήμουν εγώ στο νοσοκομείο πέθαναν γνωστοί, χωριανοί και φίλοι. Η φίλη μου έχασε τον άνδρα της».
«Ο άνδρας μου ήταν μια χαρά, ήρθε, έφαγε και τον πήγα στο νοσοκομείο»
6 μήνες μετά, η κάμερα του μέγκα καταγράφει για πρώτη φορά εικόνες από την καθημερινότητα των κατοίκων της Δαμασκηνιάς, που προσπαθούν να συμβιβαστούν με τις τραγικές απώλειες…
5 διαφορετικά νοσοκομεία άλλαξε ο σύζυγος της κυρίας Όλγας Κατσίρη. 80 μέρες έμεινε διασωληνωμένος στη ΜΕΘ. Δεν κατάφερε να βγει νικητής από αυτή την μάχη.
«Δεν τον ξαναείδα μετά…»
Τα δάκρυα της κύριας Όλγας είναι ακόμα νωπά για τον σύζυγό της Περικλή. Το πένθος βιωμένο μισό, αφού δεν κατάφερε να τον αποχαιρετήσει ούτε στο νοσοκομείο, αλλά ούτε και στην κηδεία του.
«Είχαμε πάντα μια αποροία, όταν τον έφεραν δεν μπορέσαμε να τον δούμε».
Παραδόξως όπως λέει η ίδια δεν διαγνώστηκε καν θετική. Δεν βίωσε την ασθένεια που της στέρησε τον σύζυγο, παρά μόνο την απομόνωση και τον κοινωνικό αποκλεισμό.
«Γλύτωσα από θαύμα»
Η πρεσβυτέρα του χωριού, περιγράφει πως γλίτωσε από θαύμα όταν λίγο πριν χειροτερεύσει η υγεία της, κλιμάκιο του ΕΟΔΥ, έσπασε την ολική καραντίνα της Δαμασκηνιάς και τη μετέφερε στο νοσοκομείο.
«Ο βήχας δεν σταματούσε, εκεί φοβήθηκα»
Με τον ιερέα σύζυγό της και τον γιο της θετικούς, οι ώρες για την ίδια μέσα στο νοσοκομείο ήταν δραματικές. Ειδικά όταν από διπλανό θάλαμο, άκουσε τον συγχωριανό την να αφήνει την τελευταία του πνοή.
«Τη δεύτερη μέρα που ήμουν στο νοσοκομείο, άκουσα ό,τι γινόταν στον διπλανό θάλαμο που ήταν ένας άλλος συγχωριανός μας, τα άκουσα όλα κι ήταν πολύ τρομακτικά».
«Τρόμαξα όταν άνοιξα τα μάτια μου»
55 ημέρες πάλευε με τον κορωνοϊό, ο Γιώργος Κατσίρης, που κόλλησε στο καφενείο τους χωριού μαζί με τον σύζυγο της κα Όλγας, που ήταν πρώτα ξαδέρφια.
«Εγώ γνώρισα τον κορωνοϊό από την κακή του πλευρά, αλλά πάλεψα μαζί του και τον νίκησα. Τρόμαξα δεν μπορούσα να μιλήσω και φοβήθηκα μήπως έχασα τη φωνή μου. Όταν άνοιξα τα μάτια μου τρόμαξα, δεν μπορουσα να μιλήσω από την καταστολή, δεν μπορούσα να περπατήσω κτλ»
Οι μαύρες σκέψεις διαδέχονταν η μία την άλλη και ο φόβος του θανάτου ζωντάνευε τη νύχτα.
«Τα βράδια περνούσα μεγάλη αγωνία, δεν ήξερες αν την επομενη θα είσαι ζωντανός ή αν θα εχει φύγει, θα έχεις καταλήξει».
Την ίδια αγωνία πέρασε και η σύζυγος του, Αγνή, που όταν κατάφερε να δει τον άνδρα της μετά από σχεδόν 2 μήνες, δεν τον αναγνώρισε.
«Αγωνία μόνο; όταν πήγα δεν τον γνώρισα, είχε χάσει 22 κιλά. Κάνω πίσω λεω στο παιδί μου, με έφερες σε άλλον άνθρωπο;»
Στο μπαλκόνι του σπιτιού τους πλέον, καθισμένοι πλάι-πλάι, συγκινούνται για όλα όσα βίωσαν και κατάφεραν να ξεπεράσουν.
Έχοντας νικήσει τον κορωνοϊό, οι πλέον 30 κάτοικοι που παρέμειναν στον τόπο τους, δίνουν έναν δεύτερο αγώνα, για να συνεχίσουν ζωή τους στην Δαμασκηνιά, που έγινε γνωστό ως το χωριο της καραντίνας.
