Ο συγκροτηματάρχης των φραγμάτων της ΔΕΗ Μανώλης Παπαϊωάννου (έτσι τον γνώρισα όταν ανέλαβα το Δήμο) υπήρξε ένα εξαίρετο διευθυντικό στέλεχος της ΔΕΗ στην περιοχή μας, τα χρόνια που η επιχείρηση αυτή είχε απόλυτα το δημόσιο χαρακτήρα της και στήριζε σοβαρά και από μέσα την εθνική αλλά και τις τοπικές οικονομίες στα πλαίσια της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης.
Ο Μανώλης Παπαϊωάννου από την τότε θέση του βοήθησε αμέτρητες φορές το Δήμο Βελβεντού. Και συγκεκριμένα πρωτοστάτησε σε συνεργασία με το Δήμο μας για την αποκατάσταση των κατολισθήσεων στη θέση Κούρναβος ώστε να δοθεί στην κυκλοφορία ο δρόμος Βελβεντού-Φράγματος, (σημειωτέον ότι σήμερα παραμένει κλειστός κι ας αποτελέσει αυτό αφορμή να ψαχτούν λίγο κάποιοι εκ των αρμοδίων).
Επίσης σε συνεργασία με άλλο τομέα της ΔΕΗ, στο οποίο τότε προΐστατο ο δικός μας διευθυντής Στέφανος Παλαβός φρόντισαν για την ασφαλτόστρωση του δρόμου μεταξύ Πολυφύτου και ορίων Νομού Ημαθίας και απέκτησε πρόσβαση ο Νομός Κοζάνης και μέσω της διαδρομής των φραγμάτων.
Σε άλλη φάση φρόντισε για την επίχωση με προϊόντα εκσκαφών του παραλίμνιου δρόμου στη θέση “Εργοτάξιο Κάτω Μπράβα” ώστε να μην πλημμυρίζει και αποκόπτεται μια ολόκληρη αγροτική καλλιεργούμενη έκταση.
Το 2009 είχαμε από κοινού με τα κεντρικά της ΔΕΗ και με τη συμμετοχή του Μανώλη Παπαϊωάννου ετοιμάσει μια μελέτη για την ασφαλτόστρωση του παραλίμνιου δρόμου από το εργοστάσιο ξυλείας του Νέστορα Τέτου ως τη στροφή Δημούλα, κοντά στα 7,5 χλμ. Ο Καλλικράτης όμως φρέναρε την κοινή προσπάθεια.
Όπως επίσης είχαμε ετοιμάσει από κοινού με το Δήμο ένα σχέδιο-πρόταση για την τουριστική διαδρομή των φραγμάτων (Ασωμάτων, Σφηκιάς, Πολυφύτου) και των ομώνυμων λιμνών. Κι αυτό επίσης πήγε στις καλένδες του Καλλικράτη.
Η συνεργασία μας ήταν πολυχσιδής. Ακόμη και στην κατάσβεση της πυρκαγιάς στα Πιέρια το 2007 έδωσε ένα χέρι βοήθειας καθώς σε μια σειρά άλλες μικρές και μεγαλύτερες παρεμβάσεις στο Δήμο μας και στον οικισμό Πολυφύτου.
Η μόνη ανταπόδοση από τη μεριά μας ήταν ένα μεγάλο ευχαριστώ κάθε φορά που τελείωνε μια παρέμβαση και νομίζω το έχω “μπροστά” μου το μεγάλο χαμόγελο ικανοποίησης στο πρόσωπό του.
Τιμούσε πάντα τις βελβεντινές γιορτές ροδάκινου και ήταν δική μας η χαρά να τον φιλοξενούμε μαζί με την σύζυγό του, την δασάρχη τότε Τάσα Τσιμηνάκη σε εκδηλώσεις, ημερίδες και άλλες εκδηλώσεις που τιμούσε αυτοβούλως και ανελλιπώς.
Αργότερα ο Μανώλης, με την επιστημονική του κατάρτιση και τις ικανότητές του ανέβηκε την ιεραρχία της Επιχείρησης και αφού έγινε και Διευθυντής του λιγνιτικού ΑΗΣ Καρδιάς κατέληξε σε υψηλές διευθυντικές θέσεις της ΔΕΗ στην Αθήνα. Δυστυχώς αναχώρησε για το μεγάλο ταξίδι πολύ νωρίς. Τον συνδυάσαμε με τις επαινετικές περιγραφές τόσων και τόσων βελβεντινών που εργάστηκαν μαζί του κυρίως στον ΥΗΣ Πολυφύτου. Θα τον θυμόμαστε πάντα για την αγάπη του και το ενδιαφέρον του για το Βελβεντό.
Θερμά συλλυπητήρια στην σύζυγό του Τάσα και στην οικογένειά του, στους συγγενείς και τους φίλους του.
Καλό ταξίδι Μανώλη. Καλό σου ταξίδι.
Καλό σου ταξιδι Μανωλάκη προχθες που ήσουν στην Κοζάνη βρεθάκαμε και τα ειπαμε…..και σημερα μαθαμε..τοσο ξαφνικα..γιατί?
Υπηρξες ενας ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΌΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ .
ΣΥΛΛΥΠΗΡΙΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΟΥ…οι άνθρωποι που σε γνωρίσαν το ξερεις οτι παντα θα σε αγαπουν!!!