H παράσταση «Ταπιάτ κι άλλάζομεν» από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Μεσοβούνου Εορδαίας, παρουσιάστηκε σήμερα Τετάρτη στην αίθουσα τέχνης του δήμου Κοζάνης.
Ο συγγραφέας του έργου προβάλλει δύο θέματα. Αυτό το θέμα της εγκατάστασης στη ελληνική γη, την κήρυξη του δεύτερου παγκοσμίου πόλεμου που οδήγησε στην εκτέλεση των 157 ανδρών στις 23 Οκτωβρίου 1941 κατοίκων, των 112 γυναικόπαιδων στις 24 Απριλίου του 1944.
Γεγονότα που επέφεραν την απελπισία, την φτώχεια, τον αφανισμό ενός ολόκληρου ανθούντος χωριού, που τελικά οδήγησαν οικογένειες και νέους να ξενιτευτούν, τόσο στο εξωτερικό όσο και την ενδοχώρα. Επιστρέφουν και προσπαθούν να παντρέψουν πολύ δύσκολα παραδόσεις και έθιμα με τον σύγχρονο πολιτισμό. Από την άλλη διυλίζουν το θέμα του κωμικού με φράσεις και φραστικές ακρότητες. Μέσα από ποντιακές παροιμίες, ποντιακές λέξεις της πρώτης γενιάς, παρουσιάζουν περιστατικά και γεγονότα από την καθημερινή ζωή των κατοίκων Mεσοβουνιωτών με μια δραστική και μοναδική προφορά ομιλίας, και έναν εσωτερικό κόσμο αυθορμητισμού, σε αληθινά και άλλοτε φανταστικά συμβάντα. Σε πρόσωπα αληθινά και άλλοτε φανταστικά προσφέροντας στον θεατή συναισθήματα που μιλούν στην καρδιά του, λακτίζοντας μέσα του την νοσταλγία, τη ζωή, τους ανθρώπους, την κίνηση ενός χωριού που φεύγει από τα μάτια τους με γρηγοράδα.